• Om 7 uur had ik een sollicitatiegesprek bij de Albert Heijn. Eerst een half uur fietsen in de hitte en daarna bij die vent op gesprek. Na 5 minuten werd hij gebelt door dat mens achter de infocounter, blijkbaar was er een vrouw met een astma-aanval. Die vent naar beneden toe. Tien minuten heb ik daar alleen in het hok gezeten. Tien minuten duurde het voordat er iemand anders naar boven werd gestuurd om mij te zeggen dat die vent me wel zou bellen voor een nieuwe afspraak, omdat hij bij die vrouw moest blijven.
    Ze kunnen me doodvallen.
    Er waren 10 personeelsleden in de winkel, waarom moest dat per sé die vent bij die vrouw blijven? Ze deden niet eens wat, alleen maar er wat om heen staan.
    Nee dankje, daar hoef ik echt niet te gaan werken. Ik ben niet de enige die een goede indruk moet maken bij een sollicitatiegesprek, zij ook. Nou, daar heb ik weinig van gezien.

    Misschien vinden jullie nu wel dat ik me aanstel, maar ik kan zoiets gewoon echt niet aan. Ik heb fokking een halfuur gefietst om te worden gezegd dat ik maar een andere keer terug moest komen. Ook heb ik een ontzettend negatief zelfbeeld waardoor ik ontzettend onzeker ben en ik dus niet tegen zulke dingen kan. En daar bovenop komt ook nog dat ik er een hekel aan heb om met vreemde mensen te praten, om me te presenteren, om een fatsoenlijk gesprek te voeren.
    Ik kom nooit uit mijn woorden en nu had ik me redelijk voorbereid en dan gebeurd dit.
    Ze bekijken het maar, ik zoek wat anders.

    Sorry, maar dit moest ik even kwijt...


    I may not always be perfect, but I'll always try.

    Misschien was hij de enige aanwezige BHV-er (Bedrijfs hulp verlener).

    Dan is het niet meer dan normaal dat hij er bij móet blijven en iemand anders jouw het nieuws komt vertellen.

    Al kan ik je frustratie wel begrijpen.


    The two best teachers are love and pain. - Andrea Haskell

    Ik vind dat je gelijk hebt, en helemaal niet overdrijft. Ze kunnen op zijn minst iemand anders laten komen om dat gesprek af te maken toch? Vind ik dan. Je kan vast wel ergens anders solliciteren toch, als je je toch al voorbereid hebt maakt dat het vast wel makkelijker. (:

    Stel je je eens voor dat jij die vrouw was. Dan zou je toch ook willen dat er iemand bij jou bleef?

    Je hebt helemaal gelijk! En je stelt je totaal niet aan ;) Ik zou ook zo gereageerd hebben :)


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Ik zou ook boos zijn maar dan alleen van het fietsen. Ik zou gewoon het volgende gesprek aannemen, want bij de AH werken lijkt wel een droombaan in vergelijking met mijn folderwijk.. :/


    it's so empty living behind these castle walls

    Met je eens wat een zakken zeg. hallo tien man in een winkel. kom op. **** AH


    Love sheds light one the darkest of times

    Zoals hierboven al gezegt werd, waarschijnlijk was hij de enigste BHV'er in de winkel. Hij weet precies wat hij moet doen bij zulke sitiuaties en andere medewerkers, die geen BHV'er zijn, zouden 't niet weten.
    Als ik jou was zou ik gewoon naar dat volgende gesprek gaan, want zulke dingen kunnen nu eenmaal gebeuren.


    Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt.

    Acapella schreef:
    Misschien was hij de enige aanwezige BHV-er (Bedrijfs hulp verlener).

    Dan is het niet meer dan normaal dat hij er bij móet blijven en iemand anders jouw het nieuws komt vertellen.

    Al kan ik je frustratie wel begrijpen.


    Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

    Trekvlek schreef:
    Zoals hierboven al gezegt werd, waarschijnlijk was hij de enigste BHV'er in de winkel. Hij weet precies wat hij moet doen bij zulke sitiuaties en andere medewerkers, die geen BHV'er zijn, zouden 't niet weten.
    Als ik jou was zou ik gewoon naar dat volgende gesprek gaan, want zulke dingen kunnen nu eenmaal gebeuren.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Ik werd eerst geweigerd bij de Appie, omdat ze me weleens hadden zien lopen met blauw groen en roze haar :'). En toen achteraf hadden ze dus wel dringend mensen nodig, en toen mocht ik toch maar komen Ö


    I don't need words to feel those lips.

    Ik kan erin komen.


    Happiness hit her like a train on a track

    Ik vind dat je wel wat overdrijft ja, kijk dat van dat fietsen is natuurlijk ook wel kut. Maar ik vind het juist wel goed van die mensen dat ze bij die vrouw bleven ipv een gesprek met jou. En ja dat van met die vreemd mensen praten dat dat eng is dat vind ik ook, dus ik zou alleen maar denken dat het juist een goeie kans is om te laten zien dat je dat durft zegmaar.


    -