Hij viel me aan. - Stamcafé

Mijn hond is normaal gesproken heel lief en beschermend tegenover mij.

Mijn hond was aan het eten. En toen zijn voer op was ging ik de voerbak wegpakken. En hij viel me gewoon aan. Hij heeft in mijn schouder gebeten. Gelukkig bloed ik niet. Maar ik ben nu echt heel bang voor hem. Normaal zou dat geen probleem zijn maar nu dus wel. Mijn ouders zijn namelijk een weekendje weg, en komen zondagavond pas terug. Ik wil eigenlijk dat ze gewoon terugkomen. Ik heb me hond nu in de tuin gedaan, maar daar kan ik hem niet laten zitten het hele weekend.

Ik weet echt niet wat ik moet doen?

Edit: Alles is goed tussen mijn hond en mij. Toen hij later, tijdens het uitlaten, de riem ging pakken met zijn bek (wat ook niet mag, want dan maakt hij hem kapot) heb ik hem een klap tegen zijn kop gegeven. En de hele avond heeft hij aan mijn voeten gelegen.

[ bericht aangepast op 28 mei 2010 - 22:10 ]

---

Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.

Blessed schreef:
(...)

Ze heeft helemaal gelijk. Hij heeft 'aangevallen' voor een reden, hij dacht dat je zijn eten had afgepakt. (daarom mag je dus nooit eten afpakken van honden)

Het eten was op. Daarbij moet je ook een volle voerbak kunnen wegpakken zonder dat hij iets doet. Ik kan mezelf verweren, maar een klein kindje niet. Daarom moet je een hond leren om de voerbak te kunnen afpakken. Dat heeft de fokker van mijn hond ons verteld. Helaas, heeft mijn hond de laatste tijd een terugval en doet hij alles wat niet mag. x.X

---

Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.

Vertrouw geen enkele hond. Zelfs niet de meest vriendelijke als ze dat zeggen. Die beesten kunnen altijd uit een totaal andere hoek komen, hoe 'vriendelijk/aardig' ze ook zouden moeten zijn.

---

You don't run, not when you're with us. You stand your ground and fight.

Ascendancy schreef:
(...)

Als zijn voer op is, wordt altijd zijn voerbak weggepakt. Maar normaal gesproken door mijn vader. En daarna mag die dan altijd mee naar buiten om te wandelen. Dus hij vindt het normaal gesproken nooit erg. Daarom ben ik zo bang geworden.

Dan is het omdat hij aan je vader gewend is dat die hem te eten geeft.
Zo ben ik ook de enige die mijn kat kan aaien of zijn bak weg kan halen als hij aan het eten is.

---

The two best teachers are love and pain. - Andrea Haskell