• ..en daar is niets mis mee.


    Ik zit tegenwoordig weer in het altijd interessante wereldje van daten. En momenteel al bijna in een relatie met iemand, wth Maar in de tussentijd heb ik aardig wat jongens gesproken waarmee het goed klikte. Ik ben altijd erg open in het feit dat ik leid aan familiaire depressie; depressie die in de familie heerst. Het maakt me erg gevoelig voor depressies en het is iets waar ik altijd rekening mee moet houden. Daarom ben ik er open over; een mogelijke partner zal er vroeger of later mee te maken krijgen. Als zij dat niet zien zitten steek ik liever mijn tijd niet in ze.

    Maar zo ongelooflijk veel jongens lijken zo'n "ik kan jou repareren met mijn liefde!"-idee te hebben en dat irriteert me mateloos. Ik ben hier al 8 jaar mee bezig, jij bent niet ineens een magische pleister die alles fikst. Tuurlijk helpt het dat iemand van je houdt en je steunt etc, maar probeer me niet te repareren. Ik ben een wervelwind aan emoties en dat is niet te repareren - dat zal ik altijd blijven maar daar is niets mis mee. Ik sta steviger in mijn schoenen dan ooit te voren, en dat heb ik grotendeels alleen voor elkaar gekregen - samen met mijn psycholoog. Ik ga niet een of andere gozer de eer laten opstrijken met alles wat ik voor elkaar heb gekregen.

    Ik wilde vooral even klagen, maar herkent iemand dit? Of frustraties hoe in media vaak alle problemen spontaan verdwijnen op het moment dat een meisje en een jongen een relatie krijgen?

    [ bericht aangepast op 14 dec 2017 - 20:11 ]


    If a writer falls in love with you, you can never die

    Ik herken dit heel erg. Ik heb dan geen relatie, en ook nooit gehad, maar ook een hoop van mijn vrienden lijken een beetje zo'n idee in hun hoofd te hebben. En bij de meesten is die steun erg prettig, maar bij sommigen ben ik van "Schat, zo werkt dit niet helemaal"
    So I feel you haha


    obsessive rage

    Zelf zit ik al drie jaar in een relatie en hoewel mijn vriendje mijn steun en toeverlaat is, zal hij me ook nooit kunnen 'repareren'. Gelukkig heb ik geen last van depressies of één of andere psychologische ziekte, maar ben ik gewoon in het algemeen iemand die heel snel stress heeft en zich over (kleine) dingen enorm druk kan maken. Toch denken mensen nog altijd dat als ze iets zeggen in de aard van 'och, over zoiets kleins hoef je je toch niet druk te maken' dat mijn zorgen dan poef opeens verdwijnen... Het helpt dat ik mijn zorgen tegen hem kan uiten en dat hij altijd luistert en me probeert te helpen, maar hoe goed hij ook zijn best doet ik blijf gewoon een echte stresskip.

    En ja, het irriteert me echt enorm hoe ten eerste psychologische ziektes/aandoeningen/wat dan ook worden geromantiseerd in populaire media/films/... en ten tweede hoe alles, zoals je zelf aangeeft, opeens lijkt te zijn opgelost als hij/zij 'de ware' vindt. Natuurlijk is het niet altijd zo, maar het is toch wel vreemd hoe stevig sommige personages plots in hun schoenen staan nadat iemand tegen hen heeft gezegd dat hij/zij van hem/haar houdt.


    The soul needs autumn.

    Dat lijkt me vervelend voor jou. Ik denk dan niet dat ze begrijpen hoe het in elkaar zit met despressie's, als ze denken dat het zo op te lossen is. Leuk dat je al bijna een relatie met iemand heb. Ik neem aan dat hij niet ervan overtuigd was dat hij je wel kan repareren.

    Daar stoor ik me ook aan in de media. Van allerlei kanten hoor ik dat je moet blijven werken voor je relatie dus ik vind het een onrealistisch beeld wat wordt gecreeërd in de media.

    Waar ik een hekel aan heb, is dat mensen het blijkbaar het idee hebben dat ik een vriend moet krijgen. Ik wil niet zeggen dat ik er niet voor open sta, voor een relatie, maar ik ben ook gelukkig als vrijgezel. Maar ik krijg het idee dat ze denken dat ik een relatie nodig heb om gelukkig te zijn. Waardoor ik denk van, ben ik niet geweldig genoeg in mijn eentje?


    Physics is awesome

    Ik herken het zo erg! Ik moet dan ook toegeven dat ik relaties een hele tijd heb afgezworen, ook tevens dat er een boel drama is gebeurd waardoor degene er toch niet zo goed mee kon handelen. Dat is echt een punt waar ik me aan stoor! Men denkt er zo gemakkelijk over, maar dat is het he-le-maal niet. Goed, ik merk dat de gevoelens weer opspelen, dus ik stop het bij hier.
          Momenteel heb ik wel een relatie, waar ook wat geschiedenis achter zit, en ik heb ook het gevoel dat hij het niet zo gemakkelijk opgeeft (om zo maar te zeggen) hehe. Ik wens jou iniedergeval een gelukkige relatie! Vooral iemand die inziet dat het heus niet zo makkelijk op te lossen is en die je bij goede en slechte tijden bijstaat.


    Don't walk. Run, you sheep, run.