Titanic,
No words.
Zo práchtig, echt. op het einde jank ik, maakt niet uit wie er bij me is. ¬¬' als ze Jack laat wezakken, begin ik meestal te huilen. of als hij zegt dat ze nooit op mag geven, begin ik ook te huilen. Maar soms al, waar dat kindje alleen staat de schreeuwen om hulp, en dat dan de muur open barst enzo. zó prachtig, daar word ik soms ook gewoon helemaal.. oeh van.
maar dat ligt meer persoonlijk.
<'3