UGH! Ik moet even mijn frustratie kwijt over één van mijn bazen (ik werk parttime bij 2 bedrijven).
Hoewel mijn baas een bestaan heeft gegeven aan de organisatie waar ik werk en waar ik zielsveel van hou, erger ik me steeds meer en meer aan mijn baas en zijn werk, of beter gezegd het gebrek hiervan. Hij heeft bepaalde gezondheidsproblemen, waardoor hij niet optimaal op de werkvloer aanwezig is. Dit is door eigen toedoen, daar hij enkele jaren geleden is geopereerd en hierna niet de tijd heeft genomen om te herstellen. Als gevolg hiervan is hij enkele weken geleden opnieuw geopereerd en ondanks loze beloftes gebeurd er nu precies hetzelfde. 🙄
Dat is uiteraard allemaal hartstikke vervelend, maar geen excuus (zeker niet daar het door eigen toedoen is). Het probleem is dat hij dit wél als een excuus gebruikt voor het niet nakomen van afspraken en het laten liggen van werk. En dit gebeurd niet eens in de zoveel tijd, dit gebeurd bijna dagelijks. Als gevolg hiervan, of misschien is dit wel de daadwerkelijke aard van het beestje, is hij extreem laks. Eerlijk gezegd, vind ik hem zelfs lui. Om deze reden heb ik een shitload aan taken overgenomen (naast mijn eigen takenpakket) in de hoop dat de communicatie met onze klanten in ieder geval in goede banen loopt. Maar nóg krijgt hij het voor elkaar om alles in het honderd te laten lopen... Zo wacht ik al dagen op een bloeduitslag en krijg ik geen terug koppeling op openstaande opdrachten. 😫
Daarnaast is hij enorm wispelturig wat betreft zijn visie, mening en/of afspraken. Zo hadden we laatst bepaalde afspraken gemaakt over publieksactiviteiten, bijvoorbeeld dat deze niet meer op zondag gepland kunnen worden. Dit is iets wat ik in het leven heb geroepen in het belang van onze dieren (ik werk binnen de dierensector). Soms hebben wij 5 of zelfs meer publieksactiviteiten in 1 week en dit vind ik veelte veel voor onze dieren. Mijn baas ziet dat anders, die ziet alleen maar geld wat in het laadje komt. Maar het feit dat ik mezelf te pleuris werk of dat de dieren helemaal overspannen raken, is niet relevant. Dus na veel gedoe kreeg ik deze regel doorgevoerd: zondag werd rust dag. Kreeg ik plots ineens een memo over een publieksactiviteit voor een zondag. Dus ik spreek hem hier face to face op aan, want dit was niet de afspraak. Krijg ik als antwoord: "Ja, maar dit is anders." HOE?! Hoe is deze publieksactiviteit anders als al die anderen? Ik zeg je: meer geld. Het mooie daarvan was dat hij ook nog tegen de vrijwilligers zei: "Ja, ik kan dan zelf niet mee, want ik ben dan net geopereerd." Dus zonder overleg plan je toch iets op zondag in en dan mogen wij het oplossen, want jij maakt je uit de voeten. 🤨
Alsof dat nog niet verontrustend genoeg is, zijn er ook problemen met het uitbetalen van mijn loon. Mijn loon werd geregeld door een payroll-aanbieder, maar dit werd ineens beëindigd na het niet nakomen van een afspraak. Toen ik mijn baas hierop aansprak, zei hij dat het een miscommunicatie was en dat hij op kort termijn zoek ging naar een ander bedrijf. Nou, vooruit. Maar ook dit is inmiddels nog steeds niet opgepakt waardoor er nog een groot bedrag rest wat uitbetaald moet worden.
MAAR... Nu komt pas het punt waar ik me het meeste aan erger. Ik heb diverse opleidingen gedaan binnen de dierensector dus ik heb aardig wat vakkennis en ervaring. Zelfs nu ik een aantal jaar geleden ben afgestudeerd volg ik (van geld uit eigen zak) cursussen en trainingen om mijn kennis en kunde te blijven verbeteren. Echter, ben ik van mening dat mijn baas mij (en mijn vakkennis) niet waardeert waardoor ik mij niet serieus genomen voel. Ik loop de laatste tijd steeds vaker tegen dit probleem aan; er is bijvoorbeeld een dier ziek en ik vind vanuit mijn medische achtergrond dat er een dierenarts ingeschakeld moet worden (een taak die mijn baas moet doorvoeren) en vervolgens gebeurd het niet. Het is zelfs zo erg dat mijn stagiaires me erop aanspreken dat een dier écht ziek is en het enige wat ik dan kan doen is zeggen: "Ja, dat weet ik. Ik heb het bij Henk aangekaart, maar het is tot op heden nog niet opgepakt." Dan ga ik écht door de grond... Dan huilt mijn dierenhart en sterft er een stuk van mijn ziel. Dat ik bij wijze van moet toekijken hoe er dieren sterven terwijl ik als paraveterinair met mijn handen vastgebonden op mijn rug sta. Nu denk je vast: ga dan zelf naar de dierenarts! Maar het probleem is dat ik geen toegang heb tot de bedrijfsrekeningen en ik het te ver vind gaan om dit uit eigen zak te betalen. Als ik dit nodig acht, doe ik dit zeker. Maar dat is toch te belachelijk voor woorden?
Het allerergste is dat mijn baas altijd zegt: "De dieren staan voor mij op nummer 1." Dat is toch om te lachen, of niet? Na alles wat je nu net hebt gelezen... Persoonlijk moet ik er eerder om huilen, maar ik zie de ironie er van in. Ik heb naar mijn weten alles gezegd, alles gedaan, maar ik dring gewoon niet tot hem door. Hij hoort écht alleen maar wat hij zelf wil horen. Het feit dat hij mij kwetst doordat ik me niet serieus genomen voel, heeft hij totaal niet in de gaten. Daarnaast vind ik dat ik niet genoeg waardering krijg voor hetgeen wat ik doe, wat eigenlijk bijna alles is. Ik ben verantwoordelijk voor de dieren, hun gezondheid, verblijfsonderhoud, ik begeleid stagiaires, ik begeleid doordeweeks publieksactiviteiten, ik beheer de website en social media, ik beantwoord mails m.b.t. stage lopen en publieksacitiviteiten, ik voer kennismakingsgesprekken en functioneringsgesprekken met stagiaires en vrijwilligers én ik beantwoord de telefoon tijdens mijn diensten. We zullen het er maar niet over hebben voor welk uurloon ik dit allemaal doe.
Nu is het heel makkelijk om te zeggen: neem ontslag en ga ergens anders werken! Maar ik werk er al bijna 7 jaar, sommige dieren heb ik zelfs -letterlijk- met de fles grootgebracht. De gedachten dat ik de dieren in de steek moet laten, moet achterlaten bij mijn baas, dat kan ik niet. Dat breekt mijn hart. 💔Maar volgens mij weet mijn baas dat en wellicht maakt hij daar zelfs misbruik van. Daarnaast is werk binnen de dierensector schaars, dus het is niet zo dat ik 123 weer een andere baan heb, dat speelt natuurlijk ook mee. En bij mijn andere baan kan ik helaas niet meer uren draaien.
Als je dit alles hebt gelezen, een hele grote dankjewel! <3 Het lucht mij in ieder geval op om dit alles op papier te zetten (hoewel ik waarschijnlijk nog van alles ben vergeten te vertellen). Mocht je advies hebben hoor ik dit graag, want ik weet het écht even niet meer... 😭
[ bericht aangepast op 18 dec 2018 - 18:39 ]
I'll lick the poison from right off your kiss
