• Oké, dit gaat waarschijnlijk één grote rant klinken van een verwend, jaloers kind, maar ik moet dit ergens kwijt. Sorry als het een beetje verwarrend overkomt.

    Dus, mijn broer mag ieder jaar mee met mijn oma en opa op vakantie naar Oostenrijk. Dit jaar ook, maar mijn mama en papa moeten (in tegenstelling tot andere jaren) het verblijf betalen (dit is een kleine 400 euro waarschijnlijk). Nu gaan mijn oma en opa met Kerstmis en m'n mama en papa zeggen dat mijn broertje met Kerstmis geld krijgt om op te doen op vakantie. Dit maakt dus dat hij een cadeau krijgt van 500 euro (reis en zakcentjes samen). Geweldig voor hem en ik zou ook niet willen dat hij niet gaat, maar ik voel me ieder jaar zo fucking voorbij gegaan, iedere fucking keer opnieuw.

    Het is niet alleen dat mijn grootouders mij nooit meevragen (met Kerstmis kan ik toch niet vanwege de blok, but still, het gewoon vragen zou het minder erg maken), maar mijn woede is ook op iets anders gericht. Ik ga met een vriendin op vakantie, die reis moet ik (logisch) helemaal zelf betalen. Maar ergens steekt het wel dat mijn broer zijn vakantie helemaal gratis (plus zakcentje) krijgt en ik alles zelf moet betalen. Nu, het steekt, maar heel erg vind ik het ook weer niet.

    Wat wel steekt, is dit. Als ik vraag of we alsjeblieft een dagje naar Pairi Daiza willen gaan (ik wil er al heel lang naartoe), is daar absoluut geen geld voor. Maar die reis van mijn broer van 400 euro... daar is dus duidelijk wél geld voor. Bovendien mag mijn broer gewoon ieder fucking jaar mee en ik niet, terwijl ik die vakantie dus ook wel echt mis (daarom dat ik ook met die vriendin ga). Maar het is gewoon... hij krijgt telkens heel die reis, telkens die 500 euro en ik krijg dan wel een iets duurder souvenir*, maar voor de rest niets speciaal. En ik weet dat ik echt heel erg zeur en zo verwend overkom, maar op dit moment lijkt het gewoon dat hij alles krijgt en ik maar gewoon alles zelf moet betalen. Natuurlijk hebben mijn ouders mijn Romereis met school betaald, maar mijn broertje krijgt zijn schoolreis ook, dus dat vind ik een zwak argument (en toch is het altijd het argument dat ze aanhalen). Mijn broer is ook een stuk jonger en ik ben volwassen, maar ik heb nooit zoveel gratis reizen gehad toen ik jong was. Het enige wat ik toen met mijn grootouders heb gedaan, was één keer eens een weekendje aan de Belgische kust.

    Dus ja, ik weet dat ik volwassen ben en verantwoordelijk moet zijn voor mijn eigen geld en blablabla, maar toch doet het pijn dat mijn broer die vakantie krijgt en ik niet.

    Aan iedereen die dit helemaal heeft uitgelezen: Bravo, je verdient een koekje :')

    *Ik verzamel Swarovski en m'n grootouders brengen dan zo'n beeldje mee, maar een beeldje van 70 euro in vergelijking met een reis van 500 euro (en dat is wss nog mager, want ze gaan iedere dag uit eten daar) is ook maar magertjes.


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Awww, ik snap je frustratie wel en wat je bedoelt.
    Mijn zus heeft nu een aantal keren al een vakantie betaald gekregen door mijn ouders en nu betalen ze de mijne ook uit het principe van 'eerlijk is eerlijk' (ik hou het nog altijd zo goedkoop mogelijk natuurlijk, but still).
    Maar ging jij vroeger niet ook mee naar Oostenrijk met je grootouders? Dan hebben ze dat toch ook betaald? Of niet soms?

    Iig, ik snap de rant zeker. Ik wil je ook geen slecht gevoel over geven dat je er niet over mag zeuren cause tbh i would think the same en het is gewoon niet leuk.
    Maar langs de andere kant: vergelijk even jouw studies met dat van je kleine broertje. Oke, je broertje zal later ook moeten gaan studeren natuurlijk, maar als ze jouw studies nu betalen dan geven ze gewoon heel veel aan jou uit qua geld en boeken. Dus ik snap hen in die zin ook wel zeker dat het nu gewoon even niet lukt.
    Ik zou dat dan eigenlijk ook gewoon zo aankaarten, als je het erover wilt hebben met je ouders. Iets in die trant van: "he, pa, ma. Ik weet dat mijn studies heel veel kosten, maar (kleine broer) krijgt altijd wel een vakantie betaald door jullie -omdat hij er niet voor kan werken i know- en ik vraag jullie niet om alles voor mij ook te betalen, maar het zou wel leuk zijn moesten jullie me een centje kunnen toestoppen als jullie dat ook doen bij (kleine broer)."
    Maar dan anders gezegd natuurlijk, cause i suck at this haha


    A to the Z

    Nah, ik vind je helemaal niet verwend overkomen. Zelf zou ik me ook afvragen waarom hij het wel krijgt en de ander niet.
    Tbh krijgt mijn zusje ook waanzinnig veel. Weekendjes weg, dagjes uit, enzovoort. Mijn ouders hebben me echt nooit tekort gedaan maar ik heb wel eens aan mijn meoder gevraagd waarom ze al die dingen met haar onderneemt, maar met mij vrijwel niets. (Like, ik zou voor mn diploma op de middelbare school met dolfijnen mogen zwemmen maar het is nooit gebeurd. Mijn zusje kreeg dat cadeau echt al toen ze een jaar of 6 was, en in totaal een stuk of vier keer). M'n moeder zei toen dat ze vroeger "heel anders" was en "fouten" heeft gemaakt. Misschien moet je eens met je ouders gaan zitten om erover te praten? Gewoon rustig uitleggen hoe je je voelt. Maar als je daar geen zin in hebt, snap ik het ook heel goed. Het is gewoon een super vervelende situatie voor je.
    Sorry dat ik je niet echt kan helpen, maar hugs en rant away if you need to <3


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Heb je al eens geprobeerd om met je ouders te praten over het feit dat je misschien ook wel een keertje met je grootouders mee wil op vakantie?


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    @Pixielisje: Vroeger gingen ze niet op vakantie, of ze gingen zonder de kleinkinderen mee te nemen. Maar ik heb dus een ander neefje van 7 en hij heeft een tijdje bij m'n grootouders ingewoond, dus ze zien hem soort van als hun eigen zoon. Hem nemen ze dus sindsdien mee op vakantie, en om het een beetje eerlijk te houden nemen ze mijn broertje dus ook mee.

    En ja, ze geven inderdaad veel geld uit aan mijn studie en dat weet ik, maar een studie en een vakantie zijn zo moeilijk te vergelijken, vind ik. Ik snap dat argument wel, maar op hetzelfde moment is dat ook zo van: mijn studie doe ik ook niet omdat ik het fijn vind dat mijn ouders er zoveel geld aan moeten uitgeven. Studeren is ook niet het meest ontspannende, terwijl een vakantie dat wel is. Mja, je hebt wel een punt. Mijn broertje gaat hoe dan ook nooit zolang studeren als ik en zijn studie gaat wss niet even duur zijn.

    Voor de rest: praten over geld is in dit gezin echt onmogelijk. Hoe rustig je het ook probeert aan te brengen, er komt altijd ruzie. Samen met eten (don't aks why) is dat altijd het onderwerp van alle grote ruzies binnen het gezin. Het is ook niet dat ik per se wil dat mijn ouders me geld geven. Als ze nu zouden zeggen dat ze voor mijn broertje enkel de reis betaalde als kerstcadeau, zou dat voor mij ook al iets beter voelen (want nu krijgt hij én die reis én de 100 euro die we normaal gezien krijgen). Maar ja, erover praten is niet de verstandigste optie. Bij m'n mama zou ik misschien mijn hart kunnen luchten, maar bij m'n papa is het echt een no go.

    @MaFlodder: thanks for the hugs (bloos)

    @Hilson: Over het feit dat ik ook mee zou willen... Dat ligt niet per se gevoelig of zo, maar als ik erover begin, is mijn papa van 'ja, en ze nemen altijd [naam neefje] mee omdat [naam oom, vader van dat neefje] voorgetrokken wordt' en dan gaat de discussie daar weer over. Ze hebben ook maar één auto, dus vijf personen gaat niet, en ik wil ook weer niet zo graag op vakantie dat ik de plek van mijn broertje zou willen innemen.


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Pfoe klinkt als een moeilijke situatie. Om eerlijk te zijn, vind ik het ook wel een beetje oneerlijk klinken.
    Misschien kun je inderdaad zoals je zelf zegt, eerst je hart luchten bij je moeder en kan die eventueel helpen met je vader.
    Ik hoop dat dat iets helpt, want ruzies over geld kunnen gewoon heel oneerlijk zijn.
    Sterkte ermee in ieder geval!


    It's never gonna happen, Guys.

    Wat ik hier uit opmaak, is dat jouw ouders jouw studie betalen en je grootouders geven je broertje een vakantie. Andersom betalen je ouders geen studie voor je broertje en krijg jij geen vakantie. Klopt dat? Ik denk dat een studie betalen vele malen meer geld kost dan een vakantie. Het klinkt oneerlijk ja, maar én een vakantie betalen én een studie is denk ik wel heel duur.


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Als ik goed begrijp dat je ouders je studie betalen dan denk ik wel dat jij de betere deal hebt want dat is echt heel veel en in the long run vele malen handiger voor de toekomst dan een vakantie. Als dat zo is dan zou ik zoiets hebben van dat het best wel eerlijk is, een studie is immers heel duur en als je het zelf moest betalen had je geen geld om op vakantie te gaan van je eigen geld etc. That being said ik snap dat dingen soms wat oneerlijk aan kunnen voelen bij broertjes en zusjes die dingen krijgen. Misschien kun je vragen of zij je kunnen sponsoren voor een zakcentje op jouw eigen vakantie? Toch denk ik persoonlijk dat als ze je studie betalen ze echt niet meer hoeven te betalen, want het geld van ouders is niet een bodemloze put. Mijn ouders kunnen mijn studie niet betalen maar zouden het wel willen omdat het onwijs valuable is voor een goede start zonder schulden. Dus ja, denk dat je goed bij jezelf moet na gaan of het wel echt zo oneerlijk is als je denkt, maar als het je echt heel dwars zit rant er vooral over en ga misschien het gesprek aan met je ouders? Ik herken het gevoel wel echt en het is ook heel kut, heb helaas geen verder advies. Hope you feel better soon. c:


    The truth is out there.

    Een studie en een vakantie zijn inderdaad niet te vergelijken, voor je gevoel in iedergeval niet. Maar je ouders moeten het wel kunnen betalen, als ze jou bovenop je studie ook nog een vakantie zouden moeten betalen dan zouden hun kosten enorm oplopen. En een studie is inderdaad niet een ontspannend iets, maar wel enorm belangrijk voor je toemomst, en een schuldvrije start beginnen onderschat je echt want dat is echt een groot voordeel. Ik denk dat je broer eerder jaloers op jou mag wezen.


    Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

    Langs de andere kant kan ik wel al redeneren dat je ouders later de studies van je broer ook zullen betalen.
    Maar waarom betalen ze nu de reis van je broer? Omdat je broer nog niet kan werken en jij wel. Dat is het verschil, weet je.
    Je broer is nog maar een kind. Hij kan nog niet zoveel werken voor een reisje met oma en opa te betalen. Of nou ja, als hij ouder is en wel al een baantje kan nemen dan kan dat natuurlijk wel maar mijn ouders zouden het bijvoorbeeld heel unfair vinden als ik op jonge leeftijd zou gaan werken om dan het reisje met oma en opa te kunnen betalen ipv met verdiend zakgeld iets te kopen waar ik al heel lang voor gespaard heb. Snap je dat?
    Waarschijnlijk zal hij later als hij studeert en op reis wilt gaan met vrienden, dat ook gewoon uit eigen zak moeten betalen hoor. Maar op dat punt zijn jullie gewoon nog niet. Maar ik weet zeker dat zij dan zijn reis niet gaan betalen.
    Het verschil is gewoon dat jij die reisjes als kind nooit kreeg omdat je grootouders toen nog niet naar Oostenrijk gingen met dat neefje, klopt dat of niet? Want als dat het geval is, dan zouden ze dat voor jou vroeger ook wel gedaan hebben lijkt me.
    Maar ik snap het gevoel wel, want mijn zus en ik voeren thuis ook altijd een 'eerlijk niet eerlijk' strijd hahahahaha.
    Ik zou met je moeder het erover proberen hebben, maar stel je wel dankbaar op. Vertel haar dat je weet hoe duur je studies zijn en dat je écht niet verwacht om je hele reis betaald te krijgen, of die hele 400 euro (want dat is veel hoor, 2 x400 moeten uitgeven in een jaar). Maar dat je bijvoorbeeld wel al blij zou zijn met een beetje geld om mee te eten of zo. Zeg bijvoorbeeld een cijfer als 100. Leg haar uit hoe je kosten berekent met je vriendin en dat je zo min mogelijk geld wilt uitgeven sowieso.
    Ik weet trouwens niet hoe je grootouders zijn, maar ik hoor altijd dat grootouders gulle lieverds zijn dus misschien dat je het er ook even over kan hebben met je grootouders over hoe duur de studies zijn en dat je ouders daarom je niet een centje kunnen toestoppen zoals bij je broer gebeurd. En dat je wel mee zou willen naar Oostenrijk maar gewoon niet kan door de blok omdat je goed wilt studeren. Misschien stoppen zij je dan nog wel een beetje toe. ;)

    Also dat gezegd zijnde, mag je wel blij zijn met dat 100 euro kerstgeld hoor haha.


    A to the Z

    Hmm, als je vraagt naar een persoonlijke mening: Ik snap dat dit oneerlijk voelt, maar jouw ouders betalen je hele studie waar je straks veel meer aan hebt dan een vakantie meer of minder. Daarbij kost dat echt fucking veel, zo'n 4 jaar lang. Gun je broertje dan ook een extraatje lijkt me.

    Los daarvan heb ik misschien een beetje moeite met deze instelling aangezien ik zelf toen ik opgroeide (en nu nog) mijn vakanties, studie en housing allemaal zelf heb moeten bekostigen en ik nooit van mijn ouders verwacht heb dat ze die grote dingen maar voor mij moesten betalen. Maar goed, dat is een persoonlijke invalshoek die hier verder misschien los van staat.


    ars moriendi