• Een aantal maanden geleden heb ik wat boeken gelezen. Toen ik op Goodreads de reviews las, kwam ik op een paar mensen uit die er een mening op na hielden waar ik tot nu toe nog steeds niet weet wat ik er van moet vinden. Het komt hier eigenlijk op neer:

    Een bepaald boek had een mannelijk hoofdpersonage die een vriendin had. De relatie liep niet helemaal lekker en hij ontving smsjes van een persoon met een genderneutrale naam, waar hij eigenlijk verliefd op was ipv zijn vriendin. De plot twist kwam later: de persoon was een jongen en het hoofdpersoon was eigenlijk homoseksueel. Een quote die ik uit veel reviews oppikte was:
    'My sexuality is not your plot twist.'

    Wat vinden jullie hier van? Ik kan me op zekere hoogte namelijk wel inleven, maar ergens vind ik het ook redelijk bullshit. Ik kwam het namelijk ook bij andere boeken tegen. Het blijkt dat seksualiteit, depressie, anxiety, eating disorders enz, redelijk gevoelig liggen wanneer de schrijver ze gebruikt als een plot twist. En like... ik schrijf over deze onderwerpen, maar ik wil ook niemand voor het hoofd stoten en ze respectvol aanpakken, maar wat is de grens? Is er ooit een grens?
    Wat vinden jullie?


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Op zich vind ik dat een rare reden. Ik ben niet altijd fan van plot twists, maar die opmerking gaat toch wel een beetje ver? Ik vind dat iedereen van iedereen moet mogen houden, maar om nu een heel boek af te vallen alleen omdat de plot twist is dat de hoofdpersoon toch homoseksueel is, lijkt mij nogal raar. :') Het gebeurt zo vaak met boeken dat er uiteindelijk zo'n twist in te vinden is. Wat mij betreft zijn deze mensen wat te snel op hun teentjes getrapt, denk ik zo. Het kan gevoelig liggen, maar het is een boek en dat is, tenzij het erbij vermeld staat, fictief. Als er ook geen slechte connotatie aan wordt gegeven, moet het helemaal niks uitmaken. (:


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Als er respectvol over wordt geschreven zou ik niet weten waarom er niet over geschreven zou worden.


    26 - 02 - '16

    MaFlodder schreef:

    'My sexuality is not your plot twist.'

    Wat vinden jullie hier van? Ik kan me op zekere hoogte namelijk wel inleven, maar ergens vind ik het ook redelijk bullshit. Ik kwam het namelijk ook bij andere boeken tegen. Het blijkt dat seksualiteit, depressie, anxiety, eating disorders enz, redelijk gevoelig liggen wanneer de schrijver ze gebruikt als een plot twist.

    /cringe.

    Oh man, hallo? Waar mogen we wel nog over schrijven? Echt, dit is wat mis is met 2018. Iedereen zoekt actief naar situaties en kunst waar ze overheen kunnen zeiken met het motto "ik voel me beledigd" en "mijn seksualiteit is niet jouw plot twist" (ouch, die voel ik echt in mijn botten gewoon, zo tenenkrommend). Guess what, niet alles gaat om jullie. Schrijvers creëren werelden. Ze schrijven wat zij willen schrijven. Als je dit op een respectvolle manier doet, is er geen fuck aan de hand. Hell, zelfs als je controversieel wilt zijn en schrijft dat homoseksualiteit niet kan, zelfs dan moet jij dat kunnen schrijven.

    Die hele zin "MY sexuality is not your plot twist" is al fout en irrelevant dankzij dat eerste woordje. My. Me. Ik. Ik, ik, ik. Mensen zijn alleen nog maar met zichzelf en hun eigen gemekker bezig en ik ben er ZO klaar mee. Volgensmij schijnt dat ook wel lichtjes door in deze post. (krul)

    Maar alles bij elkaar gezien:
    Schat, schrijf alsjeblieft wat jij wilt schrijven. We moeten ons al zo bezighouden met verhaalstructuur, of karakters interessant genoeg zijn, of het plot klopt etc etc. For the love of God, geef ons ook niet ook nog eens censuur. Want dat is precies wat dit zou zijn. Censuur. Niet meer over gekleurde mensen schrijven wanneer je wit bent (echt, ik heb dit ook voorbij zien komen...), niet meer homoseksualiteit in je verhaal gebruiken op de manier die jij kiest, niet meer over mental illnesses schrijven, niet meer over seksualiteit, religie, sekses.. Verdomme hé, blijft niet veel over zo.

    /Rant over.


    ars moriendi

    Jeetje. Het IS toch ook een plottwist. Hoe normaal het tegenwoordig gelukkig ook is, is de meerderheid van de samenleving nog altijd hetero en die denkt ook zo. Dus ja die zien dat totaal niet aankomen. Echt niks mis mee. Ga me niet vertellen dat iedere fictie ineens ook politiek correct moet zijn, bah.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik vind dat mensen tegenwoordig bij alles op hun teentjes getrapt zijn. Als je er niet over zou mogen schrijven, zetten we toch net een stap terug?


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Ik vind het maar hoe je het interpreteert. Je kan de twist ook opvatten als dat het innerlijk meer telt dan het uiterlijk en wat daar dan bijhoort. Soms worden die gevoelige of "populaire" thema's wel zo gebruikt (misbruikt?) om het verhaal te dragen, maar sommige mensen kunnen ook echt wel zoeken naar problemen. Dat laatste zijn naar mijn beleving ook vaak mensen die juist niet homoseksueel of depressief etc zijn, maar er gewoon van houden om die mensen te beschermen(?).

    Idk, ligt aan je perspectief denk ik.


    She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

    Ik denk dat de reden dat zo'n plottwist mensen erg dwars kan zitten, is dat het van de coming out van dat personage een beetje een spektakel maakt, op een manier die de schrijver er bewust in heeft geschreven en die naar kan overkomen. Het is homoseksualiteit gebruikt voor shock value. Dat kan voelen als een soort uitbuiting van een minderheidsgroep (eentje die nog steeds een lastige positie heeft in onze huidige wereld) voor een plotpunt in een verhaal. Ik heb het boek in kwestie niet gelezen, maar zoals je het beschrijft, vind ik het persoonlijk niet zo heel erg raar als mensen zich daar misschien ongemakkelijk bij voelen.

    Overigens denk ik niet dat dit soort dingen betekenen dat je niet zou moeten schrijven over zulke onderwerpen! Dat zou alleen maar averechts werken, want het zou diversiteit en representatie juist weer een stap achteruit zetten. Het betekent wel dat je er voorzichtig mee om moet gaan, en bewust moet nadenken over wat voor boodschap je verhaal precies uitdraagt, ook onder de oppervlakte. Soms hebben plotlijnen of personages die je schrijft onderdelen die gevoelig kunnen liggen voor mensen zonder dat je dat zelf door hebt - wat niet betekent dat je slecht bezig bent (zolang je het per ongeluk doet), maar gewoon dat je maar één persoon bent met één point of view, net als ieder ander mens op aarde.

    Ik denk dat het daarom voor gepubliceerde verhalen (en verhalen in het algemeen, maar toch bovenal voor dingen die echt te koop worden aangeboden en een groot publiek bereiken) heel erg belangrijk is om proeflezers te hebben, en het liefst ook proeflezers uit minderheidsgroepen die in het verhaal voor komen, zodat die de schrijver erop opmerkzaam kunnen maken als er problematische dingen in zitten. Dat zal niet alle problemen ooit oplossen (en is niet per se haalbaar voor verhalen geschreven in je vrije tijd en gepost op het internet, dat snap ik natuurlijk), maar het is een verdomd goede manier om de echt grote fouten te voorkomen. En dat is iets wat je zou moeten willen, als schrijver, want het maakt je verhaal niet alleen leesbaarder voor een grote publiek, maar ook gewoon algemeen sterker en realistischer.

    De grens ligt, naar mijn idee, hier: je mag absoluut schrijven over mensen die qua seksualiteit, genderidentiteit, afkomst, religie of (mentale) gezondheid anders zijn dan jij (dat is juist een enorm goed ding!), maar je draagt er als schrijver wel een stuk verantwoordelijkheid voor dat je dat op een respectvolle manier doet, waar echte mensen die zich zouden herkennen in je personages zich niet slecht bij hoeven te voelen. (Waarmee ik niet zeg dat alle diverse personages die je schrijft engeltjes hoeven te zijn die nooit iets fout doen, voor de duidelijkheid - alleen dat je geen problematische gebeurtenissen of eigenschappen in je verhaal verwerkt die specifiek voor die groep pijnlijk kunnen zijn.)


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Aan de ene kant snap ik wel dat mensen er boos over kunnen worden als hun seksualiteit alleen gebruikt wordt voor shock value in een verhaal, maar persoonlijk vind ik het geen probleem zolang er maar respectvol mee om wordt gegaan. Ik heb het boek zelf niet gelezen, maar als ik hoor hoe jij het beschrijft, dan heeft de schrijver waarschijnlijk al vanaf het begin bedacht dat het personage homo was. Dan is er niets mis mee. Maar als de schrijver alleen een personage een bepaalde seksualiteit geeft alleen omdat hij/zij even een plottwist wilde dan snap ik best dat mensen daar boos over zijn.


    We should kiss the girls that we wanna kiss