Ik heb nu bijna 3 jaar een relatie met een jongen. Maar het afgelopen halfjaar irriteer ik me best wel aan hem. Hij werkt niet en doet ook geen moeite om werk te vinden... maar gaat ook niet naar school en verwacht dan dat we samen kunnen wonen, we hebben al eens op wat huizen gereageerd en mijn inkomsten staan altijd aangegeven bij inkomsten van het huishouden, alsof ik alles zou gaan betalen! Daar heb ik het wel met hem over gehad maar ja daar doet hij niks aan. Ook is hij echt heel erg jankerig altijd als ik boos op hem ben begint hij meteen te huilen en als ik dan zeg dat hij een therapeut moet zoeken wil hij dat niet. Daarnaast is hij heel erg mensenschuw, wil het liefst op een date naar plekken waar bijna niemand is en kan tegen mijn ouders en familie absoluut niet praten. Eerst is hij door een ruzie ongeveer 3/4e jaar niet bij mij thuis geweest, maar toen mijn opa overleed wilde mijn oma graag dat hij kwam bij de crematie en een familielunch. Ik hoopte dat het toen wat beter zou worden maar hij kan gewoon letterlijk geen normaal gesprek voeren met iemand en zegt altijd alleen maar dingen als "later hoef ik jouw familie nooit te zien" terwijl ik best contact wil blijven houden (hoewel mijn vader echt vreselijk is... maar over het algemeen met mijn oma of moeder of gewoon kennissen ofzo.) De laatste tijd wil ik eigenlijk nooit meer met hem afspreken en vind hem gewoon "vies" ik wil niet meer met hem naar bed en wil hem al helemaal niet eens meer kussen of iets dergelijks. En ik irriteer me er ook aan dat iedere keer dat we afpreken het buiten is want hij durft niet bij mij thuis te komen en ik wil absoluut niet naar hem omdat zijn moeder echt een heks is. En mijn vriend was al nooit knap ofzo maar het ging altijd om het innerlijk maar de laatste tijd ook niet echt meer.
Maar ik weet niet wat ik moet. Ik vind het heel zielig voor hem omdat we 3 jaar met elkaar hebben en hij koopt constant cadeaus voor me en heeft komende paar weken vanalles geregeld van uit eten en naar walibi en weet ik het allemaal maar hoewel ik dat best gezellig vind als vrienden... Ben ik gewoon niet meer verliefd op hem.
En het ergste is dan.... Ik wordt verliefd op een andere jongen, Iemand van werk. Hij is knap en slim en heel aardig enzo alleen ik weet absoluut neit wat hij van mij vind.... Hij weet waarschijnlijk wel dat ik een vriend heb enzo en ik weet absoluut niet hoe ik tegen hem moet beginnen etc. we praten wel op werk maar daarbuiten eigenlijk nooit. Het is heel vreemd om hem opeens te whatsappen(dat is trouwens ook een dingetje: zijn nummer staat niet tussen whatsapp maar als ik iemand anders toevoeg die meteen wel instant) hij heeft geen facebook dus dan alleen email. Eerst stond ik veel met hem samen maar nu moet ik altijd iets anders doen dan hij dus kan ook niet echt blijven praten ofzo en we hebben andere werktijden, ook woont hij ergens anders dus kunnen we niet samen fietsen. Ik wil heeel graag eens vaker met hem praten en erna met hem afspreken maar ik weet gewoon niet hoe? in oktober sluit de plek waar ik werk voor de winter en moet ik tijdens de winter iets anders zoeken en erna komt hij misschien niet meer daar werken en ik misschien ook niet dat zou jammer zijn.
Maar ik weet dus niet hoe ik het uit moet maken met mijn vriend... ik denk hier al een halfjaar lang over na totdat hij het misschien met mij uitmaakt maar dat komt nooit en ik vind het zo zielig voor hem. Maar ik vind die andere jongen gewoon heel erg leuk en ik zou met hem ook een veel betere toekomst kunnen hebben, maar ik weet gewoon niet wat ik moet.
life doesnt seem to be for everyone.