⊱ HISTORY
Benedict Lartius -- father, 49 | Hogwarts teacher, History of Magic
Morena Diggory -- mother, 46 | housewife, small jobs
Constance Lartius -- sister, 22 | Arithmancer
Marceline Lartius -- sister, 20 | Potioneer
Dominique Lartius -- sister, 18 | Starting Author
Édith Lartius -- sister, 14 | student Hogwarts, Fourth Year
Eléonore Lartius -- sister, 14 | student Hogwarts, Fourth Year
Harris Thomas Lartius -- uncle
Bonnie Elizabeth Lartius -- aunt
Julian Nolan Lartius -- nephew
Amos Diggory -- uncle
Cedric Diggory -- nephew
Sasha Diggory -- niece
Benedict Lartius en Morena Diggory werden al aan het begin van hun relatie aangemoedigd zo snel mogelijk aan kinderen te beginnen. Na de teleurstelling van Harris die met een muggle trouwde waren alle ogen gericht op Morena en vooral de kleinkinderen die ze zou gaan voortbrengen. Er hoefde maar één zoon bij te zitten, één zoon. Was dat nou zoveel gevraagd?
Elke keer opnieuw gingen de mondhoeken van de Lartius grootouders steeds verder naar beneden. Het eerste meisje werd nog geprezen, maar bij de derde begonnen ze toch wel ongeduldig te worden en toen de vierde kleindochter, Jean-Marie, in hun armen werd gelegd was de teleurstelling duidelijk te merken. Het enige waarom ze vroegen was een heer die de genen en de naam kon doorgeven. Was dat te veel gevraagd? Blijkbaar wel, want de eerst volgende keer werd er een tweeling van dames geboren. Alsof het universum de familie in het gezicht aan het uitlachen was. Na de zesde dochter gaven Morena en Benedict het op. Ze moesten het doen met wat ze hadden, Morena zou geen nieuw kind nemen.
Ondanks dat ze geen zonen waren, was de vader op één of andere manier trots op hen allemaal. Sinds er geen zoon was, was de teleurstelling eerlijk verdeeld en besloot hij er maar het beste van te maken. Als vader was Benedict altijd bezig met het uiterste uit zijn kinderen halen. Op hun eigen manier dreef hij iedere dochter apart tot de hoogst mogelijke uitkomst. Zijn kinderen kregen veel kansen op hun bad, voornamelijk door de achternaam die ze droegen. Die gaf namelijk status en met status kwam je ver, iets wat haar vader Jean-Marie heeft geleerd. Morena Diggory was echter heel anders dan hun vader, zij was de lieve moeder die zorgde voor haar kinderen op de best mogelijke wijze. Met liefde en aandacht werden de dames uiteindelijk respectabele vrouwen.
|
Jean-Marie was het vierde kind in de rij en dat was erg lastig, sinds alles wat er behaald kon worden al wel door een zus was gedaan. Constance was geniaal in cijfers en getallen, terwijl Marceline zich liever bezig hield met kruiden en drankjes en Dominique? Dominique was van alle dochters de mooiste. Het was een strijd om haarzelf te ontdekken, want van jongs af aan voelde Jean-Marie al de druk om te presteren. Zij wilde kunnen wat andere konden en het dan net wat beter doen.
Jean-Marie dwong zichzelf haar grenzen op te zoeken. Er was niets dat deze meid niet kon doen, ook al kostte het soms erg veel tijd om het te kunnen, ze had geduld en gaf niet op. Koste wat het kost zal ze haar doel behalen, hoe hard ze er ook voor moest werken. Ze wilde zichzelf aan een ander bewijzen, voornamelijk haar ouders. Sinds je in een groot gezin als middelste kind snel achtergesteld kan worden. Jean-Marie had het gevoel dat ze haar vader iets schuldig was, omdat nog steeds de ''erfgenaam-discussie'' vaak ter sprake kwam. Op één of andere manier voelde ze alsof ze hem terug moest betalen, wat ze deed in perfect gedrag en manieren.
Naarmate de jongedame ouder werd, zagen haar ouders ook hoe ''perfect'' Jean-Marie eigenlijk was. Constance, Marceline, Dominique en de tweeling hadden allemaal hun fouten en mistalenten, maar Jean-Marie had deze weten te verbergen en maakte ze dan ook zo min mogelijk. Haar ouders begonnen haar als voorbeeld te gebruiken, boegbeeld van ''perfect'' gedrag, maar dat hield ook in dat Jean-Marie dat kon verpesten. De jongedame hield ervan om het goede voorbeeld te zijn, maar dit drukte haar nog meer de grond in. Ze was bang om te falen, bang dat ze niet genoeg zou zijn en deze onzekerheden zijn vaak hetgeen wat haar in het nauw drukken, maar als her erop staat zou Jean-Marie het juiste doen.
Dat is ook waarom ze bij Gryffindor werd ingedeeld. Het zijn de kleine dingen die haar moedig maken, bijvoorbeeld het opnemen tegen de pesters van haar zusjes, het opnemen voor vrouwenrechten tegen één van haar docenten op Beauxbatons Academy of een magical creature redden uit het water, zodat het niet verdronk. Als het erop aankomt is ze een ware gryffindor.
Toch kwam Jean-Marie daar pas dit jaar achter. Heel haar leven heeft het gezin in Frankrijk gewoont, omdat dat Morena's droom was en Benedict daar een baan kreeg als docent History of Magic wat hij al die jaren trots gegeven heeft. Op Beauxbatons draaide het vooral om schoonheid en trots, iets waar Jean-Marie een soort van wel bij paste. Een maand geleden kreeg het gezin te horen dat Benedict een nieuwe baan had gekregen op Hogwarts, waar ze zijn leerkunsten nodig bleken te hebben. De oudste drie dochters bleven in Frankrijk, maar de jongste drie dochters verhuisden met vader en moeder mee. Jean-Marie kent alleen haar familieleden, voor de rest nog niemand.
|