.
[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 18:59 ]
[RPG 300] Harvard University Speeltopic - Speeltopics
-
3 okt 2018 - 13:38
5 okt 2018 - 11:22
7 okt 2018 - 11:08
Maeve Alexia Braiden
I broke my rules for you.
22 Kappa Alpha Theta Nola
Zo goed als kon had ik mijn best gedaan om gedurende de middag Agustina en Bear zoveel mogelijk uit te helpen met de voorbereidingen voor het feest. Dat het groots en breed uigepakt moest worden was dan ook hetgeen wat me al heel gauw duidelijk was geworden. Echter, na enkele uren van rondrennen en uithelpen, vond ik het nu langzaamaan tijd worden voor mijn eigen voorbereidingen.
Na een lange, warme douche te hebben genomen en mijn kledingkast eens grondig te hebben doorgespit zat ik nu op het bed, terwijl de vloer bezaaid was met haar en make-up spullen. Een grote spiegel stond voor mijn neus tegen de muur aan gesteund terwijl ik mezelf in een kleermakerszit ervoor had geplant. Het was de laatste hand die ik nog legde aan mijn make-up welke niet al te gek of absurd veel was, maar wat wel moest kloppen toen de deur achter me na een zachte klop open ging. Ik twijfelde heel even of ik gereageerd had, voornamelijk doordat ik nog zo bezig was, maar desondanks gleed er een glimlach over mijn lippen heen bij het zien van Nola. Zij mocht me altijd komen storen.
Wil je mn haar doen?
De grijns die op haar lippen speelde, beantwoordde ik met een haast dezelfde, waarna ik direct knikte. Natuurlijk. Subtiel stifte ik mijn lippen in een iets donkere kleur en liet de lippenstift vervolgens terug in het tasje vallen, waarna ik soepel omdraaide zodat ik mijn benen over de rand van het bed kon gooien. Had je iets in gedachten, breng ik vragend uit en trek vervolgens licht een van mijn wenkbrauwen op. Of heb ik de vrije hand? Nooit zou ik een van mijn vriendinnen voor schut laten lopen, dus Nola al helemaal niet. Daarbij vond ik het leuk om zo nu en dan de haren van mijn vriendinnen in model te brengen het gefriemel en zachte spelen had bijna iets rustgevends.
Kom zitten, zei ik ondertussen en klopte op het bed, alvorens ik een föhn, borstel en wat hairspray tevoorschijn haalde.
'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'
7 okt 2018 - 17:41
CRESSA AMELIE GARDINIER
Pi Beta Phi - Virology - 21 - @ Pi Beta Phi keuken - alone
Ik klapte het dikke boek voor mijn neus dicht. Ik wreef in mijn ogen en knipperde een paar keer. De nieuwe virussen schitterden nog in mijn gezichtsveld.
Een snelle blik op de klok deed me verbazen. Acht uur al? Ergens verbaasde het met niet dat ik al vier uur aan één stuk door zat te pennen. Ik rekte me uit en stond op. Door al het studeren had ik niet de tijd gehad om ook maar iets te kunnen eten.
Ik schoot mijn sloffen aan en slofte naar beneden, richting de keuken om iets te eten klaar te maken. Uit de vriezer viste ik een diepvriespizza, die ik zonder de oven voor te verwarmen, in de oven schoof. Niemand had tijd om te wachten op voorverwarmde ovens.
Het was ontzettend rustig in de keuken wat niet verbazingwekkend was. Normale mensen aten niet zo laat. Bij mij schoot het er echter nog wel eens bij in, zoals vandaag.
Terwijl ik op mijn pizza wachtte, viste ik mijn telefoon uit mijn broekzak. Ik kreunde toen ik het bericht op facebook voorbij zag komen.
Kappas New Year Party. Maar natuurlijk, Hét feest onder de feesten, zoals de meeste mensen het feest van Kappas in het Kappa Sigma huis beschreven. Het feest dat ooit zo exclusief was voor Kappa leden, was nu ook toegankelijk voor andere huizen. Waaronder Pi Beta Phi, het huis waar ik in zat.
Oké, ik vond een feestje op zijn tijd niet erg, maar feesten met Kappas was niet iets dat op mijn bucketlist stond. De Kappas waren het type elite volk dat zich voordeed als goede burgers, maar ondertussen lijntjes legden op hun dure salontafels.
Na het bericht van de directie voelde ik me toch genoodzaakt om in elk geval naar het feest toe te gaan, al was het maar een half uurtje. Een halfuurtje met helse feeksen en duivelse incarnaties moest toch wel lukken?We were the forever that didn't last
7 okt 2018 - 20:00
Nola Valentina Griffin22 Kappa Alpha Theta Maeve
'Natuurlijk,' antwoordde Maeve al snel en Nola baande zich een weg tussen de kleren en make-uprommel op de grond van de kamer van haar beste vriendin. Ze plofte al snel naast Maeve neer en haalde haar donkere lokken uit het elastiekje. 'Had je iets ingedachten of heb ik de vrije hand?'
Nola lachte even en haalde haar schouders op. 'Leef je uit,' merkte ze zonder al te veel omhaal op terwijl ze de vlecht losmaakte en haar haren los over haar schouders en rug liet vallen. Even sloot ze haar ogen en glimlachte ze. Van alles op de universiteit had ze Maeve nog wel het meest gemist. Niet eens de feesten van Kappa of de studie zelf, maar haar beste vriendin. Met haar had ze contact gehouden, ondanks alle drama die zich in haar leven afspeelde. Ze vond het gewoon nodig zo nu en dan met haar te spreken en te horen wat er allemaal in háár leven gaande was.
'Dit mag je vaker doen,' lachte Nola toen ze de de vingers van Maeve door haar haren liet glijden. Ze vond het altijd fijn en zeker nu zorgde het ervoor dat ze kon ontspannen. Ze ging in kleermakerszit zitten en tilde haar hoofd wat naar achter zodat ze naar het redelijk saaie plafond staarde. 'Hoe was je vakantie?' vroeg ze toch na een korte stilte. Ze had Maeve weinig gezien, dus echt bijgepraat waren ze nog niet.
You gave me my life all those years ago, now I give you yours.
7 okt 2018 - 21:04
Livia || Liv || Miller22 Pi Beta Phi lid Political Science With Dimitri > Texting with the Pi Betha Phi girls @Dimitris room
Dimitri zijn proestbui had Liv al zien aankomen, ze was zelf ook verbaasd geweest met de woorden die haar mond hadden verlaten. Ze had zijn antwoord op haar vraag echter totaal niet verwacht. Hij wilde gaan?! Liv voelde hoe haar lichaam zich vulde met nervositeit. 'Ik heb ook geen zin, Liv' gaf Dimitri kalm toe. Hij vervolgde zichzelf door wat voordelen op te noemen waar Livia zelf ook al aan had lopen denken. Haar beste vriend had weer eens gelijk. Het was goed om te mengen, daarnaast kon ze het tegenover de meiden van haar huis niet maken om niet te gaan. Het was een grote kans voor de andere huizen om zichzelf kenbaar tegenover de elite huizen te maken.
Toch bleef het makkelijker gezegd dan gedaan. Ze voelde nu al hoe haar handen kleverig van het zweet begonnen te worden en wie wilde er nou met iemand met zweethanden praten?? Liv schudde lichtjes haar hoofd heen en weer. Dit moest ze dus niet doen. Ze wist altijd wel iets te bedenken waarom ze beter niet kon gaan. Hoe idioot de reden ook kon zijn.
Met een kleine glimlach keek ze even op naar Dimitri die zijn overvolle strak gespannen kledingkast opende waar vervolgens allerlei shirts uitvlogen. Lachend stond ze op en raapte ze wat shirts van de vloer die ze aan Dimitri doorgaf die ze op zijn beurt op een van de vele rommelige planken terug legde. Haar blik viel op de nog chaotische berg kleren. Hoe weet je alles nog te vinden? vroeg ze verbaasd terwijl ze tintelingen in haar handen begon te voelen. Het liefst wilde ze zijn hele kast nu meteen gaan ordenen.
'Zou je me alsjeblieft even willen helpen? Ik heb echt even een vrouwelijk invalshoek nodig. Wat vind jij dat ik aan moet doen? Wat staat mij leuk? Wat past bij zo een gelegenheid?' vroeg Dimitri haar. Hij wist dat hij het hier tegen een even onervaren Liv had toch? Evengoed knikte ze en ging ze naast hem staan.
'Je gaat wel mee toch?' vroeg hij twijfelend aan de blondine.. 'Ik moet er niet aan denken om helemaal alleen te gaan.' voegde hij eraan toe. Liv zuchtte even. Maak je geen zorgen zei ze met een klein beetje tegenzin. Ik zal je niet alleen laten gaan bevestigde ze terwijl ze even diep ademhaalde. Ze kon hem niet alleen laten gaan. Ze wilde hem nou eenmaal niet in de steek laten.
Ze voelde hoe haar maag zich om begon te draaien. Ze had afleiding nodig en wel meteen. Het zoeken naar een passende outfit in deze slordige en onoverzichtelijke kledingkast maakte haar dan ook opeens intens gelukkig. Ze kon haar gedachtes even uit zetten en focuste zich volledig op het uitzoeken van een zo leuk mogelijke outfit. Uiteindelijk vond ze dat ze dit nog best goed gedaan had. Het was misschien wel een simpele en niet hele opvallendeoutfit maar in haar ogen paste dat ook niet bij Dimitri.
Ze legde de uitgekozen kledingstukken op de tafel waar ze zojuist argumenten zaten te bedenken en keek Dimitri aan. Is dit misschien wat? vroeg ze met een lichte twijfel als ondertoon. Ik weet het zelf ook niet zo goed hoor maar dit leek me leuk zei ze met een glimlach. Dimitri kon eigenlijk altijd alles wel hebben. Opeens schoot het haar te binnen dat ze zichzelf ook nog klaar moest gaan maken. Zelf had ze net zoals Dimitri geen idee wat ze aan kon gaan doen. Ze had hulp nodig. Hoe lief ze Dimitri ook vond, ze wist dat hij haar niet veel verder kon helpen. Ze had hulp nodig van een van de meiden. Laten we om half 10 weer afspreken om er samen heen te gaan! Dan ga ik mezelf ook even klaar maken. stelde Liv voor. Ik ga echt mee! Dat beloof ik verzekerde Liv Dimitri terwijl ze haar telefoon tevoorschijn haalde en ze een berichtje naar de groepschat van Pi Beta Phi stuurde.
To: Pi Beta Phi girls
Hulp nodig bij het uitzoeken van een outfit voor vanavond ASAP!
[ bericht aangepast op 7 okt 2018 - 23:34 ]
9 okt 2018 - 8:52
9 okt 2018 - 14:08
Maeve Alexia Braiden
I broke my rules for you.
22 Kappa Alpha Theta Nola
Lachend haalde Nola haar schouders op, alvorens ze het elastiekje onderuit haar vlecht haalde, waardoor haar donkere lokken al golvend over haar schouders vielen. Leef je uit.
Perfect, grijnsde ik lichtjes, waarna ik zacht de borstel een keer door haar haren heen haalden. Ik beloof dat je er geen spijt van zult krijgen, voegde ik toe. Al gauw deden mijn vingers hun werk en maakte ik opnieuw een vlecht in haar haren ditmaal van bovenaf ingevlochten en schuins, zij het wat losser en met enkele speelse plukken los.
Dit mag je vaker doen, lachte de brunette. Grinnikend vlocht ik verder. Dat snap ik, lachte ik vervolgens. Ik kon zelf namelijk ook altijd genieten wanneer iemand met mijn haren bezig was al helemaal omdat ik negen van de tien keer mijn haar zelf deed, puur doordat mijn strakke planning me altijd in de weg leek te zitten en het gehaast moest gebeuren.
Hoe was je vakantie?
Heel even vertrok mijn gezicht. Ik had de hele vakantie met mijn broers opgescheept gezeten én met diens vriendinnen. Ik had dan ook vele leukere vakanties in het verleden gehad, ondanks dat ik het best goed met hen had kunnen vinden. Een vijfde wiel aan de wagen zijn bleek namelijk alles behalve gezellig.
Ik heb naar klef gedoe mogen kijken, bracht ik met een zacht klagend geluid uit, als antwoord op Nolas vraag. Pap en mam waren op vakantie, dus ik zat met Mathis en Loic opgescheept. Het leek hun beide erg leuk om hun vriendinnen uit te nodigen in huis, de hele vakantie. Heel trok ik een scheve snoet en spoot tegelijkertijd een beetje haarlak in Nolas haar.
Het was zo ongemakkelijk?
Met een ietwat vragende blik en een opgetrokken wenkbrauw legde ik de laatste hand aan Nolas vlecht, spoot subtiel nog een heel klein beetje haarlak en legde de vlecht vervolgens over haar schouder heen. Heel even twijfelde ik om mijn vriendin de vraag te stellen hoe het met haar ging, maar iets in de uitdrukking op Nolas gezicht toen ze mijn kamer binnenkwam vertelde me dat ze eerder op zoek was naar afleiding, in plaats van een confrontatie met wat er gebeurd was.
Klaar! bracht ik daarom dan ook uit. Direct schoof ik van het bed af en grijnsde lichtjes als ik de spiegel van het bed meepak en deze voor Nola houdt zodat ze haar kapsel kan keuren.
[ bericht aangepast op 9 okt 2018 - 14:11 ]
'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'
9 okt 2018 - 20:55
Nola Valentina Griffin22 Kappa Alpha Theta MaeveNola kon Maeves gezicht niet zien, maar aan de stilte te horen stond ze niet overduidelijk te trappelen bij de gedachte aan haar zomervakantie. Nola voelde hoe de vingers van haar beste vriendin iets steviger om haar haren klemden. Wat was er gebeurd?
'Ik heb naar klef gedoe mogen kijken,' hoorde ze toen en Nola kon meteen weer ontspannen. Als dat alles was... Ze kon het niet laten kort te grijnzen en sloot haar ogen terwijl ze naar Maeve luisterde. 'Pap en mam waren op vakantie, dus ik zat met Mathis en Loic opgescheept. Het leek hun beide erg leuk om hun vriendinnen uit te nodigen in huis, de hele vakantie. Het was zo... ongemakkelijk?'
Nola grinnikte even en haalde haar schouders op. 'Wie weet word je over negen maanden wel twee keer tante,' plaagde ze Maeve en ze lachte meteen door haar eigen opmerking. 'Wie weet wat ze allemaal hebben uitgespookt.'
Ze voelde hoe Maeve klaar was met de vlecht en Nola nam de spiegel aan om haar kapsel te keuren. Een tevreden glimlach ontstond vrijwel meteen rond haar lippen en ze keek even naar haar beste vriendin. 'Perfect, dank je,' zei ze en ze stond op. Toen ze de spiegel had weggelegd, keek ze weer op en hield ze haar hoofd schuin. 'Volgende keer moet jij maar een jongen meenemen naar huis, dan kunnen ze toekijken hoe hun zusje het hof gemaakt wordt.' Ze zette haar handen in haar zij en probeerde haar lachen in te houden toen ze Maeves blik zag. Ze wiebelde met haar wenkbrauwen. 'Misschien houden ze de volgende keer dan rekening met je.' Ze zakte terug op het bed en wilde op haar rug gaan liggen, tot ze zich bedacht dat Maeve net moeite had gedaan haar haren een beetje in model te krijgen. Ze ving zichzelf op en leunde op haar ellebogen om haar kapsel niet te verpesten.
You gave me my life all those years ago, now I give you yours.
9 okt 2018 - 23:30
RAÚL JAVIER GARCÍA RODRÍGUEZ
22 Kappa Sigma Agustina
Hij knikte met gesloten ogen en beet zachtjes op zijn onderlip, terwijl zijn benen hem van de ene kant naar de andere kant van de tuin brachten. Zijn oor werd verwarmd door zijn mobiel die al zeker een half uur tegen zijn oor was gedrukt, maar nog altijd bewaarde hij zijn geduld. Een spektakel, hij zou zorgen dat er vanavond iets groots te zien was.
Raúl haalde een hand door zijn zwarte haren en probeerde zijn glimlach te verbergen toen hij Agustina met Romeo op een bankje in de tuin zag zitten. Hij had zojuist eindelijk zijn mobiel in zijn broekzak kunnen stoppen nadat hij het verlossende besluit had ontvangen en kon niet wachten om het met Agustina te delen.
Er verscheen een brede grijns op zijn gezicht, terwijl hij de afstand tussen hen wist te verkleinen. Als hij het zich goed kon herinneren, was dit een van de dingen die ze als klein meisje al fascinered vond - even als hij. Raúl kon er letterlijk uren naar kijken. Vonken die in verschillende kleuren de donkerblauwe lucht wisten te verlichten en het was dan ook nooit hetzelfde.
"Agustus, no vas a creer esto,*" zei hij enthousiast wanneer hij er zeker van was dat ze hem kon verstaan. Eenmaal tot stilstand gekomen, boog hij zich voorover en hield hij zijn hand uitgestrekt voor zijn zusje, gevormd als een balletje die met een exploderende beweging los van elkaar kwamen.
Zijn ogen gleden over haar gezicht en zijn enthousiasme was duidelijk onmisbaar gezien het feit hij niet stil kon staan door de lading aan energie hij had ontvangen vanwege die bevestiging waar hij zo graag op had gehoopt. Raúl vroeg zich af of ze wist waar hij het over had. Ze zou op zijn minst door moeten hebben dat hij geen intenties had om het hele huis op te blazen.
Ik bedoel," Raúl haalde zijn blik van Agustina af en liet zijn blik de tuin rond gaan, waar onder andere lichtjes waren opgehangen, om vervolgens een blik naar binnen te werpen. "De tuin ziet er prima uit, binnen is het ook niet verkeerd, maar dít," Raúl knikte zelfvoldaan naar zijn zusje en wiebelde kort met zijn wenkbrauwen, dit gaat de avond maken.
Door zijn enthousiasme besefte hij zich op dat moment weer dat Romeo naast haar zat met een bak pasta. "Al ziet dat er ook niet verkeerd uit," voegde hij er nog aan toe en begroette Romeo met een glimlach.
[ bericht aangepast op 10 okt 2018 - 10:33 ]
'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'
10 okt 2018 - 10:32
10 okt 2018 - 16:02
Maeve Alexia Braiden
I broke my rules for you.
22 Kappa Alpha Theta Nola
Wie weet wordt je over negen maanden wel twee keer tante. Wie weet wat ze allemaal hebben uitgespookt.
Hoewel ik wist dat Nola een grapje maakte, kon ik het niet helpen dat mijn gezicht voor heel even vertrok. Ik was dol op kinderen, maar ik moest er niet aan denken ze nu al in mijn leven te hebben zelfs niet als tante zijnde. Daarnaast waren mijn beide broers zelf zo nu en dan nog een klein kind, dus ik achtte ze beide op dit moment nog niet in staat om voor een baby te zorgen.
Alsjeblieft niet, het zijn zelf nog kleine kinderen af en toe, grinnikte ik daarom en schudde licht met mijn hoofd. Ik moest er eveneens ook niet aan denken wat ze beide uitspookte met hun liefjes wanneer ik niet aanwezig was. Ze vonden het tenslotte zelf al prachtig om mijn visuele instelling te voeden met hun dubbelzinnige opmerkingen, waardoor ik geregeld al te veel informatie voor mijn kiezen kreeg.
Perfect, dankje, glimlacht Nola ondertussen. Een tevreden grijns glijdt over mijn lippen heen en terwijl de brunette op stond legde ik mijn spullen weg waarbij ik de troep op de grond zorgvuldig negeerde, althans voor even. Volgende keer moet jij maar een jongen meenemen naar huis, dan kunnen ze toekijken hoe hun zusje het hof gemaakt wordt. Met een plagende uitdrukking op Nolas gezicht zie ik hoe ze haar lachen probeert in te houden, terwijl mijn gezicht opnieuw even vertrekt. Het idee alleen al.. Misschien houden ze de volgende keer dan rekening met je.
Wel, daar heb je een punt, zeg ik dan en frons heel even een keer als ik er kort over na denk. Tot slot grinnik ik kort. Het zal ze wel leren, vervolg ik. Al moet ik dan wel eerst met hem de drempel over zien te komen, nog vóór ze hem alweer weg hebben gejaagd met hun pitbull gedrag. Hoofdschuddend raap ik dan toch vlug mijn make-up bijeen. Ik had één keer een jongen mee naar huis genomen welke niet eens mijn date was geweest en ik had me achteraf voorgenomen het niet meer te doen zolang een van hen nog thuis woonden. De arme jongen wist zich tot op de dag van vandaag nog haarfijn voor de geest te halen wat er stond te wachten als hij mijn hart durfde te breken. De sadisten.
En, heb je er een beetje zin in? vraag ik Nola vervolgens, doelen op het feest van vanavond. Ik was inmiddels benieuwd naar hoe het er beneden uitzag, waarbij ik me voor een paar tellen schuldig voelde dat ik verder niet meer mee had geholpen het af te maken.
[ bericht aangepast op 10 okt 2018 - 16:03 ]
'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'
11 okt 2018 - 19:39
Nola Valentina Griffin22 Kappa Alpha Theta Maeve'Alsjeblieft niet, het zijn zelf nog kleine kinderen af en toe.' Nola kon alleen maar lachen. Door haar tweede opmerking zag ze hoe Maeves gezicht vertrok en Nola grijnsde breed naar haar beste vriendin.
'Wel, daar heb je een punt. Het zal ze wel leren. Al moet ik dan wel eerst met hem de drempel over zien te komen, nog vóór ze hem alweer weg hebben gejaagd met hun pitbullgedrag.'
Nola moest weer lachen en kwam weer een klein beetje overeind van het bed. 'Misschien moet ik mijn broers maar eens aan die van jou voorstellen, ik denk dat ze heel goed overweg zullen kunnen.' Ze liet haar vingers voorzichtig langs haar nieuwe vlecht glijden. 'Als we die vijf nu eens samen op date sturen, kunnen wij lol hebben met jongens.' Weer grijnsde ze even. Maeve veranderde het onderwerp echter al vrij snel.
'En, heb je er een beetje zin in?'
Nola haalde haar schouders even op. 'Jawel, soort van.' Even bleef ze stil en aarzelde ze. 'Ik weet alleen niet wie nog met me wil praten.' Een treurig gevoel trok door haar lichaam heen en haar schouders hingen naar voren. Toch haalde ze diep adem en glimlach naar Maeve. 'Het wordt vast leuk, toch?' vraag ik.
You gave me my life all those years ago, now I give you yours.
12 okt 2018 - 11:40
Maeve Alexia Braiden
I broke my rules for you.
22 Kappa Alpha Theta Nola
"Misschien moet ik mijn broers maar eens aan die van jou voorstellen, ik denk dat ze heel goed overweg zullen kunnen."
Ik grinnikte en twijfelde er niet aan dat de vijf jongens inderdaad wel eens goed met elkaar over konden gaan. Tenslotte deelde ze alle vijf 'het leed'wat een jonger zusje heet. "Als we die vijf nu eens samen op date sturen, kunnen wij lol hebben met jongens." Een goedkeurend geluidje verliet mijn mond, alvorens ik Nola vroeg of ze er een beetje zin in had vanavond. Het idee om de jongens eens op pad te sturen klonk erg aanlokkelijk, waarop ik het opsloeg in mijn geheugen om er in de toekomst eens zeker gebruik van te maken al was het dan alleen al maar om de jongens eens goed te stieren zodat wij eens ons lolletje hadden.
"Jawel, soort van."
De aarzeling op Nola's gezicht ontging me niet en ik wist waar deze afkomstig van was. "Ik weet alleen niet wie nog met me wil praten." Heel even vertrok mijn gezicht bij het zien van de treurigheid die door Nola heen ging. Ik vond het vreselijk dat er een paar vrienden waren geweest die haar hadden laten vallen, terwijl de brunette een verdomd goede reden had om zich terug te trekken. Ze was hen eveneens, in mijn ogen, ook niet verplicht om een verklaring te geven. Het was namelijk niet eens waar ze blindelings mee te koop liep. "Het wordt vast wel leuk, toch?" Ik beantwoordde Nola's glimlach met een oprechte en bemoedigende van mijn kant.
"Natuurlijk wordt het gezellig, daar zorgen we wel voor," reageerde ik, zonder een spoor van aarzeling en smeet mijn laatste spullen in een van de lades van mijn ladekast, waarna ik mijn blik weer op mijn beste vriendin richten. "En als er iemand is die niet meer met je wil praten, zonder daadwerkelijk te weten waarom, dan is diegene je aandacht ook niet meer waard," bracht ik vervolgens uit. Ik vind het vreselijk te weten dat er inderdaad een paar mensen rondliepen die haar hadden beoordeeld zonder het hele verhaal te weten en daarom geen gesprek meer met de brunette aan wilde gaan. Echte vrienden hadden het geduld om er op te wachten, ook al was het misschien even niet luk om plotsklaps niks meer te horen.
'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'
12 okt 2018 - 12:30
14 okt 2018 - 18:26
CRESSA AMELIE GARDINIERPi Beta Phi - Virology - 21 - @ Pi Beta Phi keuken - alone
Een berichtje verscheen in beeld. Het was een berichtje verzonden in de Pi Beta Phi groepsapp.
To: Pi Beta Phi girls
Hulp nodig bij het uitzoeken van een outfit voor vanavond ASAP!
Ik glimlachte naar het berichtje dat Liv naar ons had gestuurd.
To: Pi Beta Phi girls
Ik weet ook niet wat ik aan moet! Hoe laat ben je terug? Ik moet nog wel eten, oeps. (pizza emoji)
Ik drukte op verzenden, en liep naar de oven om mijn pizza te bekijken. Dat zag er prima uit. Ik haalde een bord uit mijn kastje en een spatel uit de la, en gooide de deur van de oven open.
Voorzichtig schoof ik de spatel onder onder de pizza, waarmee ik hem op mijn bord schoof, en tot mijn verbazing, zonder dat ik hem liet vallen. Met mijn voet wipte ik de ovendeur met een vloeiende beweging dicht. Uit de lade viste ik een mes en vork, en sneed de pizza in acht stukken.
De lucht was inmiddels gevuld met de geur van mijn peperoni pizza. Hopelijk vonden de rest van mijn sorority genoten het niet zo heel erg dat het huis naar pizza rook..
Ik at mijn pizza op in mijn eigen kamer, terwijl ik naar mijn open kastdeuren aan het staren was. Ik had echt geen idee wat ik aan moest. Niet dat ik me nou zoveel zorgen maakte om de mening van Kappa's of Alpha's, absoluut niet. Maar, ik wilde ook niet over komen als de feministische bitches waar ze ons waarschijnlijk voor aan zagen, zelfs al waren we dat. Nadenkend tuurde ik naar de kast, terwijl ik hap naar hap naar binnen schoof. Ik keek op mijn horloge. Hopelijk was Liv hier snel, dan konden ze elkaar helpen. Met het lege bord liep ik terug naar beneden, en waste deze af in de gootsteen.We were the forever that didn't last
