ik ben dus bezig met een nieuwe storie en ik heb net een klein stukje af. Ik zou graag jullie oordeel willen.
Ik was Judith. Of liever gezegd: ik ben Judith nog steeds. Maar een andere Judith, het afgelopen jaar ben ik totaal veranderd op verscheidene positieve en negatieve manieren. Of ik hier nou blij mee moet wezen weet ik niet, al waren dat toch wel de gelukkigste dagen van mijn leven. Maar jammer genoeg kwam daaraan een vroegtijdig einde. Mijn therapie slaat niet aan en volgens Eva moest ik mijn problemen gaan opschrijven zodat ik het in mijn hoofd wat op orde zou krijgen. En daarom zit ik dus hier met een balpen in mijn hand in dit stomme kladblok te schrijven.
Maakt dit je nieuwschrig naar meer?
x'
Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.
