Oke, ik ga mijn week is even aan jullie vertellen.
Ik ben vanaf 8 oktober tot gister 15 oktober op schoolreis naar zuidfrankrijk geweest, en ik meen het het mag een wonder heten dat ik nog leef als je bekijkt wat ik allemaal heb gedaan.
Ten eerste moest ik dik 20 uur in de bus zitten voor we aankwamen, nou 20 uur zitten is voor mij een vrijwel onmogelijke opgave, en het laatste stukje ging door de Alpen heen, dus het was de ene haarspeldbocht na de anderen, kleine muurtjes van zo'n 30 centimeter hoog die tussen de bus en een raffijn van ongeveer 300 meter diepte ligt. Een klasgenoot vond het ook nog grappig om te zeggen. 'Als je hier valt, val je hard.'
Dar half dood op de camping aangekomen, moesten we onze tentjes opzetten, ik ben eerijk het was de eerste keer, en ik ben er een tijdje mee bezig geweest. Uiteindlijk is het gelukt.
De avond was leuk,, maar ineens een stuk kouder, het ging van 25 graden naar (naar mijn gevoel) 0 graden, ook al was het nog 10 graden. Dood vriezen in een tentje en de volgende dag om 7 uur opstaan. Ja dat is nou eenmaal survival.
Vorige week zaterdag heb ik mijn leven gewaagd op de Via Ferrata als je dat naar het itiliaans vertaald staat er de ijzeren weg. HEt principe is, om met een niet zo'n stylish gordeltje en twee zekerings punten een soort van ijzeren trap op een berg op te 'lopen' een soort van levensgrote nietjes in een berg waar je jezelf aan moet optrekken Grappig? Ik zat werkelijk waar te trillen op mijn benen, maar ik ben maar al te trots dat ik het helemaal heb gedaan en het ook heb overleefd.
Na deze vreselijke adrenaline kick, heb ik mezelf die avond levend geroosterd bij een kampvuur, mezelf weer in al mijn pyjama's gehezen en in mijn slaapslap gepropt en zo voor een paar uurtjes in slaap gevallen.
De zondag stond weer in het teken van, overleven of verzuipen. De ochtend weer om 7 uur opstaan, het zoveelste stokbroodje naar binnen werken en je in een Wetsuit hijsen. We gingen Canyoningen Oftewel door een klein steegje in een berg spleet je leven wagen door in ijskoud water op en neer te springen.klik
Die middag wouden ze ons kwellen met een bergwandeling naar een kerkje maar gelukkig hebben we ons zo aan zitten stellen dat we op de camping mogten blijven.
De Maandag heb ik me wederom in een wetsuit gehesen om te gaan raften, ik moet eerlijk zeggen dat raften meer iets voor mij is. In een opgeblazen bootje zitten, pedelen zo hard je kan en zogenaamd uit de boot vallen. Andere boten aanvalen en zoveel mogelijk mensen met je mee het water in trekken ja dat is meer iets voor mij.
Die middag heb ik in bomen geklommen in een adventure forest. Bij de Via Ferrata was het een makkie,
Die avond weer heerlijk vroeg in mijn slaapzak geklommen omdat we de dag daarna de tocht der tochten hadden. EEn wandeling van zo'n 6 uur door een kloof heen, ik kan het iedereen afraden maar ik heb het volgehouden en heb er maar een blaar aan over gehouden.
Woensdag zijn we in de bus gekropen om onszelf te gaan vermaken in de stad Nice. Aan de middelandse zee, witte stranden blauw water, daar houd ik van. Toen we in nice aankwamen moesten we een speurtocht doen, en tijdens de speurtocht heb ik met mijn groepje nog voor ramptoerist gespeeld, en stond een huis in brand, halverwege werden we door de politie weggestuurd en zijn we nog verdwaald. Om 11 uur savonds weer in de bus gesptapt om weer 20 uur terug in de bus te zitten, en ik moet eerlijk zeggen dat het weer heerlijk is om thuis te zijn.
x.
'Jesus said love one another, He didn't say love the whole world.
Ik vindt het best wel koel : /
youleftme
