Hallo hallo,
ik heb al eerder een boek proberen te schrijfen maar die heb ik perongeluk verwijdert omdat mijn computer raar doet, en nu ben ik begonnen met een nieuw boek ^^ ja ja echt waar, jeej, hij gaat heten 'De 6e Maand', hij gaat 150 blz bevatten en 6 hoofdstukken dus 25 kantjes vol per hoofdstuk en hier een klein stukje van het eerste hoofdstuk 
ik keek in de spiegel naar mijn lange golvende haar. Ik twijfelde geen seconde en zette de schaar in mijn haren, ik zag de lange plukken langzaam richting de grond dwarrelen, pluk na pluk viel op de grond. Langzamerhand zag ik mijn lange haar korter en korter worden, tot op het punt dat de oude Karen was verdwenen en de nieuwe Karen verscheen.
Deze nieuwe look zal mijn moeder wel afkeuren, maar dat kon me niks schelen, ik bemoei me ook niet met haar leven. Ik was klaar met mijn haar en zette de douche aan, ik trok mijn kleding uit en stapte onder de warme douche. De warme stralen gleden over mijn lichaam.
Na het douchen bekeek ik mezelf weer in de spiegel, mijn mond vormde een glimlach als nooit te voren, de gedachtes aan mijn moeder hoe boos ze zal zijn deden me goed, dit kon ze niet van mij afnemen. Ik stapte uit de badkamer en liep zelfverzekerd de trap af. Langzaam deed ik de deur open, de afkeurende blik van mijn moeder staat nog steeds in mijn geheugen gegrift. “Karen wat heb je gedaan, kijk nou hoe je eruit ziet, ik kan het niet meer aanzien je gaat echt te ver Karen, dit is de druppel!” Schreeuwde mijn moeder, ik rolde mijn ogen keek mijn moeder lachend aan en zei bijdehand. “Nou mam ik denk dat pap het wel leuk zal vinden”, boosheid was van mijn moeders gezicht af te lezen, zo had ik haar nog nooit gezien.
Ineens voelde ik mijn hart even niet meer kloppen, ik hielt mijn adem in en het voelde alsof mijn ziel even mijn lichaam had verlaten, ik voelde een vlaag verdriet door me heen gaan. Toen ging de telefoon, even keek ik naar mijn moeder, ze keek me aan en liep naar richting telefoon. Ze nam op.
“M..Met Jenny” “j..ja Jenny Johnson”. Na het gesprek zag ik hoe mijn moeder langzaam inzakte, wat moest ik zeggen wat moest ik doen, ik wist dat het mijn vader was. Ik rende naar mijn moeder en zakte bij haar neer.”M..mam..is papa..” ik kon de zin niet afmaken, alles ging slowmotion. Ik realiseerde me dat die ochtend de laatste keer was dat ik tegen mijn vader heb kunnen zeggen ‘ik hou van jou pap’. Voor dat hij naar het werk ging heb ik hem nog gezien, gezond, vrolijk, en fit. Hoe had het kunnen gebeuren, ik ben voor altijd mijn vader kwijt.
Dus wat vinden jullie ervan, en zouden jullie het kopen als je dit boek zou zien liggen in de boekenwinkel ??
<3 RememberXme
Lust tastes like tequila and love tastes like whiskey
