• Dit verhaal kan heel pathetic/aanstellerig zijn. Dan moet je het maar zeggen ofzo, maar ik weet het echt ff niet meer.

    Kijk het zit dus zo, toen ik heel klein was (7 maanden ofzo) is mijn vader doodgegaan. Ik hab ook een broer die drie jaar ouder is.
    5 Jaar nadat mijn vader overleed kreeg mijn moeder een nieuwe vriend (wel voor te stellen, maar hij is een aso, loopt me de hele tijd te beledigen en hij was een f*cking vriend van mijn vader).
    Toen heeft de familie van mijn vader het contact met ons verbroken.
    Maar bij mij thuis praat ik liever niet over papa want dan gaat mijn moeder janken en dat is echt vreselijk, schuldig gevoel dat soort gedoe. Om die reden doe ik nu ook al een jaar of acht alsof ik die vriend van haar mag.
    Maar dat boeit nu even niet. Na 2 jaar zoeken heb ik een adres gevonden van iemand van mijn familie, ik weet zeker dat het de goede is (gratz me)
    Ik wil die persoon heel graag benaderen, ook al word ik misschien afgewezen (proberen kan altijd, toch? Dan weet ik in ieder geval waarom ze ons haten)
    Dan kan ik dingen vragen over papa enzo. Maar ik wil dus niet dat mijn moeder het weet, want ik weet zeker dat zij het niet wil. En ik wil het ook niet aan mijn broer vertellen, want die haat hun.

    Dus wat moet ik doen?
    (en btw tnx als j dat hele verhaal hebt gelezen en zeker als je me nog niet haat)


    Alis volat propriis

    Gewoon contact zoeken met die familie ga er eens heen of bel ze.


    Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

    > Titel aangepast ivm hoofdletters

    Misschien kan je die persoon opbellen met je mobiel en vragen of je langs mag komen? Of er gewoon heen gaan als het in de buurt is.


    If I die young, send me away with the words of a lovesong.

    Elphaba schreef:
    > Titel aangepast ivm hoofdletters

    Misschien kan je die persoon opbellen met je mobiel en vragen of je langs mag komen? Of er gewoon heen gaan als het in de buurt is.

    tsja het is een beetje ver.
    En ik ben bang dat ze de telefoonlijn geblokkeerd hebben, ik heb namelijk een paar jaar geleden al eens van iemand een nummer gevonden.


    Alis volat propriis

    Ik zou die kans grijpen. Niet geschoten is altijd mis. Bovendien, wat heb je te verliezen?

    Ik denk trouwens niet dat de familie van je vader (ook van jou natuurlijk) jóu als schuld zien van de situatie. Veel succes!


    Mysli zdes' uzhe ne vazhny

    twiddict schreef:
    (...)
    tsja het is een beetje ver.
    En ik ben bang dat ze de telefoonlijn geblokkeerd hebben, ik heb namelijk een paar jaar geleden al eens van iemand een nummer gevonden.
    Heb je in de tussentijd een nieuwe mobiel gekregen? Want dan verandert je nummer meestal.


    If I die young, send me away with the words of a lovesong.

    Misschien kan je zeggen dat je blijft slapen bij een vriendin en er naartoe gaan ofzo ? Of aan een tante of nicht of neef ofzo de situatie uitleggen en vragen of hij/zij meegaat ?


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Asylum schreef:
    Ik zou die kans grijpen. Niet geschoten is altijd mis. Bovendien, wat heb je te verliezen?

    Ik denk trouwens niet dat de familie van je vader (ook van jou natuurlijk) jóu als schuld zien van de situatie. Veel succes!


    You've got to realize: you're the Devil as much as you're God.

    Elphaba schreef:
    (...)Heb je in de tussentijd een nieuwe mobiel gekregen? Want dan verandert je nummer meestal.

    ja, dat is wel een idee. Maar moet ik niet een brief of mail schrijven ofzo?
    Ik durf niet zomaar de trein te nemen. Het is best ver ofzo. Ik kan het wel stiekem doen, maar dan wil ik wel zeker weten dat er iemand is.


    Alis volat propriis

    Ik denk dat je beter eerst kan bellen/brief/mail schrijven dan zomaar langs gaan. Als je uitlegt wat je van dat familielid wil, dan krijg je misschien wel een kans. Zoals gezegd: niet geschoten is altijd mis.


    Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

    Asylum schreef:
    Ik zou die kans grijpen. Niet geschoten is altijd mis. Bovendien, wat heb je te verliezen?

    Ik denk trouwens niet dat de familie van je vader (ook van jou natuurlijk) jóu als schuld zien van de situatie. Veel succes!


    your eyes are like stars in the night.