Herkennen jullie dit? - Stamcafé

Well, hi.

Al jarenlang zit ik met een story-gerelateerd probleem. Graag wil ik een story schrijven, maar alles is zo'n enorme warboel in mijn hoofd dat fatsoenlijke ideeën er bijna niet uit komen. Als ik een idee heb, is het bijna niet realiseerbaar of heb ik het idee dat toch niemand het zal lezen, dus verdwijnt het weer. Als ik eenmaal toch de moed heb om te schrijven, loop ik vast doordat ik alles niet genoeg heb uitgewerkt voorafgaand aan het schrijven. Ook krijg ik een soort van jaloeziegevoel als ik zie wat voor geweldige stories mensen schrijven. Het is niet dat ik het die mensen niet gun, maar ik wil gewoon zelf ook graag zoiets voor elkaar krijgen. UGH!

Dit moest ik even kwijt. Dus. Hoe was jullie dag?

26 - 02 - '16

Ik heb daar eerlijk gezegd geen last van, maar als ik jou was, zou ik gewoon beginnen. De rest komt vanzef wel!

look at the stars, look how they shine for you;

McNuggets schreef:
Ik heb daar eerlijk gezegd geen last van, maar als ik jou was, zou ik gewoon beginnen. De rest komt vanzef wel!

26 - 02 - '16

Oef wat vervelend.
Een paar jaar geleden (toen ik nog verhalen schreef) lukte het ook maar niet. Alles liep in de war en mijn hoofd voelde als een chaos.
Wat ik toen heb gedaan waardoor het me uiteindelijk lukte?
Ik heb alles opgeschreven, letterlijk alles opgeschreven wat ik dacht.
Wacht ik pak het er even bij hoe het eruit zag:

What worries you, masters you.

stonec0ld schreef:
Oef wat vervelend.
Een paar jaar geleden (toen ik nog verhalen schreef) lukte het ook maar niet. Alles liep in de war en mijn hoofd voelde als een chaos.
Wat ik toen heb gedaan waardoor het me uiteindelijk lukte?
Ik heb alles opgeschreven, letterlijk alles opgeschreven wat ik dacht.
Wacht ik pak het er even bij hoe het eruit zag:

Ik wil een verhaal schrijven. Een echte. Ik weet alleen niet waar het over moet gaan. De hoofdpersoon wordt een meisje, dat weet ik zeker. Maar hoe moet het verder? Een meisje van mijn leeftijd, want dat is het makkelijkst. Wat vind ik het leukste om –
JA!
Een prachtige titel kwam in me op: Oneindige stilte.
Waarom ik deze titel mooi vind? Oneindig – ik vind het gewoon een prachtig woord. Zoals die tekeningen van Escher, hij onderzocht oneindigheid en maakte er tekeningen van. Zo creatief.
En dan het woord stilte. Ik vind het erg leuk om over iemands gedachtes te schrijven. Sarcastische opmerkingen er tussen door gooien, heerlijk. Wanneer er de hele tijd van alles wordt gezegd kan ik me niet volledig richten op de gedachtes van het hoofdpersoon. Dat zou wel jammer zijn. Oké, dus, ik heb nu: Oneindige stilte.

(Sorry voor de lange reactie trouwens hihi)

Zo alles opschrijven heeft mij erg geholpen. Ik was dan weliswaar niet gelijk bezig met het schrijven van een verhaal, maar ik was mijn gedachtes aan het ordenen en ik typte ondertussen toch door.

Misschien is dit voor jou ook wel wat c:

Mijn dag was trouwens wel oke, ik moest naar kasteel doorn omdat ik daar een verslag bij geschiedenis over moet maken. De rondleiding was saai.

26 - 02 - '16

Tortitude schreef:
(...)

Dat is dus precies het probleem; als het ware blokkeer ik een soort van en zit ik, voor ik het weet, een halfuur naar een scherm te staren waar geen lettertje op te zien is :c

look at the stars, look how they shine for you;

Waarschijnlijk denkt iedereen hier zo over zijn of haar eigen werk.
      Mijn tip is altijd, gewoon schrijven, of je het nu goed vind of niet. Later kun je het altijd aanpassen zodat het je wel voldoening geeft.
      Schrijf nooit voor anderen, maar altijd voor jezelf. Zou je het zelf willen lezen?
      Verder schrijf ik altijd ideetjes op verschillende post-its als ik het niet meer overzie, en die kan ik dan op volgorde leggen.
      Helaas kan ik zelf vrij weinig schrijven door (een nog onbekende) ziekte, dus ik ben stiekem op een andere manier jaloers, haha. Zo is er altijd wel wat, toch? Dus ik zou zeggen, gewoon lekker gaan schrijven!

To love another person is to see the face of God. - Victor Hugo

McNuggets schreef:
(...)

Oh, dat is inderdaad wel een dingetje. Ik weet niet of het jou ook helpt, maar ik beschrijf soms in mijn hoofd mijn eigen acties alsof ik een personage in mijn verhaal ben. Dus ik schrijf mentaal een hoofdstuk vanuit mezelf. (Nu ik het zo opschrijf, klinkt het eigenlijk heel weird. Oeps.) Het helpt mij als ik een writer's-block oid heb. Het helpt me überhaupt om me meer in een personage in te leven.

26 - 02 - '16