Raadsel
Ik heb geprobeerd
De schittering in je ogen
Te begrijpen.
Ik heb geprobeerd
Je schild van sarcasme
Te ontwijken.
Maar de mist van mysterie
In jouw blik
Blijft een raadsel,
Zoals de kracht van kennis
Die je bezit
Zonder ooit te vragen.
Alsof je dwars door me heen kijkt,
En die schittering in je ogen
Dreigt te beloven
Dat je alles weet.
We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.