Mijn vriendin E. organiseert nogal vaak speciale bijeenkomsten bij haar thuis. Deze keer heeft ze een soort 'foute party' verzonnen.
Alle meisjes moeten als Barbie komen (dresscode: Roze, hoge hakken, veel make-up, kortom huppelkut-like)
De jongens als Ken (dresscode: Johnny-like, beachboy)
Mijn vriendinnen zijn geen van alle huppelkutten, het is gewoon voor de fun.
Maar ik ben echt absoluut 200 procent tegen die dresscode. Bovendien mag ik om medische redenen niet op hakken lopen, zelfs niet van 0,1 centimeter. Ik kan het trouwens ook niet. En ik weet ook niet hoe ik make-up moet gebruiken. Ik weet überhaupt met moeite de juiste naam voor al die verschillende dingetjes... Niemand heeft het me ooit geleerd en zelf heb ik er een knoeiboel van gemaakt. Van mijn moeder mag ik me niet opmaken en hulp vragen aan iemand vind ik zowieso al beschamend, want dan moet ik toegeven dat ik iets wat voor velen doodnormaal is niet kan.
Ik heb absoluut geen zin, maar dan ook echt geen zin om te gaan. Toen ik de mail las, kreeg ik prompt de zenuwen. Maar ik heb de vorige keer ook al afgezegd omdat ik echt niet kon, ik had al iets te doen. En om nu weer af te zeggen...
Maar ik wil echt niet gaan, dus ga ik het wel afzeggen, maar wat moet ik dan zeggen?
You are the poetry Shakespeare was missing.