Hjj,,
ik ben rotellendig de laatste tijd. De zwangerschap verloopt moeizaam en ik blijf maar denken aan Soleille :'( Waarom is het leven zo moeilijk?? Mijn schoonouders vinden dat ik het volgende kindje in de kamer moet leggen die we gemaakt hadden voor Soleille,, maar dat wil ik helemaal niet :'(
Ik wil jullie ook nog even bedanken voor de steun
En D. en Laurrr voor de prachtige tekstjes:
You had such a long brave fight
Are you tired little girl
close your eyes, it's all right
Mommy and daddy longed to have you in this world
but they are prepared to let you go
your star will twinkle in the dark night sky
and when we look up, we will see it's glow
Are you tired little girl
let your soul take off in flight
we'll all miss you little girl
but you'll be happy in the light.
By D
had ik je vastgepakt om nooit meer los te laten.
Als ik geweten had dat het de laatste keer was,
Had ik nog wel uren met over je willen praten.
Als ik geweten had dat het de laatste keer was,
had ik je enorm veel kusjes gegeven.
Als ik geweten had dat het de laatste keer was,
had ik je vastgehouden voor de rest van mijn leven.
Als ik geweten had dat het de laatste keer was dat ik je knuffelde, kuste of vasthield,
zou hij er ook geweest zijn die traan...
Maar dan nog,
ooit had ik je toch moeten laten gaan??
Maar weet dit,
in ons hart blijf je eeuwig bestaan!!
By L.
Bedankt,, ik had het zelf niet beter gekunnen...
Sorry voor jullie op Q,, ik wou het gwn even laten weten... Soleille zou 4 maanden geweest zijn... Als mensen me vragen hoeveel kinderen ik heb en ik zeg 2 kijken ze altijd rond voor mijn tweede, dan zeg ik het en komen de tranen boven :'(
Wat moet ik doen met al mijn verdriet??
Xx(K)
[ bericht aangepast op 10 juni 2010 - 23:40 ]