Lieve Q'ers,
Ik zit met een minimaal probleemje: namelijk dat ik een gigantische angst heb om te daten en tot op zekere hoogte ook maar om met jongens te praten (in real dan — via whats'app oid maakt het me vrij weinig uit). Nu ben ik alweer vijf jaar single like a pringle en heb ik het afgelopen jaar wel eens een date aanbod gekregen. Maar, wat doe ik dan met mijn stomme hoofd: ik blaas alles af en verwijder me gewoon uit 't leven van die mannen. Geen date. Geen afwijzing. Geen angst. Geen problemen. Geen niets.
Nu vraag ik dus: wie heeft dit ook // wie heeft er gouden tips?
Ik vind het overigens heel lief dat iedereen zal gaan zeggen: gewoon proberen, hij vindt het ook spannend, je hebt niets te verliezen, etc.
Maar het is niet gewoon 'zenuwachtig' zijn. Het gaat hier om een halve paniekaanval en een gigantische angst niveau, dus ik kan het niet 'gewoon' proberen.
Liefs,
Mirte
•