Ik heb vorige week dinsdag te horen gekregen dat mijn contract niet werd verlengd omdat als ik een blessure heb, ik vaak 2 maanden eruit lig door mijn hypermobiliteit. Ik begreep dit volkomen want je moet naar je bedrijf kijken. Ik had al aangegeven dat ik de 28e afscheid neem ipv 9 april ivm mijn verjaardag.
Nu appte ik mijn baas dit weekend of ik vandaag een uurtje naar de kleine BSO mag komen omdat het wat beter gaat met mijn oren. Ze geeft aan dat ze dit niet wilt vanwege dat het pijn zou doen aan mijn oren en het te druk is. Nu weet ik zelf dat het op maandag echt mee valt en er zijn kinderen afgemeld, daarnaast geef ik zelf aan dat ik het idee heb dat het beter gaat maar prima, dan niet. Verder reageert ze heel bot wanneer ik mijn sleutels moet inleveren. Ik vroeg haar daarna of het goed is als ik van de week een briefje ophang voor de ouders omdat ik dus niet meer werk zodat zij op de hoogte zijn van mijn afscheid, dit is namelijk altijd gedaan door iedereen maar nu zegt ze dat dat niet zo is.
Ik had al het idee dat er meer is dan dat ze zegt. We konden altijd goed met elkaar om en sinds dat gesprek doet ze kortaf en kan niet eens de vraag hoe het gaat eraf. Ik ben nu gewoon heel erg boos. In mijn ziekte tijd kwam ik namelijk minstens 1 keer per week om even bij te kletsen en langs te komen. Ze betaald mij helemaal niets omdat ik 0 uren contract heb. Ik ga nog wel afscheid nemen maar ik ben er zo kwaad om hoe het nou ineens gaat....
Ik moest even mijn frustratie kwijt
Change is for weirdos ~ Niall Horan