Ja ik kom net van bij m'n pa uit het ziekenhuis. Ik zag dat zijn ogen open waren dus ik dacht dat hij wakker mocht worden, bleek het gewoon zo te zijn dat ze te weinig medicatie hadden geven, waardoor zijn ogen open gingen. Dat was echt even eng omdat hij zo recht in je ogen keek. -vond ik dan toch,- En hij reageerde als ik wat zei! Toen ik zei dat we -m'n moeder en ik,- weer naar huis gingen ging zijn hartslag zelf wat naar beneden. Ik was echt hele eventjes maar blij, ik dacht echt dat mijn papa wakker zou worden maar het was dus maar vals alarm. Het zal nog wel even duren voor hij terug wakker wordt...
-dit moest ik even kwijt,-
If you don't understand my silence, you will never understand my words.
