Vrouw? Of toch man? - Lifestyle

Hoi allemaal,

Ik hoop dat ik met dit topic niemand tegen de schenen schop. Doe ik dat onbedoeld toch: bij dezen alvast sorry.

Ik zal eerst even kort wat achtergrondinformatie geven. Al sinds mijn middelbareschooltijd voel ik me niet echt vrouwelijk. Dat uitte zich in bijvoorbeeld jongensbroeken en een kort kapsel (kuif-kort). Er is zelfs een tijd geweest dat ik liever een jongen was geweest. Dat wil zeggen, elke dag spookte die gedachte wel door mijn hoofd.

Die gedachte is even weggeweest, maar het idee dat ik me niet vrouwelijk voel is altijd aanwezig. Het idee dat ik me mannelijk wil kleden. Dat sluimert onder de oppervlakte. En af en toe, sommige dagen, dan komt het naar boven. Ik wil me wel graag mooi voelen, make-up incluis - maar ook stoer. Mannelijk. Ik heb totaal niets met strakke vrouwenkleding en draag liever makkelijke, lekker zittende kleding. Ik heb onlangs mijn haar weer kort laten knippen en man, wat is dat een verademing. Niet alleen fysiek (minder shampoo nodig, makkelijker in model te brengen), maar ook mentaal. Het is een uiting van mannelijkheid.

Ik zou graag in gesprek willen met jullie over de vraag Is dit typisch genderfluid gedrag? En ik vroeg me daarbij ook af of er ervaringsdeskundigen zijn die me hierbij kunnen helpen. Ik houd niet van etiketjes, zoals ik ook in een ander topic al zei, maar ik zou wel graag willen weten of dit 'normale' gedragingen zijn voor vrouwen (de discussie 'wat is normaal' even buiten beschouwing gelaten)? En in hoeverre kan ik erachter komen of dit alleen maar een fase is of echt een diepliggend identiteitsissue.

Ik ben zelf geen expert, maar ik denk dat zolang je je goed voelt in je lichaam, dit perfect 'normaal' gedrag kan zijn voor een vrouw. Ben het laatst naar een congres over genderidentiteit geweest en daar zeiden ze dat trans personen het gewoon weten, zeker wanneer ze in de puberteit gaan en beginnen te panikeren vanwege de lichamelijke veranderingen die ze niet willen. Bovendien: gender is een spectrum. Niet iedere vrouw is even 'vrouwelijk'. Je kunt ook nog altijd met een psycholoog gaan praten als je echt twijfelt.

---

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Ik ben een vrouw en denk ook niet dat ik in een genderfluid spectrum zit, maar misschien kan ik je toch een beetje op weg helpen, want ik heb wel "fases" van mannelijkheid/mannelijke stijl gehad. Vooral tussen mijn dertiende en mijn vijftiende kleedde ik me meer als een jongen, liet ik mijn haar kortknippen en was ik echt een beetje de "jongen" van mijn vriendengroep - maar voor mij voelde dat niet als een verademing of als iets dat me rust gaf. Dat was rond de periode dat ik erachter kwam dat ik op meiden viel en ik mezelf daarmee aan het ontdekken was, dus voor mij was die uiting van mannelijkheid meer een soort experiment: ben ik butch? Als ik op meisjesachtige meisjes val, betekent dat dan dat ik me jongensachtiger moet gedragen?

Voor mij was het antwoord nee, dus de jongenskleren werden al gauw niet meer gedragen en mijn haar heb ik weer uit laten groeien. Voor mij was het echt een fase, want het is voor mij weer een verademing als ik een jurkje draag en met rode lippenstift door het leven kan lopen. Als jij zo'n verademing voelt bij het dragen van jongenskleren en een stoere look, lijkt me dat dat veel meer "jij" is, dan typisch meisjesachtige dingen. Als ik zou moeten gokken op basis van je bericht, denk ik dat het niet echt een fase is - maar goed, iedereen is anders, uiteindelijk weet jij het zelf het beste, denk ik.

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Heya, ik ben zelf trans en fuck, het is echt een moeilijk onderwerp, want aangezien gender idd een spectrum is, is het vrij moeilijk om vast te stellen wanneer iets echt een genderidentiteit issue is, of wanneer zoiets 'normaal' is, om het zo maar te noemen. Ik zou vooral zeggen, luister zo eerlijk mogelijk naar je eigen gevoel en probeer daarbij eventuele angst even opzij te zetten. Hoe voel jij je als vrouw, in een vrouwelijk lichaam? Ik werd bij die gedachte echt misselijk, ook al heb ik er 20 jaar over gedaan om dit echt aan mezelf toe te geven. Ik wist gewoon dat ik als man geboren had moeten zijn, ook al wist ik al die jaren niet dat ik ook echt wilde transitionen, of dat ooit zou durven.
Daarnaast kan het inderdaad ook zijn dat je je meer genderfluid voelt, en nu ben ík bang dat ik anderen tegen het been schop aangezien dit binnen de LGBT community volgens mij nogal taboe is om te zeggen, maar voor mijzelf was die genderfluidity inderdaad een fase en een manier om niet toe te hoeven geven hoe diep het probleem écht lag. Is er misschien iemand in je omgeving die iets meer kennis heeft van dit onderwerp (een psycholoog misschien) die je wat kan begeleiden?

Nogmaals, dit is echt een heel moeilijk onderwerp met heel veel nuances, maar je mag me echt altijd een pb sturen als je vragen hebt.

---

Caution first, always.

Bedankt voor jullie reacties. Ik ben bang om er met bekenden over te praten, omdat ik eerst zekerder in mijn schoenen wil staan. Een psycholoog zou inderdaad een optie kunnen zijn, maar ik vind op dit moment die stap nog te groot.

Ik zal jou even een bericht sturen, Vergil. (:

Wel af en toe ben ik ook meer een man als vrouw, zelfs vrienden zeggen het.

Zit op scouting, draag dan graag afritsbroeken. Moeite voor m'n haar niet echt en simpele kleren. Echter vind ik het ook fantastisch om bij iets bijzonders een mooie jurk aan te trekken.

Ik denk dat dit gewoon is wie jij bent en of jij wilt noemen als man of vrouw is aan jou. Ik voel mij een vrouw en ben een vrouw maar heb mannelijke trekjes.
Zo ben ik overtuigd dat elke vrouw iets mannelijke heeft en andersom

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Nilas schreef:
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben bang om er met bekenden over te praten, omdat ik eerst zekerder in mijn schoenen wil staan. Een psycholoog zou inderdaad een optie kunnen zijn, maar ik vind op dit moment die stap nog te groot.

Ik zal jou even een bericht sturen, Vergil. (:

Begrijpelijk! Ik heb alweer gereageerd. ^^

---

Caution first, always.

Als ik jou was zou ik me vooral niet al te veel zorgen mken over of dit normaal is of niet, zolang jij gelukkig bent en ergens geen last van hebt doet dat er niet toe. Zou het zo kunnen zij dta het vooral je eigen onzekerheid over jezelf op dit gebied je in de weg zit?

Er zijn trouwens zat meiden en vrouwen die niet in het standaard plaatje van vrouwelijkheid vallen en ook stoere kanten hebben. Mensen zijn immers in eerste instantie mens met een eigen persoonlijkheid en dan pas man of vrouw. Zelf heb ik ook mijn stoere trekken en vrienden zeggen vaak dat ik een soort 'tomboy' ben. Ik doe aan vechtsport, kan dagen in een afritsbroek of gescheurde spijkerbroek lopen en ben erg beschermend over mijn vrouwelijk vriendinnen, maar hou dan ook weer van make-up en ga in een kort jurkje en hoge hakken naar een feestje.
Als je in je eigen omgeving om je heen kijkt dan deenk ik dat je snel gaat ontdekken dat er veel meer meiden niet in het typische plaatje vrouwelijkheid passen

Ik snap dat dat verwarrend is en dat dat lastig kan zijn.
Ten eerste vind ik het sowieso belachelijk om te zeggen dat lang haar perse vrouwelijk is, en dat het dragen van losse kleding alleen voor mannen is. Misschien ben je wel een vrouw die zich graag wat stoerder kleedt. Dat is ook prima. Kleding en uiterlijk hoeven niet perse een label te hebben, vind ik. Iedereen moet kunnen doen waar hij/zij/hen zich goed in voelt.
Het kan natuurlijk inderdaad ook zijn dat het zo is dat je genderfluid bent. In dat geval heeft dit gedrag wel een andere "lading"/"diepgang" dan simpelweg het hebben van een wat mannelijkere smaak qua uiterlijk. In dat geval voel je je ook echt de ene keer wat mannelijker, de andere keer wat vrouwelijker.
Verder zou er een mogelijkheid kunnen zijn dat je trans bent. In dat geval voel je je niet thuis in het geslacht waarin je geboren bent.

Wat die laatste twee "opties" betreft, is het slim om na te gaan hoe je je bij bepaalde dingen voelt. Hoe je je voelt bij vrouw-zijn en hoe je je voelt bij man-zijn. En, inderdaad, zoals Vergil al zegt, zonder angst. Want het is totaal oké om trans of genderfluid te zijn. Het is niet altijd makkelijk, dat moet ik toegeven. Maar het maakt je ook niet tot raar of apart. Er zijn namelijk veel mensen die zich zo voelen.

Het is wel handig om er met een ervaringsdeskundige over te praten en er veel over te lezen. Daar steek je heel wat van op.
Bovendien raad ik je, als het voor jou een groot ding is, aan om met een psycholoog hierover te praten. Er zijn psychologen die gespecialiseerd zijn in dit soort "problemen".

En, mocht je behoefte hebben om hierover met iemand te kletsen, dan kun je me gerust een berichtje sturen. Ik ben namelijk transman. (:

Het zit achter je oren. Je bent als vrouwe geboren. Dus gedraag je er ook na. 😎

---

Vieze vuile tyfus bitches hier hey!

Toby schreef:
Het zit achter je oren. Je bent als vrouwe geboren. Dus gedraag je er ook na. 😎

Wel dat is verschrikkelijk kortzichtig en je helpt op geen enkele manier :')

---

SIC | PARVIS | MAGNA

Toby schreef:
Het zit achter je oren. Je bent als vrouwe geboren. Dus gedraag je er ook na. 😎

Wauw, je zou zomaar mijn ouderwetse oma kunnen zijn. Get out of my sight.

Pfoeh. Ik ken het. Ik heb een lange tijd zo erg in de war gezeten hiermee. Zelf zie ik mezelf meer als nonbinair, omdat ik het toch niet zeker weet en ik deze term wil gebruiken als Umbrella term, totdat ik mezelf wat beter ken en weet wat ik nou eigenlijk wil. Een tip hiermee: neem alsjeblieft je tijd. Haast niet. Je hebt gelukkig nog heel je leven om uit te zoeken wat je wilt, en als je het wel zeker weet: ga ervoor! Be proud!

Ik zie mezelf niet als vrouwelijk of mannelijk. Ik zie mezelf als mezelf. Soms draag ik een binder als het hebben van horsten me op een dag teveel wordt, maar gelukkig kan ik met mezelf leven atm. Mijn haar is kort zodat ik het kan stylen naar meer mannelijk of met een wat vrouwelijker tint, soms draag ik makeup, soms niet. Ik cosplay zelf ook om toch nog mijn vrouwelijke kant te uiten, omdat ik me in het dagelijks leven me daar te ongemakkelijk bij voel.

Mocht je trouwens wat meer vragen hebben of even privé over wat dingetjes wil hebben, mijn pb staat altijd open!

[ bericht aangepast op 23 april 2019 - 20:29 ]

---

— Inner peace, it's hard to find. —

Toby schreef:
Het zit achter je oren. Je bent als vrouwe geboren. Dus gedraag je er ook na. 😎

Die reactie voegt dus echt geen ene fuck toe aan dit topic.
@TS het kan een fase zijn, het kan zijn dat genderfluid bent (of heel wat anders). Zolang jij je op wat voor een manier dan ook goed voelt en lekker in je vel zit, moet jij doen wat je wilt om het zo maar te zeggen. Ik hoop dat je er op je eigen tempo achterkomt hoe en wat en weet dat je het geen label moet geven. Zolang jij weet wat je fijn vindt en alles is het goed. Denk aan jezelf en wat jij fijn vindt en wilt, niet wat anderen van je verwachten.

---

"Nice is different than good." CORPSEHUSBAND > SCORPIO

Toby schreef:
Het zit achter je oren. Je bent als vrouwe geboren. Dus gedraag je er ook na. 😎

Het is *naar. Net als jouw reactie overigens.

---

26 - 02 - '16

Bedankt voor al jullie reacties. Ik ben zojuist naar de C&A geweest en heb deze prachtige mannenkleding gekocht. Twee witte shirts met print, een grijze broek en twee blouses (een effen donkerblauw en een geruit donkerblauw). Ik ben er heel blij mee! En de helft in de sale...