Tja mijn oma past altijd op, op donderdag. Altijd heel gezellig hoor. Meestal als ik thuis kom is ze naar de Albert Heijn ofzo, ze laat altijd een briefje achter, vandaag ook.
Rond 16:00 werd er op de huistelefoon gebelt. Ik neem op, is het oma. Ik denk: Huh, sinds wanneer heeft oma een mobieltje? Ligt ze in het ziekenhuis. Zei ze doodleuk: ,,Ja het is niets ernstigs hoor" Dus ik als een speer naar het ziekenhuis. Was het echt niets ernstigs ze was gevallen, maar omdat de personen die haar hielpen zo bezorgd waren werd de ambulance gebeld Dus zij helemaal naar het ziekenhuis gegaan, spoed eisende (!) hulp. Daar twee uur gezeten om uit te vinden dat ze alleen wat gekneusd en verrekt heeft en we mogen weer gaan.
Jottem, dat was me het avontuurtje wel
Life is hard and then we die