Mijn ex vraagt me nu of ik een stand alone die ik geschreven naar hem wil sturen. Maar ik schaam me ervoor. Ligt dat aan mij of hebben meer mensen daar last van?
Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.
Ik heb er ook een paar naar mijn ex gestuurd, maar hij is ook de enige die weet (buiten mn ouders) dat ik schrijf.
Hij vond het erg leuk, dus ja.
Eerst vond ik het ook eng, maar achteraf was ik blij dat ik het had gestuurd.
You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?
Dealer schreef: Ik heb er ook een paar naar mijn ex gestuurd, maar hij is ook de enige die weet (buiten mn ouders) dat ik schrijf.
Hij vond het erg leuk, dus ja.
Eerst vond ik het ook eng, maar achteraf was ik blij dat ik het had gestuurd.
Mijn ouders weten wel dat ik schrijf en hebben ooit 1 ding gelezen. Ik vind het alleen niet prettig ofzo.
En ik heb het nu ook gewoon gestuurd, hij is het nog aan het lezen
Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.
Ik heb wel eens vaker verhalen van mij naar mijn ex gestuurd. Maar we kunnen nu weer met mekaar overweg als normale mensen en ik schaam me er niet voor so.. hij mag het best lezen. Ik zou hem zelfs het 'Voor U' verhaal toe kunnen sturen, ondanks dat ie best.. diep is.
Iets dat je geschreven hebt ligt denk ik altijd wat gevoelig..tenminste bij mij, ik ben altijd nerveus voor de reacties..ook bij de boeken waar ik mee bezig ben, de enige die ze mag lezen is mijn moeder:P
mer ik kan me voorstellen dat het met je ex anders ligt, het ligt er ook aan of je nog met hem door een deur kan natuurlijk:P