Ik vertelde in mijn vorig topic dat ik een dagje uit ging met scouting vrienden en wel, hier is mijn verhaal.
Na lang zoeken hadden we de locatie en parkeerplek gevonden. We kregen na ontvangst een stukje theorie over slippen. We zouden het gaan oefenen op nat beton, door aan de handrem te trekken terwijl je instuurt.
Eigenlijk bij de uitleg werd ik al behoorlijk emotioneel en kon ik mijn hoofd er niet bij houden. Ik besloot dus ook als eerste achterin de auto te gaan zitten. Dit omdat ik geen helder hoofd had, dus ook niet aan de handrem wilde trekken maar dit echt wel moest door zetten.
Eerste keren waren dood eng maar het wende vrij snel omdat je weet wanneer het gebeurd. Toen was mijn hoofd iets helderder en deed ik de handrem. Dit was eigenlijk behoorlijk leuk. Toen was het mijn beurt en ik was best nerveus maar dacht, we zien het wel. Tot mijn grote verbazing was ik een van de weinige die niet, in reflex zijn rem in trapt. En het ging hartstikke goed.
Ik dus super trots op mijzelf, en blij met mijzelf dat ik het toch heb door gezet.
Toen gingen we quad rijden en wat vond ik dat leuk. Ik heb denk het hardste gereden van ons allen. Ik wil dit echt vaker gaan doen want ik genoot hier overduidelijk van en sjeesde zelfs mijn broer die mee was voorbij 
Na een pauze en even opwarmen mochten we naar het volgend onderdeel. Boogschieten, kruisboogschieten en blaaspijp. Ik ben er mega beroerd in , maar boogschieten was wel een lieveling van mij en ik vond het erg tof. Ik kreeg het zelfs voor elkaar om hem naast de baan te schieten
Hierna gingen we 4x4 rijden. Ik ging samen met mijn biermaatje en de auto's zijn behoorlijk gaar maar we vonden het beide spannend. Dus hup wij rijden achter elkaar en naast enge momenten hebben we vooral veel gelachen. Op 1 moment, maakte we een duik naar schuin voren en daar schrokken we beide toch wel heel erg van en achteraf de instructeur ook heel erg.
Na het rondje moesten we wisselen en mocht ik. Het viel behoorlijk mee en ik kreeg vrij snel weer wat meer vertrouwen in mijzelf en hoe ik handel. Echter heb ik de diepe kuil met plas waar het bijna mis ging geskipt. Ik had die dag al genoeg grenzen van mijzelf opgezocht en die diepe kuil ging ik niet meer trekken.
Hierna zijn we lekker nog uit eten geweest.
Ik heb vooral bij mijn benen spierpijn, ik heb gehuild, gelachen en angst beleefd maar vooral genoten. Bij zowel mijn broer als ik zijn er veel emoties los gekomen, wat nog altijd een verwerkingstraject gaat blijven. Ook hebben we besloten samen een slipcursus te willen gaan doen van ANWB waarbij we nog meer kunnen leren en in de hoop dat ik mijn zelfvertrouwen weer vind in het rijden, want dat mist nog heel erg bij mij.
In ieder geval wil ik iedereen een slipcursus aanraden. Hoewel je maar 30 rijdt op het parcours, gaat het mega hard. Als het ooit mis gaat vermoed ik niet, goed ter kunnen handelen, maar het was super leerzaam.
Foto's en video's onder spoiler
Change is for weirdos ~ Niall Horan
