Schrijf je het liefst in tegenwoordige- of verleden tijd? - Story problemen

Hoi hoi,

In het verleden heb ik mijn verhalen altijd in verleden tijd geschreven. Ik denk dat ik mezelf dit onbewust heb aangeleerd na het lezen van veel boeken waarin hetzelfde werd gedaan.

Maar nu ik een nieuw verhaal wil starten, ben ik toch benieuwd naar de voor- en nadelen van beide schrijfvormen. Verhalen in tegenwoordige tijd komen misschien urgenter en misschien zelfs spannender over, maar verleden tijd heeft juist iets heel moois omdat het dan in mijn beleving vaak lijkt alsof de hoofdpersoon je het verhaal zelf vertelt.

Ik ben erg benieuwd naar jullie meningen en op welke manier jullie het liefst schrijven (+ waarom)!

[ bericht aangepast op 7 feb 2018 - 1:21 ]

ars moriendi

Verleden vind ik zelf het fijnst.

And as we fall, time is frozen I know we break, but we're not broken (Aedion -> YoungbIood)

Ik schrijf bijna alleen maar in de verleden tijd. Laatst probeerde ik een verhaal in de tegenwoordige tijd, maar zodra ik niet oplette sloeg ik weer op de verleden tijd over. :'P

Every villain is a hero in his own mind.

Ik begin meestal in de tegenwoordige tijd maar eindig dan in de verleden tijd waardoor ik lekker alles kan gaan herschrijven. Superfijn.

De tegenwoordige tijd komt meestal wel actiever over, de verleden tijd is meestal iets passiever heb ik het idee

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Ik schrijf veel in de verleden tijd. Ik vind het 'spontaner' overkomen, maar ik weet niet goed hoe ik dat moet uitleggen, en hoe ik het zelf überhaupt bedoel. Ik vind tegenwoordige tijd op een of andere manier wat haastiger en minder professioneel overkomen, maar dat zal ook wel liggen aan wat je gewend bent.
Ik zou gewoon doen wat jij zelf het prettigst vind schrijven, want als jij fijn en makkelijk schrijft, is dat ook voor de lezer te merken, en is dat denk ik nog wel belangrijker dan de tijd.

Zoek en je zult vinden. Vindt je het niet, dan is het zoek.

^ ik associeer tegenwoordige tijd toch ook vaak met kinderverhalen en verhalen voor tieners...
Misschien is het een verkeerde associatie hoor haha, Maar vrijwel alle boeken die ik heb gelezen zijn in verleden tijd.
Volgens mij zijn boeketreeksjes ook in tegenwoordige tijd, maar dat is ook nou niet echt fantastisch geschreven dus misschien heb ik alleen die semi-negatieve associatie omdat ik enkel boeken van mindere kwaliteit heb gelezen met die schrijftijd.

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Verleden tijd! Ik vind dat tevens ook prettiger lezen.

Ik vind verleden tijd professioneler overkomen, dus ik schrijf echt standaard verleden tijd. Bij tegenwoordige tijd denk ik aan kinderverhalen of YA (zeker als het 1e persoon tegenwoordige tijd is). Ik vind dat je met verleden tijd nog steeds veel actie over kunt brengen en ik vind verleden tijd vaak zelfs spannender dan tegenwoordige tijd (maar misschien is dat omdat ik tegenwoordige tijd vaak 'minder vlot' vind). Maar uiteindelijk is de tijd jouw keuze en moet je doen wat jij het leukst vindt, of wat het beste aanvoelt c: Je kunt ook allebei doen trouwens (Stephen King doet bijvoorbeeld heel vaak de dingen die in het verleden zijn gebeurt in de tegenwoordige tijd en de dingen die nu (dus wanneer het verhaal zich afspeelt) gebeuren in de verleden tijd.)

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Verleden tijd. Net zoals hierboven, als ik in tegenwoordige begin, eindig ik toch altijd weer in verleden tijd :') dat komt gewoon natuurlijker.

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Verleden tijd!

And then we'll see it.

Ik schreef vroeger in de verleden tijd maar ik ben naar de tegenwoordige tijd veranderd omdat ik vond dat ik zo de personages beter kon loskoppelen van mijn eigen karakter. Ik ondervond dat ze zo rechtstreekser tot de lezer lijken te spreken en vond in verleden tijd tijdens monologen meer dat ikzelf aan het woord was. Ik weet niet of dit een objectief voordeel is. Ik vind dat ik zo gemakkelijker mijn personages een eigen stem kan geven dan in de verleden tijd. Bij verleden tijd voelde ik mezelf er nog tussen zitten als verteller. Bij tegenwoordige tijd heb ik dat minder omdat mensen in het echt ook niet denken in de verleden tijd. Ik vind dat het personage rechtstreekser spreekt en ik minder mezelf er tussen hoor als verteller.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.