De ziekte veroorzaakt een zware langdurige vermoeidheid. Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn. Typisch voor Pfeiffer zijn gezwollen lymfeklieren in hals, oksels en liezen, die na een dag of twee optreden. Je kunt ook geelzucht of een huiduitslag hebben die lijkt op rode hond met kleine, dikke, rode plekjes, en pijn in de borstkas, ademhalingsproblemen en hoesten. Meestal verdwijnen alle belangrijke symptomen na twee of drie weken, maar daarna zul je je nog minstens twee weken zwak voelen, futloos en misschien ook wat teneergeslagen. Bij de minste inspanning ben je al hevig vermoeid.
De ziekte gaat vanzelf over maar zorg wel dat je lange tijd rust houdt, met name in de eerste weken anders duurt herstel veel langer. Dat kan weken maar ook maanden zijn. Het herstel kan dus lang duren, vermoeidheid en gebrek aan energie kunnen maanden aanhouden. De ziekte komt het meest voor onder adolescenten. Wie de ziekte eenmaal heeft gehad, is er verder immuun voor.