• Nou sinds ik me kan herinneren ik denk vanaf mijn 8ste -ik word namelijk ook al 10 jaar gepest- ben ik niet echt zo vrolijk, ik heb wel periodes gehad waarin ik me goed voelde, maar nu zit ik dus echt diep in de put om het zo te zeggen, ik heb al eerder hulp gehad door te praten met iemand.

    Ik heb dat dus anderhalf jaar geleden gedaan -gepraat met een psychiater- en ik dacht dus dat het beter met me ging, maar als iemand iets tegen mij zegt wat mij dus niet aanstaat -dat geld ook voor als ik weer word uitgescholden of als er iets gebeurd waarbij ik aan het verleden denk ofzo- word mijn gevoel meteen weer donker, dus de ene dag zit ik en de put en kan ik overal wel om huilen, en de andere dag ben ik hyper actief, en zo gaat het eigenlijk altijd.

    Nu heb ik dus weer hulp gezocht, blijkt nu na al die jaren down te wezen dat ik Depressief ben, en nu hebben ze het eindelijk vast gesteld. Op zich ben ik wel blij dat ik nu weet wat het is, maar misschien moet ik ook medicijnen, en ik zie van andere mensen hoe die daar onder zijn en dat staat me dus niet echt aan :S

    Ik wou het even kwijt :-)

    XoXo

    [ bericht aangepast op 24 maart 2010 - 6:12 ]


    Lust tastes like tequila and love tastes like whiskey

    Medicijnen vind ik niet echt een oplossing meid, ook al schrijven ze je die mss voor. Ik snap precies wat je doormaakt,bij mij hebben ze nu niets gezegd van depressief maar ik zit nog met een ander probleem..but laat mijn ding achterwege..je moet stoppen met jezelf wijs te mkn dat je een last bent voor mensen (ik wee tniet of je dat doet,maar wrschnlk wel) want dat is een vertekend beeld. Als je niet belangrijk was voor iedereen, dan zou ect niemand ooit is tegn je zeggen, en zou ik bv niet antw op dit berichtje. He tpunt is datje iemand bent! en als je geen zin meer hebt om door te vechten voor jezelf vecht dn door voor iemand die je dierbaar is. Bv je ouders? Zij hebben voor jou 'gevochten' om jou te krijgen en j ebent het dierbaarste in hun leven ook al heb je soms mss het gevoel van niet dt heb ik ook soms. + kijk naar andere mensen..als ik me soms niet goed voel denk ik soms aan dingen die m'n mama ofzo me heeft verteld over anderen. Als ik soms hoor hoe die mensen nog lachen en verder gaan met het lieven met hun problemen en ik al zo'n pessimistisch gedoe maak van mijn pietluttig probleem dat zich dan voordoet..besef ik dat ik eigenlijk nog blij moet zijn dat ik niet in zo'n ingewikkeld ding verwikkeld zit als die anderen.
    Kweet het het is makkelijker gezegd dat gedaan, maar je kunt het proberen.
    He eruit schrijven als een liedje,gedicht,verhaal,dagboek ofzo helpt volgens mij ook wel(K)
    & ga anders trg naar die psychiater, praten helpt inderdaad en als je het gevoel hebt dat je er alleen niet boven komt vrg je indeed best hlp

    Viel Glück ;-)
    XxtomfreakskexxX


    Laat me nu toch niet alleen, radeloos en verloren.....

    Ik vind het goed dat je nu eindelijk wat zekerheid hebt, maar medicijnen zijn de oplossing niet. Vaak worden dan ook de goede en vrolijke emoties onderdrukt. Ik heb ook een manische depressie mijn lichaam uitgekickt enkel door wilskracht -ja ik weet dat manische depressie infeite een lichamelijke aandoening is door stofjes te kort in de hersenen- dus het kan wel. Er zijn altijd oplossingen voor. Als je echt medicijnen wilt zou ik het eerst bij een homeopaat proberen als ik jou was.

    En inderdaad misschien is het geen verkeerd idee om is wat vaker naar die psychiater terug te gaan en wat te praten. Die kan je vast leren gebeurtenissen en dingen die gezegd worden uit te filteren.


    Wie du mir, so ich dir.

    nou ik denk dat medicijnen wel helpen , mijn vriend heeft ook een depressie gehad , die zeg maar tamelijk ver ging .. en depressie is niet iets dat zich in je hoofd af speelt en waar je je voor moet schamen , je bent gewoon kinda ziek (: en die medicijnen , als het antidepressiva zijn moet je in het begin wel een beetje oppassen , ze gaan ervoor zorgen dat je gaat handelen. en in het begin van die depressie zal je dan misschien nog rotter gaan voelen . maar geloof me dat veranderd ^^ ik weet er ondertussen ook heel wat van en het is echt niets waar je je voor moet schamen (:


    Read this upside down: 370HSSV 0773H

    Opnieuw met alles beginnen? Nieuwe school, nieuwe garderobe, nieuwe hobby's, nieuw levensstijl? (die vooral NIET emo is!)
    Ik zou dat doen als ik depressief was. Ik werd ook gepest en nu ben ik van school veranderd en gaat het beter. Misschien moet je je houding veranderen. Als je de hele tijd er zit alsof je zelfmoord wil plegen, krijgen mensen ook zo'n indruk van je en willen ze uit je buurt blijven..
    Veel succes.


    Where there is a sea there are pirates...

    Wo,alsof ik na me zelf luister,meschien ben ik dan ook depresief...
    Als ik jou was zou ik zo laat mogelijk met die midicijnen beginnen,het is niet goed om de simtone tegen te gaan je moet de oorzaak tegengaan. Als het niet anders gaat moet je ze natuurlijk wel nemen maar probeer eerst de oorzaak optepsoren.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall