Ik heb net een stuk geschreven uit vroeger. Een waargebeurd stuk dat zich afspeeld in de kamer van mijn moeder. Samen met mijn broertje ligt ze in bed, totdat hij wakker wordt.
Dit stuk speelt zich af net na de scheiding. Net nadat ik mijn vader de deur uit zag lopen en ik mijn ouders nooit meer bij elkaar zag. Het speelt zich af tijdens de nacht waarin ik mezelf weer eens in slaap had gehuild, ook al snapte ik niet wat er aan de hand was.
Ik wil naar papa zwaaien.
Als je hem leest, bedankt voor het lezen.
Bye.
rules don't stop me