Dans met de Duivel vervolg
Begin februari 2028:
Onze wereld is in rep en roer door de vele teisteringen die het al zestien jaar ondergaat. Niemand had het aan zien komen, omdat niemand er meer geloofd in had. Maar uiteindelijk leek de planeet zijn mishandelingen zat te zijn, want de mensheid werd met golven aan ziektes en natuurrampen geplaagd. En elke keer dat ze langzaam weer wat opgebouwd hadden kwam er iets nieuws, en konden ze van voor af aan beginnen. Al met al leek de moderne wereld in te storten, en zich te veranderen in een soort middeleeuws tafereel, maar dan met verder ontwikkelde wetenschap. Al had men er vaak lang niet zoveel baat bij als ze ooit hadden gehad. Giovana Marena Levi is echter een van de vele jongeren die nooit anders heeft leren kennen dan deze tijden. En is net als de meeste keihard geworden. Wanneer zij Michaël Sadi Valér ontmoet, door hem letterlijk tegen het lijf aan te lopen ontstaat een heftige haat-liefde verhouding tussen de twee. Maar door hun afkomst, waar alleen Michaël vanaf weet wordt dit al snel een gevaarlijk spel. Zullen ze de tijd overleven? En nog belangrijker, elkaar? Wat kan er gebeuren als dat niet het geval is? Lees mee, en ontdek.
Deel 1/Proloog
Proloog
'Never saw daylight'
Wanneer het lot zo heeft bepaald wordt Giovana Marena Levi op zeer jonge leeftijd, van enkele dagen oud naar schatting, gevonden voor de deur van een weeshuis. Het enige wat het kleine meisje bij zich droeg was een briefje, met daarin geschreven het verzoek dit kind een kans te gunnen, en haar namen. Plus een zilver amulet, met een zacht groene edelsteen. Gesloten in een slot zonder sleutel, en een tekst achter op het kleine amulet, wat ze tot op de dag van vandaag nog steeds niet heeft kunnen ontcijferen. Giovana werd snel opgenomen in het ouderwetse weeshuis, en groeide daar haar verdere jeugd op. Door haar rebelse karakter kon ze het bij geen enkel gezin volhouden, of was het gezin zelf haar al vrij snel zat. Het deerde haar niet veel, in deze eeuw waar de aarde verscheurd werd door oorlogen en natuurrampen kon ze allang blij zijn een dak boven haar hoofd te hebben, zij het dan van een weeshuis. Tenslotte was één van de weinige dingen die echt telden het vechten om te overleven, en dat ging beter binnen als op de straten zelf.
Lees hier verder!
[ bericht aangepast op 13 juli 2010 - 9:05 ]
The two best teachers are love and pain. - Andrea Haskell
