Voel me tweede plaats - Lifestyle

Hee allemaal!

Afgelopen augustus ben ik jarig geweest en ik wilde eerst geen feestje doen vanwege angst dat het niet leuk zou worden en dat ik niet enorm veel vrienden heb. Toen ik 16 werd hield ik samen met een vriendin een feest en heel veel van mijn vrienden toen gingen eerder weg of kwamen niet waardoor ik me naast mijn vriendin echt een sukkel voelde aangezien al haar vrienden het feest leuk maakten. Toen ik 17 werd had ik een groepje van 5 die bij mij een filmavond kwamen houden, nu had een vriendin nog een feest na mij maar had er niet aandacht hoe ze daar zou komen avonds laat in haar eentje dus wilden alle anderen haar wegbrengen waardoor eigenlijk die avond niet meer om mijn verjaardag draaide maar om de taak om die ene vriendin veilig naar een ander feest te brengen. Toen ik 18 werd was ik uitgeweest met vriendinnen van thuis en studie en die kenden elkaar nog niet dus daardoor waren mensen niet zo open waardoor ze het uitgaan ook niet echt leuk vinden. Door alle gebeurtenissen ben ik zo enorm onzeker geworden over of ik iets zou organiseren omdat ik gewoon bang ben dat het weer zo faalt.
Nu had ik laatst een gesprek met iemand die mij had overgehaald om het toch te doen want een feestje is een herinnering en die zijn belangrijk voor je vrienden groep e.t.c. Dus ik heb besloten na lang twijfelen dat ik een feestje geef.
Ik heb 23 mensen uitgenodigd, ik was al behoorlijk trots op mezelf dat ik tot dat aantal was gekomen. Hier zitten mijn (ex)collega's bij, goede vrienden en wat vrienden van de studie. Ik had het ongeveer 3/4 weken van tevoren aangegeven dus vrij op tijd. Dus ik denk oke 23 mensen is een gezellige grootte en ik had er oprecht zin in. Nu hebben ondertussen 13 mensen afgezegd. En die hoeveelheid had ik eigenlijk niet aan zien komen en hier baal ik echt enorm van. Nu blijft er namelijk nog maar een klein groepje over en ik ben weer bang dat mensen het niet leuk vinden.
Verder zeggen sommige mensen die af zeggen dat ze nog een ander iets hebben gepland en dat ze even kijken of dat doorgaat maar anders naar mij komen, hierdoor voel ik me echt op de tweede plek gezet terwijl ik het al echt vroeg had aangegeven en die andere feestjes dus pas later waren gepland. Ook twee van mijn goede vrienden doen geen moeite om naar mij toe te komen en komen met lullige smoesjes zoals ja tot 7 uur werken en dan weer reistijd terwijl ik weet dat ze er makkelijk kan komen maar gewoon geen zin heeft.
Nu heb ik eigenlijk geen zin meer in mijn feest en ben ik bang dat in die 5 dagen nog meer mensen cancelen en ik met teveel drank blijf zitten en ongemakkelijkheid. Dan vraag ik me toch echt af wat ik fout doe en waarom mensen niet graag naar me toe komen.
Zelf heb ik altijd zoiets van oke leuk feestje ik zet het gelijk in mijn agenda en vraag vrij maar heb het idee dat andere bij mij het als een backup plan houden als ze niks leukers te doen hebben dat weekend..

Heel erg vervelend. Ik vier mijn verjaardag al jaren niet meer voor vrienden (want die heb ik niet, lol). Als ik in jouw schoenen stond zou ik het afgelasten.

Ergens herken ik dit wel vanuit mijzelf. Je moet eigenlijk zo denken.

Een klein groepje mensen, die kunnen heel gezellig zijn. Dit zijn dan de mensen die echt om je geven. Je hebt genoeg tijd om met elkaar te kletsen en is het dan nodig om veel mensen te hebben.

Op m'n 16e wilde ik ook veel mensen. Tegenwoordig nodig ik alleen m'n scoutinggroep en beste vriendin uit. Vaak met een man of 10. Wat stoelen, de loungeset en staantafels en het is super gezellig. Veel beter dan toen ik mijn gehele klas uitnodigde waar ik niet zo heel veel mee had. Toen voelde ik mij de hele avond Awkward.

Dus leg er geen druk op, en pieker er niet over. Degene die komen geven om jou en daarmee maak je het vast heel gezellig.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

CptJohnRiley schreef:
Heel erg vervelend. Ik vier mijn verjaardag al jaren niet meer voor vrienden (want die heb ik niet, lol). Als ik in jouw schoenen stond zou ik het afgelasten.

Een groepje van 10 is nog steeds wel een redelijke groep waarmee je het echt gezellig kan maken. Misschien niet om een fuif te doen of weet ik veel, maar voor een bbq of gewoon een gezellige drink is dat volgens mij wel een heel mooi aantal. Eén van mijn vriendinnen is super populair en super sociaal en zij deed dit jaar een fuif voor haar verjaardag, en daar is ook meer dan de helft niet naartoe gekomen, dus ik denk niet dat het aan jou ligt, hoor (: Mensen hebben nu eenmaal andere prioriteiten, maar zo leer je ook wel op welke mensen je echt kunt rekenen. 50% uitval is echt niet abnormaal. Naar mijn klasreünie (waar ik niet naartoe ga, want ik haat die klas lol) gaan ook nog niet eens de helft van de mensen. (Ook, er zijn mensen zoals ik die bv echt niet houden van grote groepen en misschien een excuus zoeken omdat ze dat niet gewoon durven zeggen.)

Ik heb m'n sociale angst het laatst ook overwonnen en ben naar een drink gegaan van een vriend met wie ik eig niet zo goed bevriend was. Punt is, we waren daar ook maar met 7 op zijn maximum en dat was ook hartstikke gezellig.

Ik zou het dus wel laten doorgaan en proberen er het beste van te maken, met een kleine groep kun je ook leuke dingen doen. Maar misschien moet je volgend jaar dan geen feestje meer geven, als je weet dat dit soort dingen je pijn doen. Ik doe dat persoonlijk ook niet, want op m'n 18e verjaardag had ik 3 mensen gevraagd om wat taart te komen eten (m'n drie beste vriendinnen, want ik had maar drie vrienden op dat moment lol ) en toen was niemand komen opdagen. En dat is heel erg naar, en je wilt je natuurlijk niet slecht voelen op je eigen verjaardag

[ bericht aangepast op 9 sep 2019 - 16:14 ]

---

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Ah wat vervelend ;/ Ik wil wel op je feestje komen hoor! c:

Nee maar ik snap je dilemma wel. Ik vier ook al jaren geen verjaardag meer, niet perse door een vervelende ervaring in het verleden, maar gewoon de angst dat het niet gezellig wordt, mensen elkaar niet goed kennen etc. Daarnaast heb ik -door omstandigheden- nu bijna geen vrienden meer, dus ik zou nu sowieso niet eens weten wie ik zou moeten uitnodigen :')
Misschien proberen te kijken wat je diep in je hart écht wilt met dat feestje. De mensen die tot nu toe wel komen, zijn dat mensen die echt dicht bij je staan? Zijn dat mensen die je graag op je feestje wilt hebben? Heb je een idee wat je die dag wilt doen? Alleen kletsen, bbq, film kijken, een activiteit/uitje ondernemen? (een activiteit/plan kan misschien ook al helpen, dan heb je 'iets achter de hand' als het ongemakkelijk gaat voelen). Ik zou denken dat het met een kleine groep ook gezellig kan zijn, maar het is natuurlijk aan jou of jij het op dit moment nog ziet zitten.

(ik ben toevallig zelf afgelopen maand op een feestje geweest van iemand die onder andere ook op Q zit, bij mij in de buurt woont, maar we elkaar nog nooit in real life hadden leren kennen. Dus ik kende haar niet echt, maar ook alle mensen niet die ze had uitgenodigd -ze had een klein groepje uitgenodigd, 4 mensen-. Eigenlijk was het best gezellig (: We hebben Kletspot gedaan, misschien ken je dat wel, van die vragenkaartjes of dilemma's.)

Anyway, succes!

---

Inspiration can hit you any time

Persoonlijk denk ik niet dat het een smoesje is (van de enkele personen) die af hadden gezegd vanwege hun werk tot 7 uur. Ik snap dat ze dan echt bekaf zijn en gewoon even hun rust willen pakken / hun eigen ding willen doen. Daar kan ik wel inkomen. Wellicht dat je het met hun op een andere dag kan vieren?
Het hoeft trouwens toch niet perse zo'n groot feest te zijn. Een kleine groep vrienden kan ook net zo gezellig zijn.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik snap dat je er gekwetst door bent, zeker omdat je in het verleden negatieve ervaringen hebt gehad. Ik herinner me dat toen ik 12 was, iedereen had afgezegd. Soms door geldige redenen, maar velen ook vanwege flauwe of verzonnen redenen, waaruit je merkte dat ze het gewoon niet echt zagen zitten omdat ik het was. Dat had mij toen ook gekwetst, dus ik snap zeker dat het ook voor jou een negatieve ervaring moet zijn geweest en dat je extra gevoelig bent voor dit soort dingen. Mijn vader had toen naar mijn nicht en naar een paar oude vriendinnen van de lagere school gebeld en zij kwamen één voor één allemaal wel opdagen, terwijl al mijn "vrienden" uit het middelbaar hadden afgezegd. We waren met weinig, maar ik zag toen wel wie de mensen waren die echt om me gaven.
Als tiener wou ik ook altijd dat ik één van die populaire mensen was, met tonnen likes op Facebook, die overal bij hoorde en met wie iedereen wou afspreken, maar dat was mijn karakter gewoon niet. Ik was stil en verlegen en afstandelijk. Nu ik ouder ben, heb ik beseft dat het helemaal niet erg is, dat niet iedereen massaal op mijn feestje zou afkomen, terwijl ze van mijn vriend bijvoorbeeld massaal zouden staan springen, gewoon omdat hij het is. Maar die sociale, populaire mensen hebben het heus niet anders. Mijn vriend heeft alleen oppervlakkige contacten en hij is altijd "jaloers" dat ik een vaste kern, loyale mensen hebben die echt om me geven terwijl hij vindt dat hij die diepgang van niemand krijgt (behalve ik). Hij zegt altijd dat hij verdrietig is dat hij helemaal niemand heeft, terwijl hij ziet dat mijn mensen tenminste echt van me houden. Dat heeft hij niet. Mijn punt is: het is voor iedereen erg moeilijk om 30 echte vrienden te hebben. Je mag het absoluut niet persoonlijk opnemen als iedereen afhaakt. Eigenlijk kan niemand zoveel echte vrienden hebben, zelfs de meest sociale en schijnbaar populaire mensen niet. Waardeer de mensen die wel komen en echt om je geven en vergeet de rest. (:

[ bericht aangepast op 10 sep 2019 - 12:02 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
Ik snap dat je er gekwetst door bent, zeker omdat je in het verleden negatieve ervaringen hebt gehad. Ik herinner me dat toen ik 12 was, iedereen had afgezegd. Soms door geldige redenen, maar velen ook vanwege flauwe of verzonnen redenen, waaruit je merkte dat ze het gewoon niet echt zagen zitten omdat ik het was. Dat had mij toen ook gekwetst, dus ik snap zeker dat het ook voor jou een negatieve ervaring moet zijn geweest en dat je extra gevoelig bent voor dit soort dingen. Mijn vader had toen naar mijn nicht en naar een paar oude vriendinnen van de lagere school gebeld en zij kwamen één voor één allemaal wel opdagen, terwijl al mijn "vrienden" uit het middelbaar hadden afgezegd. We waren met weinig, maar ik zag toen wel wie de mensen waren die echt om me gaven.
Als tiener wou ik ook altijd dat ik één van die populaire mensen was, met tonnen likes op Facebook, die overal bij hoorde en met wie iedereen wou afspreken, maar dat was mijn karakter gewoon niet. Ik was stil en verlegen en afstandelijk. Nu ik ouder ben, heb ik beseft dat het helemaal niet erg is, dat niet iedereen massaal op mijn feestje zou afkomen, terwijl ze van mijn vriend bijvoorbeeld massaal zouden staan springen, gewoon omdat hij het is. Maar die sociale, populaire mensen hebben het heus niet anders. Mijn vriend heeft alleen oppervlakkige contacten en hij is altijd "jaloers" dat ik een vaste kern, loyale mensen hebben die echt om me geven terwijl hij vindt dat hij die diepgang van niemand krijgt (behalve ik). Hij zegt altijd dat hij verdrietig is dat hij helemaal niemand heeft, terwijl hij ziet dat mijn mensen tenminste echt van me houden. Dat heeft hij niet. Mijn punt is: het is voor iedereen erg moeilijk om 30 echte vrienden te hebben. Je mag het absoluut niet persoonlijk opnemen als iedereen afhaakt. Eigenlijk kan niemand zoveel echte vrienden hebben, zelfs de meest sociale en schijnbaar populaire mensen niet. Waardeer de mensen die wel komen en echt om je geven en vergeet de rest. (:

Had het niet beter kunnen verwoorden.

Ik ben 25 en heb mijn verjaardag de afgelopen 5 jaar alleen maar gevierd met mijn allerbeste vrienden waarvan ik zielsveel houd, en geloof me, dat zijn er maar 2. Gingen we gezellig uiteten en lekker gamen. En begrijp me niet verkeerd, ik ga met veel mensen om, heb ook andere vrienden waar ik gek op ben, ga graag stappen en heb genoeg verschillende mensen om me heen. Maar van die twee weet ik dat ik altijd op ze kan rekenen, no matter what. Die zijn familie. En dat soort mensen zijn heel zeldzaam. De rest is bijzaak. Voel je alsjeblieft niet verdrietig, met 10 man kun je ook een hartstikke leuke avond hebben. Misschien zelfs nog wel leuker dan met 25.

---

ars moriendi

Hee allemaal, morgen is het dan zover.
Uiteindelijk komen 9 mensen. En dat zijn eigenlijk ook wel de mensen die het dichtst bij mij staan, dus jullie hadden gelijk qua alleen met je beste vrienden wat doen. Morgen ga ik er gewoon een gezellige avond van maken en misschien daarna uitgaan. Maar vind het gewoon nog steeds bizar dat 12 mensen hebben afgezegd..

Creator schreef:
Hee allemaal, morgen is het dan zover.
Uiteindelijk komen 9 mensen. En dat zijn eigenlijk ook wel de mensen die het dichtst bij mij staan, dus jullie hadden gelijk qua alleen met je beste vrienden wat doen. Morgen ga ik er gewoon een gezellige avond van maken en misschien daarna uitgaan. Maar vind het gewoon nog steeds bizar dat 12 mensen hebben afgezegd..

Ik snap dat je het bizar vind. Het is ook zeker niet fijn.

Misschien is het leuk om wat kleine spelletjes klaar te zetten of drankspelletjes. Dan heb je iets achter de hand mocht het stil vallen. Denk dan aan bv 30 seconde of hints.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Heel herkenbaar
Ik en mijn beste vriendin hebben ook een vloek als het gaat om mensen uitnodigen voor je verjaardag.
Eerst stemmen ze vrijwel allemaal in en last minute zeggen ze een voor een allemaal af. We eindigden zelfs een keer maar met zijn tweeën. Toen kwam letterlijk niemand, alleen ik. Dat was wel echt heel rot voor mijn vriendin.
Daarom hou ik mijn verjaardag al een tijdje 'low key.'
Ik nodig wat familie uit en mijn beste vriendin en ik vind het best. En gelukkig werkt dat ook prima voor mij.
Zolang de mensen die dichtbij je staan en het meest voor je betekenen er maar zijn.
Vaak is een klein groepje, in mijn ogen tenminste, zelfs nog gezelliger
Anyways, hopelijk heb je alsnog een leuke verjaardag

---

"It means no worries, for the rest of your days"

Creator schreef:
Hee allemaal, morgen is het dan zover.
Uiteindelijk komen 9 mensen. En dat zijn eigenlijk ook wel de mensen die het dichtst bij mij staan, dus jullie hadden gelijk qua alleen met je beste vrienden wat doen. Morgen ga ik er gewoon een gezellige avond van maken en misschien daarna uitgaan. Maar vind het gewoon nog steeds bizar dat 12 mensen hebben afgezegd..

Trek het je niet aan. (:
Zoals je hier kunt lezen hebben de meeste mensen dezelfde soort ervaringen gehad als jou, dus er is zeker niks mis of saai of minder aan jou omdat mensen hebben afgezegd. (:
Het had iedereen kunnen overkomen. Probeer om het niet persoonlijk op te vatten, ook al snap ik heel goed dat het niet leuk is want ik zou het zelf ook helemaal niet leuk vinden. Veel plezier alvast. (:

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik had dit jaar naast mijn standaard vriendengroep ook mijn vriendengroep uit mijn studentenstad uitgenodigd, al wist ik wel dat zij toch niet zouden komen en als ze dat wel deden was het een leuke verassing geweest. Je verjaardag is toch het leukst als je het viert met je echt goede vrienden.

---

There are poems inside of you that paper can't handle

Veel plezier!

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Heee allemaal!
Uiteindelijk heb ik echt een leuke verjaardag gehad, mensen mengden met elkaar en het waren geen groepjes. Het grootste compliment was toch wel dat mensen echt meerdere malen oprecht zeiden dat ze het echt leuk hadden gehad! En ook pas echt laat weggingen. Ik heb me veel te druk gemaakt vantevoren, alles is helemaal goed gekomen!!

[ bericht aangepast op 16 sep 2019 - 1:42 ]

Creator schreef:
Heee allemaal!
Uiteindelijk heb ik echt een leuke verjaardag gehad, mensen mengden met elkaar en het waren geen groepjes. Het grootste compliment was toch wel dat mensen echt meerdere malen oprecht zeiden dat ze het echt leuk hadden gehad! En ook pas echt laat weggingen. Ik heb me veel te druk gemaakt vantevoren, alles is helemaal goed gekomen!!

woohoo, wat super fijn. Feestjes zijn van te voren nóoit te voorspellen. Maar juist de onverwachts leuke feestjes zijn de beste!

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan