Ik ben mijn vrienden even heel erg zat. Allemaal hebben ze stuk voor stuk wel commentaar op me. Ze zeggen er voor me te zijn maar ondertussen lullen ze achter m'n rug om. Ik ben het nu echt helemaal zat.
Ik ben altijd al te dun geweest en daar heb ik al vaak genoeg commentaar op gehad. Ik ben nu pas een half jaar dood ziek geweest en heb niks kunnen eten enzo, daardoor was ik nog 11 kilo afgevallen. Ik heb niet naar school gemogen en kon alleen maar zitten en liggen. Ik heb me dood verveeld en me ontzettend kut gevoeld. Die leuke vrienden van me hebben me toen al laten vallen, achteraf gezien. Ik kon niet op verjaardagen komen, maar in plaats van begrip te tonen hadden ze er geen zin meer in en spraken ze me niet meer. Ik kon, hoe graag ik het ook wilde, niet meer naar school. Niemand die me huiswerk doorgaf, alleen maar gezeur dat ik spijbelde. Er is me nooit gevraagt of ik me wel goed voelde, of het allemaal wel ging, wat er aan de hand was. Alleen maar commentaar.
Uiteindelijk ging ik naar school, ik was het helemaal zat thuis. Ik hing elke pauze kotsend boven de wc en zat doodziek in de klas, maar ik ging wel. Dat maakte het al heel fijn voor me. Ik kreeg ook toen alleen maar commentaar dat ik een vies kind was en me aanstelde.
Uiteindelijk ging het steeds beter en kon ik op een normale manier naar school. Ik was doodgelukkig, tot ze weer verder gingen met zeiken. 'wat ben je dun' 'ik kan je ribben tellen' 'heb je anorexia ofzo, aandacht te kort zeker' en dat soort kut opmerkingen, alsof het allemaal niet erg genoeg was. Ik merkte gewoon dat steeds minder mensen met me omgingen en me op een rare manier aankeken, alsof ik een besmettelijke ziekte had ofzo.
Gelukkig ging het steeds beter en kon ik weer normaal eten. Ik begin nu dus weer aan te komen. En nee, nogsteeds kunnen ze daar niet normaal op reageren. Nu krijg ik deze week weer te horen dat ik veel te dik ben, overgewicht heb en nu maar op deze manier aandacht probeer te zoeken.
Dat is vooral de reden dat ik me de laatste tijd erg slecht gevoelt heb. Het gaat nu steeds wat beter maar af en toe heb ik dagen waarop ik me nog steeds ontzettend kut voel. Ik weet dat ik soms heel raar doe tegen mensen hier en daarom wil ik dit ook vertellen. Ik heb geen behoefte aan medelijden, maar ik hoop wel dat jullie het proberen te begrijpen.
Commentaar - Liefde, Vriendschap & Familie
-
30 april 2009 - 20:23
1 mei 2009 - 13:17
ik ben altijd "te klein" geweest, ik ben nu gewoon een kop groter dan hun ,dus
what go's around comes around
1 mei 2009 - 13:19
Flake schreef:
ik ben altijd "te klein" geweest, ik ben nu gewoon een kop groter dan hun ,dus
je kijkt op ze neer ^^1 mei 2009 - 13:22
