Nou, ik zal even vanaf het begin beginnen, dan snappen jullie het tenminste.
Ik ben sinds vorig jaar maart Tokio hotel fan. Voor die tijd was ik best een tutje enzow. ik was altijd serieus en braaf. totdat ik steeds onzekerder werd. ik hoorde monsoon een keertje op de radio en was verkocht, na monsoon volgde 1000 meere, na 1000 meere volgde schrei, en ga zo maar door. Maar ik had jullie ook al verteld dat ik best een tutje was. Nou, niet echt een tutje maar ik was gewoon ontzettend braaf. En veel mensen kregen er problemen mee dat ik TH fan werd. Mensen lachtten me uit> namen me niet serieus. En dat was kut. Gelukkig zit ik nu in een nieuwe klas met nieuwe vrienden, die me wel serieus nemen. Maar nog steeds hebben er mensen problemen mee. En ik kan het heus wel aan, maar ik word daar gewoon soms un beetje verdrietig van. Like, my brother. denk ik dat ie het accepteerd, want dan laat ie een portret van tom kaulitz en mij maken. En dan roept ie toch weer van die dingen weetjewel. en ik word daar soms gewoon een beetje verdrietig van, ik trek het me niet aan. Maar ik denk altijd; Is het nou zo erg dat ik TH fan ben?
Hebben jullie tips om hiermee om te gaan?
You know what’s in my heart. So don’t mess with it.
CEO