Ik heb een klein probleempje,
nu ja klein.
Mijn moeder lijd aan een ziekte Borderline genaamt. Dat is een een persoonlijkheidsstoornis die zich kenmerkt door een explosief mengsel van verschijnselen, zoals het opvallende vermogen om schijnbaar zelfvertrouwenen en charme plotseling te laten omslaan in hulpeloosheid, razernij en zelfmoordneiging; manipulatief gedrag; extreme verlatingsangst; zwart-wit denken; permanenten problemen en ruzies met anderen; weinig zelfrespect en chronisch gevoel van leegheid.
Ik hou heel veel van mijn moeder, en ik kan niet zonder haar, maar ik ben bang dat ze zichzelf of ons wat aan doet. Ze wil geen hulp zoeken. En buiten dat probleem heb ik het gevoel dat ik mezelf verlies, dat ik toneel speel. Dat ik de kans niet krijg om mezelf te zijn. Mijn eigen personage word langzaam uitgeveegd en ik kan er met niemand over praten.
Snappen jullie?
Nja, hebben jullie tips of raad ofzo?
ik voel me echt rot.
Why do you try so hard to fit in when you're born to stand out?