• Hee! Ik kreeg (weer) een brief over bloeddonorschap en ergens wil ik dat wel doen, maar tegelijk vind ik het ergens ook "eng" ofzo. Zijn er hier mensen die bloeddonor zijn? Of mensen die het bewust niet zijn?


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ellu ellu, ik ben bloeddonor sinds mijn 18e ^^


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Ik ben donor!

    Op dit moment in theorie, want wanneer je een nieuwe tattoo of piercing hebt mag je 5 maanden niet doneren. Hier baal ik een beetje van, want ik vind het wel heel belangrijk. Je kan letterlijk levens redden met je donatie. Plus, de mensen zijn ontzettend aardig (volgens mij vrijwilligers) en je krijgt lekkere snacks als je klaar bent hihi.

    In mijn ervaring is het niet eng! Misschien helpt het als je weet wat je te wachten staat, dus hierbij mijn ervaring:

    Vooraf
    Iedere keer als je gaat doneren moet je eerst een checklist invullen die uitsluit of je op dat moment mag doneren (bijv. tattoo/piercing verhaal). Als je daar doorheen komt krijg je een korte keuring bij een dokter die o.a. checkt of je ijzer en je bloeddruk goed zijn. Ik heb een redelijk vaak voorkomende bloedgroep dus ik geef op dit moment alleen plasma. Dit gebruiken ze o.a. voor medicijnen en is een minder grote aanslag op je lichaam omdat je niet alle andere stoffen (ijzer is een belangrijke) aan hoeft te vullen.

    Doneren
    Daarna wordt je meegenomen naar een comfortable stoel en prikken ze in de arm die je het minst gebruikt. Dit doet niet echt pijn imo, het is gewoon een prikje zoals bij een vaccinatie. Deze wordt aangesloten op een machine die ofwel het bloed afneemt, ofwel je bloed filtert voor de plasma zoals bij mij. Plasma duurt wat langer door dat filterproces. Je kan een boek meenemen of op je telefoon scrollen of gewoon een beetje viben met de mensen naast je / de experts die daar rondlopen. De meeste mensen zijn daar erg sociaal.

    Nazorg
    Als je klaar bent moet je eerst even vijftien minuten in een 'wachtruimte' rondhangen (here be the snacks) waar een vrijwilliger een beetje met je kletst en je drinken aanvult enzo. Als je dan niet out gaat ben je free to go! Als ik het me goed herinner moet je werkgever je vrij geven als je bloed wilt doneren. Nadien ben je soms een beetje queasy. Je mag dan ook die dag niet zwaar sporten en je moet jezelf goed in de gaten houden. Gezond eten en veel drinken is heel belangrijk, want dan herstel je sneller.

    Vrouwen mogen maar maximaal 3 keer per jaar bloed doneren en mannen 5 keer. Plasma mag je, hou je vast, maximaal 26 keer per jaar geven :') Zoals ik al zei, plasma heeft een veel korte hersteltijd nadien. However, het doneren zelf is wel langer en minder comfortabel (je bloed word ook weer je lichaam in gepompt & that feels fucking weird mate), dus het is niet per sé de betere keuze van de twee. Iedereen heeft een eigen voorkeur!

    [ bericht aangepast op 17 nov 2025 - 16:43 ]


    || I told you not to play with the misfit toys ||

    Ik zou best willen, maar ik ga tegen de vlakte bij het zien van bloed en naalden. (En helaas zelfs door er over na te denken.) Anders zou ik het denk ik wel overwegen!


    Omnia mutantur, nihil interit

    Ekko schreef:
    Ik ben donor!

    Op dit moment in theorie, want wanneer je een nieuwe tattoo of piercing hebt mag je 5 maanden niet doneren. Hier baal ik een beetje van, want ik vind het wel heel belangrijk. Je kan letterlijk levens redden met je donatie. Plus, de mensen zijn ontzettend aardig (volgens mij vrijwilligers) en je krijgt lekkere snacks als je klaar bent hihi.

    In mijn ervaring is het niet eng! Misschien helpt het als je weet wat je te wachten staat, dus hierbij mijn ervaring:

    Vooraf
    Iedere keer als je gaat doneren moet je eerst een checklist invullen die uitsluit of je op dat moment mag doneren (bijv. tattoo/piercing verhaal). Als je daar doorheen komt krijg je een korte keuring bij een dokter die o.a. checkt of je ijzer en je bloeddruk goed zijn. Ik heb een redelijk vaak voorkomende bloedgroep dus ik geef op dit moment alleen plasma. Dit gebruiken ze o.a. voor medicijnen en is een minder grote aanslag op je lichaam omdat je niet alle andere stoffen (ijzer is een belangrijke) aan hoeft te vullen.

    Doneren
    Daarna wordt je meegenomen naar een comfortable stoel en prikken ze in de arm die je het minst gebruikt. Dit doet niet echt pijn imo, het is gewoon een prikje zoals bij een vaccinatie. Deze wordt aangesloten op een machine die ofwel het bloed afneemt, ofwel je bloed filtert voor de plasma zoals bij mij. Plasma duurt wat langer door dat filterproces. Je kan een boek meenemen of op je telefoon scrollen of gewoon een beetje viben met de mensen naast je / de experts die daar rondlopen. De meeste mensen zijn daar erg sociaal.

    Nazorg
    Als je klaar bent moet je eerst even vijftien minuten in een 'wachtruimte' rondhangen (here be the snacks) waar een vrijwilliger een beetje met je kletst en je drinken aanvult enzo. Als je dan niet out gaat ben je free to go! Als ik het me goed herinner moet je werkgever je vrij geven als je bloed wilt doneren. Nadien ben je soms een beetje queasy. Je mag dan ook die dag niet zwaar sporten en je moet jezelf goed in de gaten houden. Gezond eten en veel drinken is heel belangrijk, want dan herstel je sneller.

    Vrouwen mogen maar maximaal 3 keer per jaar bloed doneren en mannen 5 keer. Plasma mag je, hou je vast, maximaal 26 keer per jaar geven :') Zoals ik al zei, plasma heeft een veel korte hersteltijd nadien. However, het doneren zelf is wel langer en minder comfortabel (je bloed word ook weer je lichaam in gepompt & that feels fucking weird mate), dus het is niet per sé de betere keuze van de twee. Iedereen heeft een eigen voorkeur!


    Heb me altijd al afgevraagd hoe dat voelde bij plasma, want overweeg om misschien te switchen gezien ze om meer plasma donoren vragen.

    Ik kan niet beamen of je vrij krijgt van je werkgever, heb het nog nooit geprobeerd om eerlijk te zijn. Sanquin geeft in ieder geval aan om voldoende water te drinken en goed te eten voordat je gaat doneren en ik drink zelf geen koffie op de dag dat ik ga doneren, omdat ik een slight anxiety heb dat ik niet mag geven (weird thing that developed haha) en koffie dan niet helpt om m'n hartslag laag te houden.
    Mijn gok is dat het vanuit een soort faalangst/perfectionisme is ontstaan, omdat ik 1 keer op hb-gehalte ben afgekeurd en ik per se wilde geven, maar toen m'n hartslag steeds te hoog was. Ben daarom ook van donatie-locatie geswitcht zodat ik diezelfde arts niet meer zie, want dat was ook geen fijne man qua empathisch vermogen. Heb het bij de nieuwe locatie namelijk nog niet gehad dat ik niet mocht doneren, dus heeyyy.


    Ik hoef geen 15 minuten specifiek te zitten, maar ze raden wel aan om even wat te eten en te drinken in whatever ze hebben als ruimte daarvoor. Ik weet dat ze bij de mobiele bloedbank in Terneuzen bijvoorbeeld de open ruimte van een sportcentrum gebruiken en dan ook het barretje daar mogen utiliseren. De vaste donorplaats in Goes heeft een apart stukje met stoelen waar koeken liggen en waar ze komen vragen wat je wil drinken. Ook daarna thuis moet je altijd genoeg drinken en eten.

    Het irritantste vind ik de hb-prik. Die doen ze in je vingertoppen en ik heb daar meer last van dan van de plek waar de naald heeft gezeten. En om eerlijk te zijn ben ik wel gewoon naar ballet geweest 's avonds ondanks dat ik 's ochtends of 's middags had gedoneerd. Het is meer dat je jezelf vooral in de gaten houdt in dat geval en niet té hard gaat. Ga geen marathon lopen of deadliften ofzo, maar een rondje rustig fietsen zou best kunnen zolang je je lichaam in de gaten houdt.

    Oh en ik kan km-vergoeding aanvragen, gezien ik naar een andere locatie ga dan de dichtstbijzijnde. Vroeger was dat zeker nodig gezien tunnelkosten (welkom in Zeeland).

    Als je meer vragen hebt, let me know (geldt ook voor andere mensen overigens, happy to answer them)


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Oh, mijn topics!
    Ik moet eigenlijk bloed gaan doneren door een medisch ding waar alleen 'aderlating' tegen helpt, joepie. Thing is, ze kunnen bij het bloedprikken vaak mijn vaten niet vinden en ik ben als kind al zo vaak bijna out gegaan omdat ze dan eindeloos door bleven prikken en er gewoon niks uit kwam/het halverwege stopte met lopen. Ik ben al heel vaak echt kotsmisselijk geworden van de stress omdat het dan niet goedging en ze bezig bleven. (':
    Nu gaan injecties en bloedprikken wel oke, maar ik vind het nog altijd stressvol AF als die naald dan in je arm moet blijven zitten. :E Misschien heb ik eroverheen gelezen bij iemand, maar hoe lang moet je dan blijven zitten als je gewoon bloed geeft?

    [ bericht aangepast op 17 nov 2025 - 18:34 ]


    Caution first, always. || FIYER0 > Lysander

    Ik vind het heel knap voor alle mensen die dit kunnen en doen! Dikke kudo's voor jullie 💛💛💛

    Het is voor mij niet weggelegd: als ik voor onderzoek al een paar buisjes bloed moet laten 'tappen' zie ik al zwarte vlekken voor m'n ogen, kan ik niet meer recht lopen en voelt het alsof ik elk moment flauw kan vallen. Dat is altijd al zo geweest: als kind, als tiener, de laatste keer dat ik in het ziekenhuis was...

    Zelfs op de zwaarste dagen van m'n menstruatie ben ik al snel draaierig en duizelig.

    Dus ik ben bewust geen donor. Heb wel veel respect voor vrienden die bloed en/of plasma doneren. Daardoor ben ik me ook gaan inlezen, en zo tot de conclusie gekomen dat het zeer onverstandig is als ik wel zou doneren.

    Mooi om te lezen dat je het overweegt, en dat er zoveel Q'ers zijn die doneren 😄


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Ik heb het altijd heel graag willen doen maar ik mag het helaas niet door mijn gezondheid.

    Mijn vader geeft wel plasma, al is hij volgens mij gestopt omdat er op een gegeven moment verhalen rond gingen over plasma duur door verkopen en achter je rug om dik geld verdienen - ik weet niet wat hiervan waar is, ik was toen puber en nam dat dus aan-

    Paar jaar terug had ik wel mogen doneren maar hield het verhaal van mijn vader mij tegen, inmiddels weet ik dat ik het niet ga doen. IK heb meermaals aan langere infusen gezeten en dat is een paar keer helemaal mis gegaan, mijn lichaam heeft al genoeg te korten dus ik laat het voor wat het is.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Enorm veel respect voor jullie! Ik heb toendertijd een hele nare ervaring gehad met de bloedbank waardoor ik me volledig heb teruggetrokken ervan.

    MT om mee te lezen


    "I whisper 'what the fuck' to myself at least 50 times a day."

    Ik ben geen bloeddonor, al wil ik dat in gezondere tijden wel overwegen. Ik ben wel stamceldonor. Daar hoef je in principe niet zoveel voor te doen en de kans dat je opgeroepen wordt is niet heel groot. Áls je opgeroepen wordt, is de ingreep wel wat groter, maar je weet dan wel zeker dat je een mensenleven redt.

    Ik werd dus opgeroepen (voor onderzoeken of ik een geschikte donor was) tijdens mijn ziekte. Dus toen moest ik nee zeggen omdat ik echt niet gezond genoeg was, maar vond dat echt vreselijk moeilijk :') Heb 'm nu op gedeactiveerd staan maar ga 'm wel weer activeren zodra ik weer beter ben.

    Niet het antwoord dat je zocht maar ik gooi 'm er toch even in xD

    [ bericht aangepast op 18 nov 2025 - 9:40 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Respect dat zoveel mensen hier bloed geven.

    Ik mag helaas geen bloed geven omwille van het feit dat ik als man seks heb met mannen. (In België heb je nog 4 maanden wachttijd als je als man seks hebt met mannen. Ongeacht of dit een vast contact of wisselend is en dat heb ik er nu net niet voor over.)

    [ bericht aangepast op 18 nov 2025 - 21:28 ]


    We will not be quiet, Stonewall was a riot!

    Lysander schreef:
    Oh, mijn topics!
    Ik moet eigenlijk bloed gaan doneren door een medisch ding waar alleen 'aderlating' tegen helpt, joepie. Thing is, ze kunnen bij het bloedprikken vaak mijn vaten niet vinden en ik ben als kind al zo vaak bijna out gegaan omdat ze dan eindeloos door bleven prikken en er gewoon niks uit kwam/het halverwege stopte met lopen. Ik ben al heel vaak echt kotsmisselijk geworden van de stress omdat het dan niet goedging en ze bezig bleven. (':
    Nu gaan injecties en bloedprikken wel oke, maar ik vind het nog altijd stressvol AF als die naald dan in je arm moet blijven zitten. :E Misschien heb ik eroverheen gelezen bij iemand, maar hoe lang moet je dan blijven zitten als je gewoon bloed geeft?


    Ik kan me vergissen, maar heb al gemerkt dat bij een bloeddonatie ze na eenmaal proberen meteen stoppen (in België) als ze je ader niet vinden. Als dat je kan gerust stellen. (:


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Ik doneer ook al bloed sinds mijn 18de! Al geef ik tegenwoordig quasi altijd plasma in plaats van bloed. Voornamelijk omdat het vaker kan en omdat ik niet echt last ervaar tijdens het terugpompen van het bloed.

    Zou iedereen aanraden om bloed of plasma te doneren als het medisch mogelijk is. Het kost amper moeite en je redt er levens mee!


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Bedankt voor het delen van al jullie ervaringen! Dan ga ik binnenkort maar eens langs. (:


    Every villain is a hero in his own mind.