Vorig jaar had ik rond deze tijd op school een Opening Minds Week.
Dit was een week waarin we onze 'minds' zouden gaan uitbreiden over een bepaald onderwerp, en het onderwerp was de eerste wereldoorlog. YES, dacht ik dus.
Die week was voor mij (en mijn vriendinnen) heel bijzonder.
We gingen een dag op excursie naar Yper. De Belgen kennen het misschien wel, het ligt namelijk in België. Nederlanders misschien ook.
Afijn, in de 1WO zijn daar onwijs veel doden gevallen. Er zijn daarom ook heel veel grafplaatsen, eentje was onwijs groot, daar gingen we heen.
Maar goed, daar ben ik nog niet. We kregen natuurlijk ook een opdracht mee. Iedere leerling kreeg uit een archief een gesneuvelde soldaat uit 1WO. Ik had George Herbert Walker. Hij is op zijn 19e gestorven. De bedoeling was om een gedenkbeeld te maken tijdens bv en een gedicht te maken. Ik maakt een grote klaproos, met daarin met witte letters: remember. Op de rode blaadjes had ik love, think, etc. dat soort werkwoorden opgeschreven.
We gingen naar het Tyne Cot Cemetry. Dit was een enorme begraafplaats. En hier lag ook George Herbert Walker. We hadden in die week heleboel info opgezocht van onze eigen soldaten, en met geluk. Ik kwam achter zijn ouders, hij had een zus, etc etc. Ik vond het echt onwijs leuk.
Ik mocht mijn bloem niet meenemen, hij was te groot. Dan maar mijn gedicht. Ik kreeg de plaats te horen, en ik ging naar zijn graf op zoek. Het voelde zo raar. In die ene week wist ik veel van hem, en hij voelde.. tja. Als een broer, misschien. Des te dichter ik bij hem kwam, mijn hart ging steeds sneller kloppen. Toen ik er aan kwam, moest ik onwijs huilen. Ik voelde me verbonden met hem, echt waar. Ik heb duizenden foto's van zijn graf gemaakt, van mij met hem erbij, en nog meer foto's van de rest van de dag daar. Echt waar, het was één van de beste dagen in mijn hele leven, en ik mis het zo. Hem ook, trouwens.
Uiteindelijk heb ik mijn bloem neergelegd bij een groot gebouw, waar alle namen in stonden van de gesneuvelden. Daar heb ik ook weer 100000 foto's van gemaakt.
Man, dit was een dag om nooit meer de vergeten, echt niet.
Vandaar dat ik er een verhaal binnenkort van ga maken. Er komt ooit een topic, haha. Nee, binnenkort iedergeval.
Pfoe, het was geweldig.
Tyne Cot Cemetry
Tyne Cot Cemetry II
Hier kun je vaag zien, dat velen soldaten onbekend zijn gesneuveld.
[ bericht aangepast op 10 mei 2010 - 19:28 ]
You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?