• Helloo ;3
    Nou, ik weet niet waar ik dit moet zetten, dus zet ik het hier maar. Ok, ik ga even mijn hart luchten, aandachttrekkerij volgens sommige. Wel die sommige: Houd jullie bek dan, want dit is gewoon niets vaan aandachttrekker enzoo >,< Het gaat over accepteren. Accepteren wie je bent.
    Nou ok hier gaat ie; Het zit dus eigenlijk zo. Ik heb vrienden en daarbij kan ik mezelf niet zijn, uit schrik dat ze me niet zouden accepteren voor wíe ik ben. Maar, je moet normaal toch mensen accepteren voor wát ze zijn vanbinnen en niet voor hoe ze eruit zien? Als ik dingen doe, kleren draag die ík leuk vind kijkt heel de school raar naar me, inclusief die mensen waarmee ik goed kan opschieten. Jhaa, ik ben soms wel raar, maar ik vind dat mensen je moeten accepteren. Zéker als ze vrienden van je zijn. Mijn zus accepteerd me zelfs niet voor wie ik ben. Ze zegt dat ze me depressief vind hoe ik me altijd kleed omdat ik gewoon graag donkerdere kleren draag. Ze wil me een make-over geven omdat ze vind dat ik op een jongen lijk, gewoon omdat ik me kleed hoe ik zélf wil >,<
    Heeft er iemand nóg zo'n dingen voor? Dat mensen hun niet accepteren voor wát ze zijn?
    loves<3

    Ik heb het zelf niet, maar snap wat je bedoelt. Bedenk dat het niet aan jou ligt, maar meer aan die mensen. Blijkbaar zijn ze geintimideerd ofzo. Als ik jou was zou ik gewoon dragen wat je wilt, en doen wat je wilt. Die mensen bepalen niet wie jij bent, dat doe je zelf.


    If I were a boy, I swear I'd be a better man.

    Ik begrijp je, ik had dat een tijd geleden ook toen ik me wat donkerder kleedde enzo. Nu ben ik een beetje van kledingsstijl verandert en nu word ik wél geaccepteerd. Even voor de duidelijkheid; ik heb mijn kledingsstijl veranderd omdat ik dat zelf wilde, niet op dat ik hoopte dat ze me dan wél zouden accepteren. Ik deed het puur voor mezelf. (:


    De wereld is weer plat ja. Op je bolle bips na.

    http://www.quizlet.nl/log.php?id=4028 het spijt me echt.


    c'est mon lamour pour toi.

    Hier komt mijn verhaal. Toen ik net op mijn nieuwe school terecht kwam en daar vrienden ontmoette heb ik altijd tegen mezelf gezegd mezelf te geven zoals ik ben, zo kun je erachter komen of mensen echt je vrienden zijn of 'fakers'. Als ik in een groep mensen zit die ik 'vrienden' noem - en ik noem iemand niet snel een vriend - moeten ze me accepteren ook. Bovendien analyseer ik mensen eerst voordat ik probeer een gesprek aan te knopen. Daar gaan een paar weken aan verloren. Kortzichtige mensen die niet verder willen kijken dan hun neus lang is en graag hun tijd verdoen met roddelen vallen meteen af.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik heb het een beetje bij mijn moeder. die vind me goth x_x terwijl ik heel vaak kleurne draag maar goed.

    de rest van mijn omgeving accepteerd mij volledig en neemt me zoals ik ben.


    We can only learn to love by loving.