...is een nachtmerrie
Ja, op jezelf gaan wonen. En dan met name het vinden van een plekje. Nachtmerries! :')
Ik woon nu op kamers buiten Utrecht, maar studeer in Utrecht. In Utrecht woont het gros van mijn vrienden, ga ik wel eens uit en ga ik naar school natuurlijk. Nou is waar ik nu woon maar een kwartiertje met de trein, maar ik zou het toch zo ongelooflijk fijn vinden om ook gewoon op de fiets naar college te gaan en 's avonds geen rekening te hoeven houden met de laatste trein. Ik kan altijd wel een slaapplekje vinden als het een late avond gaat worden, maar dit is natuurlijk niet ideaal.
De kamerschaarste is echt heel groot in Utrecht, en het vinden van een lekker plekje is dan ook ontzettend moeilijk. Je moet hospiteren, bij je potentiële nieuwe kamer langsgaan en zo gezellig mogelijk zijn voor een paar uur, zodat je potentiële nieuwe huisgenoten jou het leukst vinden. Ik heb al zo'n 15 tot 20 hospi's gehad en nog steeds krijg ik geen goed nieuws. Iedere keer die afwijzingen is ook zo demotiverend, wat het hospiteren dus ook gewoon niet meer leuk maakt.
Heel veel huizen zoeken ook meisjes die iets veelvoorkomends aan de Universiteit studeren. Ik studeer aan de kunstacademie en ben veel met games bezig. Dit schrikt enorm veel mensen af en dat vind ik zo jammer!
Hebben jullie de hell van hospiteren door moeten gaan? Hoe werkt dat in België?
Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.