'Summer, wil jij de kippen eten gaan geven en de eiren gaan rapen?!' 'Oke..!'
Ik loop naar buiten, naar de kippenstal. Jonas: 'Heey, zo vroeg op! Alle voor jou toch.'
'Hoi, Jonas. Ja, ik weet het, ik kon niet slapen.' Jonas: 'Moet ik je helpen?'
'Graag!' Ik en Jonas voeren de kippen. Ik voel steeds iets tegen mijn hoofd tikken.
Ik kijk achteruit en zie dat Jonas maïs tegen mij zit te gooien. 'Stop!' Jonas: 'Nee!'
Ik pak ook maïs en begin te gooien. 'Nee..!' Gil ik. Ik ren weg en Jonas komt achter mij aangelopen.
'I love you.' Denk ik zwijmelend. Vader: 'Niet spelen, werken!' 'Yes sir!' Roepen we.
We schieten in de lach en gaan terug aan het werk.
Moeder: 'Etenstijd!' Ik en Jonas lopen naar binnen.
Jonas: 'Flora, mag ik vandaag een halve dag nemen?' Moeder: 'Doe maar. Waarvoor, als ik mag weten?'
Jonas: 'Ik ben vandaag 1 jaar samen met Selena, en ik wil haar verassen!'
Mijn hart breekt. 'Die trut moet weg van hem!' Denk ik. Ik bedaar mijn woede. Jonas: 'Alle, dan ga ik maar he! Bye.'
'Daag..!' Jonas rijdt weg met zijn auto. Moeder: 'Wat is er meisje, je kijkt zo boos?' 'Niks!' Zeg ik bot.
Moeder: 'Ben je nog altijd niet over Jonas?' 'Jawel, ik ben over hem!' Moeder: 'Alle dan!'
'Oke, niet dus. Ik heb plezier met hem, en soms geeft hij mij een signaal, en als hij dan over zijn vriendin spreekt breekt mijn hart!' Moeder: 'Zeg het hem dan!' 'Ben je zot?!'
Jasper: 'Liefdesproblemen!' 'Niet grappig. Maar dat zal jij niet kunnen hebben he!' Moeder: 'Laat u zus maar even gerust.' Ik gooi een appel naar Jasper zijn hoofd.
Jasper: 'Auw, trut!' Jasper loopt naar mij en geeft mij een klop. Zo begint het duizendste gevecht tussen ons.
Moeder: 'STOP!' Ze haalt ons uit elkaar. Moeder: 'Jullie gaan allebij een maand niet uit, dit is al het duizendste gevecht, nu is het genoeg!' 'Daar gaat mijn kans om Jonas en Selena uit elkaar te halen!' Denk ik.
'Ik heb niets gedaan en krijg straf!' Moeder: 'Moet je maar niet vechten!'
'Mag ik mezelf niet verdedigen?' Ik loop kwaad naar mijn kamer.
- volgende dag -
Ik hoor voetstappen in mijn kamer. Ik kijk met mijn ogen half open wie er in mijn kamer komt.
'Jonas, wat doe jij hier?' Jonas: 'Ik moest iets komen halen!' Ik kruip terug onder mijn lakens, maar Jonas trekt ze eraf.
'Hela!' Ik trek mijn deken terug en voel dat Jonas op mijn bed komt zitten. 'Weg! Jij maakt mijn lakens vuil, teef!'
Ik word met deken en al opgepakt en zo loopt Jonas naar beneden. Hij stapt naar buiten en legt mij tussen stro.
'BITCH! Kom terug!' Hij loopt nonchalant weg. Ik leg het deken op mijn schouder en loop naar binnen. Onderweg naar binnen zie ik jobstudenten. Ik zie Jonas er tussen staan en lachen. 'Dat krijg je nog terug! HOMO!'
'Mama, sinds wanneer werken hier jobstudenten?' Moeder: 'Sinds vandaag! Bent jij in u pyjama naar buiten gegaan?'
'Lang verhaal!' Ik loop naar boven en douche me. Als ik beneden kom eet ik iets en loop dan naar buiten.
Max: 'Heey, dat is het pyjama-meisje!' Roept een jongen. 'En jij moet vandaag werken voor nul euro!'
Max: 'Voor wat? Ben jij hier de baas?' 'Omdat je mij pyjama-meisje noemde en ja, ik ben hier de baas!'
Moeder: 'Wie is hier de baas?' 'IK!' Moeder: 'Dat zal wel wezen! Jongens werk maar door, let niet op dit meisje!'
'Meisje? Meisje?!'
Ik loop door de serre's en zie een auto de oprit oprijden. Ik ben nieuwschierig dus ik loop naar de auto.
Er stapt een meisje uit en vraagt waar de baas is. Ik wijs haar de weg. Jonas spreekt haar aan en ik zie ze kussen.
'Wie the fock is dat?' Moeder: 'Selena, die komt hier werken.' Mijn mond valt open. 'Echt niet! Ontsla haar!'
Moeder: 'Ik kan dat meisje toch niet zomaar ontslaan, ze heeft niets gedaan!' 'Moeder, die heeft mijn lief afgepakt!'
Moeder: 'Wie is u lief?' 'Je snapt me wel!' Ik loop naar de koeienstallen. 'Mijn prooi!' Denk ik.
Ik zet een plan in elkaar om haar te laten struikelen. 'Selena, kan je me komen helpen alstublieft?'
Selena komt naar me toe gestapt en valt recht in een koeienstront. Ik schiet in de lach. Selena: 'Vind jij dit grappig?'
'Eigenlijk wel ja!' Ik begin van het lachen te wenen. Ze loopt boos naar binnen. Jonas: 'Wat is er zo grappig?'
'Selena, is in een..!' Jonas: 'In een??' 'Koeienstront gevallen!' Ik schiet nog harder in de lach. Jonas: 'Waar is ze?'
'Binnen!' Jonas loopt naar binnen. Ik voel de woede ophopen in mijn lichaam.
Nu begin ik te wenen van verdriet. Ik laat mijn riek vallen en loop naar de heuvel waar ik altijd troost vind.
- een week later -
Ik voel me nog steeds droevig. 'Heey zusje!' Zegt Jasper vriendelijk. Ik antwoord niet en bijt een stuk van mijn boterham.
Er valt een traan op mijn bord. Ik wil mijn tranen verbergen maar Jasper ziet ze. Jasper: 'Wat is er?' Vraagt hij bezorgd.
'Niets!' Ik zet mijn bord weg en loop naar buiten. Als ik buiten ben zie ik Jonas. Jonas: 'Heey!' Ik zeg niets en loop hem straal voorbij.
Jonas komt mij achterna en stopt voor mijn voeten. Jonas: 'Wat is er?' 'NIKS! LAAT MIJ GEWOON GERUST!' Roep ik kwaad.
Ik loop weg, even weg van alles. Ik loop het fleurige bos in en stop bij het kleine riviertje. Het water stroomt rustig door het smalle riviertje.
Ik ga naar de grote boom met de scheve tak, die ik gebruik als zitplaats. Ik hoor iemand mijn mijn naam roepen.
Ik hoor dat het Jonas is. Hij komt steeds dichter in mijn buurt. Ik kijk en zie Jonas hopeloos rond kijken. Ik leun wat naar voor om het beter
te zien. Ik hoor dat een klein takje gaat breken. Het valt recht op Jonas zijn hoofd. Hij kijkt naar boven en ziet me zitten.
Jonas: 'Wat doe jij daar? En wat is er met jou?' Ik blijf zitten. Maar Jonas komt naast mij op de tak zitten. Ik zeg geen woord.
Jonas: 'Je mag het me vertellen hoor! En waarom liep je me vanmorgen straal voorbij?'
Jonas vraagt zoveel in eens. Ik spring van de tak. Jonas: 'En waarom liet jij Selena struikelen?' Hij blijft maar vragen stellen.
Ik ren weg, zover ik kan.
Sindsdien heb ik Jonas al een jaar niet meer gezien, zonder een antwoord op een moeilijke vraag. 'Hou jij van mij?'
Met een makkelijk antwoord. 'Ja of nee.'
Keep calm and love Zayn Malik =)