[Rpg • 0] Experium || 06 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: •

Rooster

---

Speeltopic 1: Klik ^^
Speeltopic 2: Klik ^^
Speeltopic 3: Klik ^^
Speeltopic 4: Klik ^^
Speeltopic 5: Klik ^^

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 19 maart 2020 - 14:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

8102

Het leek haast met iedere minuut drukker te worden in de winkel. 8102 had een poging gedaan om Adam weer ergens te kunnen vinden, maar de mensenmassa en alle rekken kleding hadden hem haast opgeslokt. Na een tijdje besloot ze maar richting de uitgang te lopen. Buiten kon ze iets makkelijker wachten en als ze echt niet kwamen, ging ze wel alvast terug naar haar kamer.
      Ze draaide zich net om, toen er iemand in haar gezichtsveld schoof.
      "8102, wat ben ik blij jou te vinden," zei Jester.
      Goh. Zij niet. Meteen kwamen die rode ogen weer op haar netvlies en het kostte moeite om niet te rillen. "Hé," zei ze.
      "Heb je even een minuutje?" vroeg Jester opgewekt. Ze had niet het idee dat het een vraag was en ze knikte. 8102 liep met de jongen mee naar de uitgang en keek ondertussen nog een paar keer rond of ze Adam nog ergens zag. Misschien dat hij haar kon redden.
      Maar helaas.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox

Blijkbaar raakte hij een gevoelige snaar door over Vienna te beginnen. Ach ja. Hij zou hem een voorsprong geven, zaterdag. Daarna ging hij zelf zijn best weer voor haar doen. Misschien ietsje meer dan hij zich in eerste instantie had voorgenomen, nu 8175 niet op jongens bleek te vallen, of daar zelfs een afkeer van had.
Hij liet zich er niet door afschrikken en hij besloot eens rond te kijken of hij de jongen kon vinden, nu zijn vriend toch zijn kleding aan het passen was. Vrienden worden kon altijd nog. Iemand moest hem er immers van overtuigen dat hij leuk was. Het duurde niet lang voor hij hem een beetje in elkaar gedoken bij de riemen zag staan, al leek hij er nauwelijks naar te kijken. Zijn gedachten waren waarschijnlijk weer mijlenver weg. Van een afstandje keek Fox even naar hem. Het witte overhemd dat hij droeg stak mooi af tegen zijn licht getinte huid. Hij had de mouwen opgerold en droeg er een grijs gilet overheen dat er chique uitzag. Hij weerstond de neiging om naar hem te fluiten en een flirterige opmerking te maken - hij kon maar beter een stapje terugdoen wanneer het die jongen betrof. Maar damn hij zag er wel goed uit zo, en hij had toch wat graag hand in hand met hem door die balzaal gelopen. Hij schudde dat beeld van zich af, deed weinig overtuigend alsof hij ook een riem wilde uitzoeken en draaide zich toen maar gewoon naar hem toe. 'Hé,' zei hij, voorzichtig glimlachend.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx stond nog op precies dezelfde plek waar Jester hem had achtergelaten. 8102 leek niet heel vrolijk dat Jester haar zomaar uit de winkel had geplukt, maar daar kwam ze vast wel weer overheen. Hij stak zijn handen in zijn zakken en keek het meisje peilend aan. Ondertussen bleef er een constante stroom leerlingen aan beide kanten langslopen en in het geroezemoes zou hun kleine gesprekje makkelijk wegvallen.
      "Ik heb Onyx er ondertussen bijgehaald," legde hij uit, met een kleine beweging van zijn hoofd. "Is het gelukt, gisteren?"
      8102 haalde wat onbeholpen haar schouders op. "Misschien."
      "Leg uit."
      "Je zei toch dat ik het alleen met jou moest delen?" ze keek wat schichtig om zich heen.
      "Komt goed. Brand los."
      Het meisje keek moeilijk maar haalde toen toch diep adem. "Het was heel veel grijs, net als bij het vorige visioen. En lawaai. Geschreeuw, volgens mij. Van heen veel mensen tegelijk. Er was een iemand van de Lions, met dat lange haar." 8102 beet op haar lip. "En ik- er was nog een meisje. Rood-achtige haren. Haar kende ik niet."
      Maaya had rode haren?
      Flikker op man, jij zelf toch ook.
      "Dat is al een heleboel," moedigde hij haar aan.
      8102 wendde haar blik af. "Ik zal het vanavond nog een keer proberen, oké? Het was- het was niet heel duidelijk."
      "Dat was het?"
      "Nou- de rest begreep ik nog niet. Volgens mij hoorde ik jou iets zeggen, maar ik weet niet wat, oké?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

8102

Die rode ogen kwamen weer terug op haar netvlies. Het engste eraan was misschien nog wel dat ze niet wist wat er gebeurde. Ging die persoon dood? Was dat een gave van iemand anders? Zouden er mensen dóód kunnen gaan, tijdens de Zuivering? Ze hoopte maar dat Jester het los zou laten, hoewel ze vrij zeker wist dat ze evengoed kon blijven hopen dat Yrla alleen nog maar achteruit kon rennen.
      Jester wisselde een blik uit met Onyx en knikte toen. "Probeer het vanavond nog maar eens dan," zei hij. Zijn blik stond alweer ietsje zachter en 8102 knikte. "Zelfs kleine beetjes zoals dit, betekent vooruitgang, dat weet je toch?"
      8102 ging een beetje rechterop staan. "Ja," zei ze. Iedereen was zo blij geweest toen 7223 zijn Naamexamen had gehaald. Zij wilde dat ook. En daar hoorde wel wat doorzettingsvermogen bij. "Dat weet ik. Ik zal mijn best doen."
      Jester knikte en ze nam dat maar aan als teken dat ze weer kon gaan. Ze draaide zich om en liep de winkel weer in om Adam nog een laatste keer te gaan zoeken.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Adam schrok zich wild toen Fox ineens naast hem stond. Zijn schouders verkrampten en hij voelde zijn wangen gloeien van schaamte. Hij kreeg geen begroeting over zijn lippen en durfde de jongen niet aan te kijken.
'Het staat je goed, die gilet.'
De woorden klonken iets minder zelfverzekerd dan Fox tot nu toe had geklonken en hij keek schichtig opzij. Hij werd door een warme glimlach begroet. Waarom was hij nog steeds zo aardig, nadat hij zich gisteren zo vreselijk stom gedragen had?
'Dank je,' zei hij zachtjes, bijna onhoorbaar.
'Ik wilde je laten weten dat ik niet boos ben of zo, en ik hoop dat jij me mijn vrijpostigheid ook op een dag kan vergeven. Het lijkt me leuk om vrienden met je te worden, ook al zitten we in een andere afdeling. Maar je komt over als een lieve jongen. Dat je zo met jezelf in de knoop zit, verandert daar niets aan.' Fox legde even een hand op zijn schouder en gaf een kneepje. 'Ik snap dat een vriendschap met een Lion je alleen maar stress oplevert, zeker omdat je net nieuw bent, en het was stom dat ik daar niet meer bij stil heb gestaan.'
Adam was overrompeld door al die lieve woorden. Hij voelde een intense drang om de jongen te omhelzen en om te zeggen dat hij graag met hem naar het bal wilde, maar dat kon niet. Zou hij weten wat er met jongens als zij gebeurden? Of was het voor hem anders, omdat hij ook op meisjes viel? Hij durfde er niets over te zeggen. Misschien interpreteerde hij het ook wel helemaal verkeerd en wilde hij gewoon samen met het bal als begin van een vriendschap. Ja, dat zou het wel zijn.
'Sorry dat ik gisteren zo overstuur raakte,' zei hij uiteindelijk. Er zat een nerveuze kronkel in zijn maag. 'Het was lief van je. Maar ik - ik dacht echt dat je een grap uithaalde. Om-omdat ik nieuw ben.'
Hij wist dat hij niet overtuigend was, hij had er zulke rare dingen uit geslingerd.
Fox schonk hem alleen een glimlach en kneep nog even in zijn schouder voor hij losliet. 'Ik ben blij dat je nu toch van die gedachte bent afgestapt. Ik hoop dat je een leuk feest hebt. Misschien dat je het minder eng vindt om met me rond te hangen als je je naam hebt gehaald.'
'Ja...' zei hij zachtjes. 'Misschien.'
Of als ik Michiel straks kwijtraak en ik verder niemand meer heb.
Nee, zo mocht hij niet denken. Michiel zou het wel begrijpen, ze hoefden Yrla alleen maar te laten geloven dat hun vriendschap voorbij was.
'Jij ook veel plezier,' wist hij eruit te persen. 'Ik hoop dat je iemand anders kan vinden.'
'Ik zal met wat minder genoegen moeten nemen, maar ik vind wel iemand.' Hij gaf hem een knipoog en liep toen weg.
Adam merkte dat hij hem nakeek. Hij was wel een erg leuke jongen, met die leuke krulletjes en vrolijke lach. Zou hij op hem verliefd kunnen worden? Was dat een goede manier om over zijn gevoelens voor Michiel heen te komen? Het loste het uiteindelijk probleem niet op, maar het betekende wel dat hij zich minder schuldig tegenover zijn beste vriend hoefde te voelen.
Met een hoofd vol twijfels liep hij weg van de riemen, zocht zijn eigen shirt op en verruilde die met de feestkleding die hij nu droeg. Daarna rekende hij af en wachtte hij bij de uitgang op zijn vrienden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr

      Het intro van de video begon te spelen en Fayr haalde haar schouders op. "Dat zou kunnen? Ik zal het hem vragen, in welke afdeling hij eigenlijk zit, morgen. En ik kan het natuurlijk altijd proberen, om informatie in te winnen," zei ze knipogend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Uiteindelijk troffen ze elkaar bij de uitgang van de winkel. Ze waren allemaal geslaagd. Hij had wel zin in morgen, en hij voelde zich iets beter nu hij nog even met Fox had gepraat.
'Ik heb mijn excuses aan Fox aangeboden,' zei hij tegen Michiel terwijl ze terugliepen naar de campus. 'Ik denk dat je gelijk had over hem en dat hij het niet kwaad bedoelde.' Hij sloeg zijn ogen neer. 'Maar dat ik gewoon weer een paniekaanval kreeg.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

Hij sloeg een arm om de schouder van Adam heen. "Goed van je." Hij keek Adam even aan. Opnieuw een paniekaanval? Michiel maakte zich ernstig zorgen om zijn vriend naast hem. Er was iets aan de hand, maar waarom Adam dat niet met hem wilde delen begreep hij niet. Hij had toch ook zijn verhaal over Onyx met hem gedeeld? Hij besloot er echter niet naar te vragen. Adam zou zich wel openen als hij er klaar voor was. Al vroeg Michiel zich tegelijkertijd af of hij de tijd wel had om te wachten. Wat had Adam bedoeld met iedereen wil me door hebben? Hij zou dat toch niet willen? Michiel besloot voor zichzelf om uit te zoeken wat er gebeurd was, en de enige persoon die precies wist wat er aan de hand was, was Yrla. Er moest een manier om informatie uit hem te krijgen...

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Dus Fire komt ten tonele, bij de eerste opdracht," momelde Jester. "Gezellig." 8102 had de Lion gezien, Jester gehoord en nog een meisje gezien. Met rode haren. Jester wierp een blik om zich heen. "Hoeveel vuurtorens hebben we eigenlijk rondlopen op Experium?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx haalde zijn schouders op. 'Je vraagt je af hoe groot de kans is dat ze Maaya zag?' giste hij, aangezien hij zich dat zelf ook afvroeg. 'Vrij groot. Als ze jou en Fire zag, dat zijn al drie van de vijf leiders. Misschien krijgen alleen de leiders een opdracht?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

Nerveus lag hij op zijn bed. Agami kwam vlak voor tijd binnenlopen en ging bij Adam op zijn bed zitten. Even keek hij hen allebei verontschuldigend aan. "Het spijt me dat jullie er niet bij mogen zijn, jongens. Maar het moet iets exclusiefs blijven voor het moment dat je je naam haalt. Zelfs ik weet niet hoe het er vanavond aan toe gaat." Hij sprong op en liep naar de kast en trok zijn blauwe bloes tevoorschijn. Het was iets speciaals vanavond, daar mocht hij best iets leuks voor aandoen, toch? Hij wist niet hoe het zou gaan lopen vanavond. "Hoe zie ik eruit?" vroeg hij nerveus

[ bericht aangepast op 21 maart 2020 - 17:38 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Heerlijk. Toe-to-toe met de grootste, sterktse bullebakken van de school." Jester keek opzij. "Je kent dat spreekwoord van die vechtende honden toch wel? Ik kies denk ik die derde hond als nieuwe spirit animal. Gewoon voor de zekerheid."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Adam vond het jammer dat hij dit belangrijke moment niet met zijn vriend mocht delen. Het voelde zo dubbel: aan de ene kant moesten ze eensgezind een team zijn en toch bleven ze aan zulke normen vasthouden. Hij begreep echter wel dat Michiel er ook niet veel over te zeggen en hij hoopte maar dat hij nu écht zijn plek tussen de anderen zou vinden.
'Als iemand die veel te zenuwachtig is,' zei Adam met een knipoog. 'Je hebt al het werk al gedaan hoor. Nu mag je lekker genieten. Ze kiezen vast een mooie naam voor je.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

"Ik kan alleen nog niet helemaal geloven dat het echt zo ver is." Hij wenste Agami en Adam een fijne avond en liep toen nog steeds ietwat nerveus de trap af. De meesten zaten al in de kamer en 7223 wurmde zich tussen Vienna en Fersephone op de bank. Hij voelde hoe Vienna zijn knie even vastpakte en erin kneep. Haar glimlach was warm en opeens dacht hij aan het feit dat hij haar vandaag was geweest. Dat was hij door het shoppen helemaal vergeten te bespreken! Misschien moest hij dat straks nog doen...

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Adam vond dat zij er ook gewoon een leuke avond van moeten maken. 'Ik heb laatst een hele bijzondere plek gevonden, die wil ik je wel laten zien als je dat leuk vindt? Ik denk dat niemand anders ervan weet. Hebben wij ons eigen geheimpje,' zei hij met een grijns. 'Dan moeten we alleen wel wachten tot het donker is want volgens mij is het officieel verboden terrein.'

---

Every villain is a hero in his own mind.