Dit is niet echt een topic waar ik om advies vraag, want daar is het te laat voor, maar gewoon een verhaal wil vertellen, denk ik.
Een tijdje geleden had een jongen ontmoet, online, en we werden beste vrienden en praatten soms uren achter elkaar. Na een wat rare periode in mijn leven en twee break ups werd hij ineens veel stiller. Wat ik ook zei, ik kreeg korte antwoorden van één woord terug, en toen ik zei dat het me dwars zat zei hij dat hij gewoon niet wist wat hij moest zeggen. Ik moet toegeven dat ik steeds meer gefrustreerd werd en dat ik toen passief-agressief ben gaan reageren, en dat ik mijn emoties te veel de overhand heb laten nemen. Ik heb natuurlijk mijn excuses aangeboden, meer dan eens, maar nadat hij me twee dagen negeerde, zei hij dat onze vriendschap op een lager pitje wilde zetten. Pas na iets minder dan een maand praatte hij weer met me, hadden we een redelijk gesprek, en zeiden dat we elkaar later weer zouden spreken. Ik stuurde hem dus later, de volgende dag of misschien nog een dag later, weer een berichtje, dat genegeerd werd. Nadat ik weer een tijdje had gewacht, vroeg ik hem of hij überhaupt nog vrienden wilde zijn, en vandaag vertelde hij me dat hij er geen moeite meer in wilde steken. Dit voelde verschrikkelijk, moet ik toegeven. Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, maar dat het zo erg zou zijn, wist ik niet. Ik weet niet wat het punt is van dit topic. Mijn hart luchten, denk ik, en misschien jullie meningen horen.
Rest in Peace, Son of Gondor
