Pixielisje schreef:
(...)
Ik snap je opmerking niet echt. Ik heb nergens gezegd dat de reden waarom het ontstaan is er niet toe doet. Want dat is absoluut mijn mening niet en ik pak het zeker serieus.
Wat snap je er niet aan dan? Het is een reactie op iets wat jij zegt, maar om het toch te verduidelijken -- "Oké heel cru gezegd maar de mening van die vriendin doet er eigenlijk niet eens toe in dit geval." vind ik zeker wel overkomen als het feit dat je het niet belangrijk vindt
waarom zij dit doet.
Haar mening doet er zeker wel toe. Waarom doet ze dit, denk je? Voor hetzelfde geldt denkt zij dat ze niet belangrijk is, het niet waard is e.d. om dit soort opmerkingen (wat waarschijnlijk ook zo door haar ouders komt als ik de situatie zo inschat) en dan heeft ze waarschijnlijk al basically het idee dat haar mening er niet toe doet. Dus ik vind het zeker cru dat haar kant niet bekeken wordt.
@ Ristridin; Daarnaast heeft een huisarts geheimplicht. Dus je kan haar meenemen naar een huisarts en/of maatschappelijke werker om erover te praten en de doorverwijzing e.d. te regelen. In deze situatie heeft ze een betrouwbaar persoon nodig en ik denk dat zij jou zo wel ziet, gezien ze dit tegen je verteld heeft. Als ik haar was, zou ik tegen de huisarts zeggen dat ik niet wil dat mijn ouders er weet van krijgen of de precieze reden in iedergeval en dan uitleggen van waarom ik dat niet wil. Als het een goede huisarts is, neemt diegene dit serieus. Als je er toch twijfels over hebt, dan zou ik een maatschappelijke werker meevragen, gezien de situatie bij haar ouders thuis. Is er anders een ander belangrijk familielid dat wel te vertrouwen is?
Don't walk. Run, you sheep, run.
