Ik haat mijn vader echt, nu echt.
Mijn vader heeft een alcoholverslaving, sinds mijn moeder weg is gegaan. De moeder van een vriend van mij kende mijn vader al. Mijn vader heeft vroeger samen met mijn moeder aan de drugs gezeten. Hij had geen vrienden, etc.
Het ergste vind ik nog dat ik het pas vandaag heb gehoord. Ik snap wel dat ik eigenlijk nog te jong ben om daar achter te komen, maar toch..
Mijn vader zuipt dus. En dan begint hij altijd op mij te schelden en ga zo maar door. Ik ben in zijn ogen een mislukking, een fout. Dat doet echt verdomd veel pijn.
Ik zit hier keihard te janken. Godver.. Ik haat hem echt.
Ik moest even mijn hart luchten.
Ik hoef geen medelijden, ik kan daar niks mee.
'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'