• Hallo,
    Ik heb net een stuk geschreven uit vroeger. Een waargebeurd stuk dat zich afspeeld in de kamer van mijn moeder. Samen met mijn broertje ligt ze in bed, totdat hij wakker wordt.
    Dit stuk speelt zich af net na de scheiding. Net nadat ik mijn vader de deur uit zag lopen en ik mijn ouders nooit meer bij elkaar zag. Het speelt zich af tijdens de nacht waarin ik mezelf weer eens in slaap had gehuild, ook al snapte ik niet wat er aan de hand was.
    Ik wil naar papa zwaaien.
    Als je hem leest, bedankt voor het lezen.
    Bye.


    rules don't stop me

    Je hebt me ontroerd.


    Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

    Allemaal al bedankt voor jullie reacties.


    rules don't stop me

    Jools, het was echt prachtig. Ik kreeg de tranen ervan in mijn ogen. Sorry als mijn reactie misschien bot klinkt, dat ik ineens over mezelf begin, maar ik had het gevoel dat ik het even moest opschrijven.
    Veel sterkte <3


    Zelfs de kleinste ster schittert in het donker

    Wauw, Julie.
    Je hebt me echt geraakt met je verhaal, ook al heb ik het zelf niet meegemaakt. Echt heel knap dat je daarover hebt geschreven, ondanks die tijd vast moeilijk was..


    -

    Het is echt mooi verwoord. Respect voor jou. (:


    I don't need to explain myself, I know I'm right.