Help, een vriend wilt zelfmoord plegen. - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik zit er op dit moment eventjes doorheen en ik wil mijn gevoelens ergens kwijt. Ik vraag me af of iemand eventueel ervaring heeft met dit en me eventueel advies zou kunnen geven om hoe ik hiermee om kan gaan.
Er is al jaren iets meer tussen mij en een bepaald persoon maar op een gegeven punt is dat dus gesneuveld vanwege zijn gedrag die begon te veranderen. Hij is zwaar depressief geworden en er viel gewoon geen huis meer met hem te houden. Ik verbrak het contact uit zelfrespect en hij met zijn kort lontje van de laatste tijd en al zijn frustraties, hij heeft het gewoon bij iedereen verkloot. Ik voel nog steeds heel veel genegenheid voor hem en ben ook nog steeds op hem verliefd maar ik kon er gewoon echt niet meer tegen. Hij heeft een paar keer geprobeerd me te bereiken maar ik ben op geen enkel chatbericht meer ingegaan. Tot zo'n maand geleden. We begonnen wat heen en weer te sturen en het begon luchtig en normaal. Hij heeft nu intussen dus een nieuwe vriendin dus ik vroeg me af wat in hemelsnaam hij toch nog de hele tijd van me moest dus ik vroeg hem naar het meisje. Waarop hij ineens enorm zwaarmoedig antwoordde uit het niets: 'Ik heb helemaal geen meisje hier, Marie. Ik heb echt helemaal niemand.' (Zijn vriendin behandelt hem onmenselijk is zo allemaal uitgekomen en hij zegt dat het alleen om haar uiterlijk draait en hij niet op haar verliefd is want dat is hij al/nog op mij en het is om mij te kunnen vergeten zegt hij. Nog zoiets wat je naar mijn mening niet doet tegenover haar of ze nu een ultragemeen mens is of niet, maar goed.) Hij is mij in vertrouwen beginnen nemen over zijn gevoelens en hij voelt dat hij gewoon niet thuishoort op aarde. Hij is het vertrouwen in zichzelf volledig kwijtgeraakt en hij zegt mij dat ik alles heb wat hij nog heeft en dat als ik geen liefde meer voor hem voel, hij zichzelf evengoed kan gaan vermoorden. Ik ben met andere woorden de enige persoon die hij met dit soort gevoelens in vertrouwen heeft genomen, maar ik voel nu zoveel balast op mijn schouders liggen. Dat komt omdat hij zich op sommige momenten nog steeds rot tegen hem gedrag en elke keer ik voor mezelf opkom wordt hij verdrietig en nog vijandiger omdat ik zogezegd niet om hem zou geven. Ik word soms horendol van zijn manier van doen. Hij is gewoon echt niet te pruimen en ik verlies erg vaak mijn geduld met hem. Ik loop op de toppen van mijn tenen op dagen ik teveel tegen hem gesproken heb, ik heb het contact lange tijd verborken voor een reden, maar ik kan hem onmogelijk alleen laten want dan doet hij zichzelf wat aan. Ik doe mijn best om te luisteren en er voor hem te zijn maar hij is in één woord: lastig. Het is gewoon voor mij zo ontzettend zwaar emotioneel om steun te bieden aan met iemand die met zo'n gedachten en gevoelens rondloopt. Het vergt emotioneel gewoon erg veel en op sommige ogenblikken en ik ben de enige die hij vertrouwt. Ik zit er echt even door op dit moment. Ik vroeg me daarom af of iemand ervaring heeft met dit of tips heeft hoe ik zo goed mogelijk kan omgaan met al de last die op mijn schouders drukt.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Het is natuurlijk best 'gevaarlijk' om hier nu tips of advies te gaan geven, omdat ieder zelfmoordgeval anders is en anders benaderd moet worden.. Maar zoals ik het lees, herken ik het wel een beetje. En mijn tip aan jou: denk aan jezelf. Laat jezelf niet zo kwellen door dit. Want wat hij nu doet, is (misschien onbewust) oneerlijk tegenover jou. Jij kúnt hem hier niet echt mee helpen en zoals het nu gaat verlies je jezelf er alleen maar aan. Uit ervaring weet ik dat, mensen die zéggen dat ze anders zelfmoord gaan plegen, dit vaak niet doen. Ik zeg váák, want zoals ik al zei: ieder geval is apart. Je zou hem kunnen voorstellen om hulp te zoeken. Je kunt hem zeggen dat dit voor jou heel zwaar is en jij er aan onder doorgaat. Maar je MOET aan jezelf denken! Want als dit soort doorgaat, ben jij straks ook zo depressief. En op dit moment kun jij niet veel voor hem betekenen, behalve luisteren, zoals je nu al doet. Maar als ik jou was, zou ik toch proberen wat meer afstand van hem te nemen en hem alles even laten uitzoeken wat hij nou wilt. Mensen roepen heel snel dat ze anders zelfmoord gaan plegen, maar vaak is dit meer om aandacht te vragen dan dat ze het daadwerkelijk doen.

Succes in elk geval en als je nog even wilt kletsen, mag dat altijd!

You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

Dit is moeilijk. En ik heb aan beide kanten gestaan... Heb iemand gehad die zelf zeer depressief was en gewoon zich niet chill gedroeg. Ik heb hem op den duur laten vallen. Kreeg toen even boze en bange berichten van een vriendin van hem. Maar inmiddels heb ik geen contact meer met hem en heb ik vernomen dat hij er nog steeds is ondanks dat hij me vertelde dat hij zelfmoord zou gaan plegen zodra ik het contact zou verbreken. Maar hij leeft nog en heeft inmiddels anderen gevonden om op terug te vallen. Geen idee hoe het verder met hem gaat, to be honest.

Er is echter natuurlijk wel de kans dat hij daadwerkelijk zelfmoord zal plegen zodra jij het contact met hem stopt. Echter ben ik van mening dat hij voor zichzelf moet leven en niet voor een ander. Dat jij hem echt niet hebt gedood wanneer je het contact verbreekt en voel je dan alsje-alsjeblieft niet verantwoordelijk. Wat je eventueel kunt doen is hulp zoeken voor hem en/of samen met hem. Dan is er in ieder geval iets.

Uit eigen ervaring met zelfmoord neigingen weet ik dat ik eigenlijk gewoon liefde wil. Niet per se in een relatievorm. Maar ik wil me nuttig en gewenst voelen. Ik heb hulp nodig mijn gedachtes op een rijtje te zetten, want ik zit in een dusdanige dip dat ik dit niet kan. Kort gezegd: Ik zit er doorheen, met de belangrijke zin: Ik heb hulp nodig.

Ik wens je succes in ieder geval met die vriend van je. Het is een zeer lastige situatie voor zowel hem als voor jou. Ik hoop dat hij hulp kan krijgen en dat het met jullie beiden goed komt, of jullie nu wel of geen contact behouden.

Knuffel. <3

Smile. You're beautiful. <3

Oke. Weet je wat jij moet doen? Je moet er met hem over praten naar hulp te zoeken. Ik weet niet wat er met zijn ouders is, maar dit kun jij niet alleen doen. Desnoods praat je er met zijn ouders over en blijf je bij het gesprek zodat hij ook een vast persoon heeft waarin hij kan vertrouwen.
      Als jij je hulp blijft aanbieden aan hem, gaat dit enorm veel last opbrengen op je schouders (wat je ook al vermeldde in je topic). Dit gaat blijven en niet weg. Ik heb beide kanten meegemaakt en is op het moment nog bezig, dus ik kan met zekerheid zeggen dat dit niet iets is waar je naartoe wilt gaan.
      Die mensen zijn hierin opgeleidt en weten hoe ze hiermee om moeten gaan, daarnaast kunnen ze hem ook steun en zekerheid bieden. Je kunt het niet alleen.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Bedankt iedereen die gereageerd heeft. Ik heb inderdaad ook al opgemaakt dat ik meer afstand moet nemen tegenover hem om mezelf goed te houden, maar ik voelde me daar toch wat schuldig over, maar de meningen van anderen die hetzelfde zeggen waren wel een bevestiging om het toch te doen.

Of hij het echt gaat doen of niet, op dit punt heb ik het gevoel van niet. Hij speelt er mee en hij ziet geen uitweg meer maar ik heb het hem gevraagd en hij zegt dat het op dit moment veilig is maar dat hij het gewoon niet meer ziet zitten en dat het er heel slecht met hem aan toe gaat. Er is dus op dit ogenblik nog geen sprake van een crisissituatie, maar een vriend van mijn ouders heeft ook zelfmoord gepleegd en alle mensen die het gedaan hebben gaven voorheen de signalen af maar werden door hun omgeving niet genoeg geholpen. Ik neem het dus liever serieus dan niet serieus, je kunt nooit weten. Ook omdat hij alleen maar mij met deze dingen in vertrouwen kan nemen op dit moment. Ken je van die mensen die de meest warme, sociale, populaire, gelukzalige figuren zijn naar de buitenwereld toe en daarna iedereen omver werpen met uit het leven te zijn gestapt? Wel zo één is hij dus. Het is niet dat hij in het rondgaat en dit aanwend tegen iedereen voor aandacht/liefde te kunnen ontvangen. Hoewel ik soms wel denk dat hij het wat aanwend ook om mij bij hem te houden zonder dat hij het daarom daadwerkelijk van vandaag op morgen zou gaan doen.

Alleen is het wel waar dat hij als ik eruit stap hij met niemand anders zijn gevoelens kan delen dan met mij. Hij heeft inderdaad geen echte vrienden, dat komt omdat hij aan de buitenkant enorm sociaal en praatvaardig is, houdt van feesten en uitgaan, maar hij is erg creatief, fijnzinnig, intelligent en ongelofelijk diepgaand aan de buitenkant maar dat toont hij dus ook alleen aan mij. Omdat ik net zo ben. Hij vindt alleen aansluiting met mensen zoals ik, maar heeft in tegenstelling tot mij geen zo'n vriendschappen waar hij zichzelf kan zijn met zo'n mensen. Het gaat echt niet goed tussen hem en zijn "vrienden", want hij houdt helemaal niet zo van feesten maar omdat hij in dat milieu zit lachen ze hem dan uit. Hij kan niemand anders in vertrouwen nemen, want ik ben de enige die hem verstaat en bij wie hij zichzelf mag zijn, zegt hij. Ik weet hoe gereserveerd hij is en ik heb er mijn serieuze twijfels over of hij zich zo kwetsbaar kan gaan opstellen tegen iemand anders dan mij. Zelfs in al zijn vorige relaties heeft hij dat nooit gekund en zij hij dat hij één groot masker droeg en dat is ook zo.

Het probleem hier alleen is dat er gevoelens in het spel zitten en dat ik hoe meer ik in contact sta met hem, hoe meer ik me ga kwellen aan die nieuwe vriendin. Ik heb hem dan maar gisteren gezegd dat ik dit niet meer aankan en dat ik niet van plan ben één of ander derde wiel aan de wagen te zijn. Hij is egoïstisch en oneerlijk sinds die depressie. Ik snap dat hij geen uitweg meer ziet maar hij kan mij niet gebruiken als emotionele schouder om op te leunen zonder echte relatie te schenken. Niet dat ik op dit moment een relatie met zo'n lastigaard zou willen, maar zij is me er gewoon te veel aan. Of het nu iets serieus voorstelt of niet, het is me er te veel aan. Ik heb hem dat gisteren gezegd en gezegd dat ik vanwege haar er gewoon niet meer tegen kan en daarom het contact wil stopzetten. Ik kan dit gewoon zelf niet op mij nemen.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik hou dit kort ivm met mobiel typen. Maar ik denk dat je niet veel kan doen. Dit zijn lastige situaties. Het is mogelijk om de ouders op de hoogte te brengen, maar meer kan je niet doen. Neem vooral niet de lasten opjezelf, want,klinkt stom, maar het is jouw taak gewoon niet. De taak berust op de omgeving van hem en wat ik kan opmaken ben jij niet zijn directe omgeving. Wees bewust van de nodige afstand die je kan houden en neem ze ook. Want als iemand echt suicide zijn ze zeer moeilijk tegen te houden.

Shoganai i ne~

Voor zover ik opmaak is hij op dit moment nog veilig en is er nog geen sprake van een echte crisissituatie, maar ik heb hem mijn grenzen aangegeven in wat ik voor hem kan doen. Ik ben geen dokter of psychologe en ben inderdaad niet de persoon om hem uit het dal te trekken. Hij kan zijn problemen zelf niet meer oplossen, maar ik kan dat evenmin doen in zijn plaats. Ik heb de emotionele middelen, noch de kennis gewoon niet in huis om hem hieruit te trekken.
Ik heb aangegeven dat ik niet meer continu met hem chatten kan doorheen elke dag omdat het te veel van me vergt, maar dat ik wel wil dat hij me op de hoogte hou als het erger wordt en hij in crisismodus lijkt te gaan. Zodra ik merk dat hij plannen begint te maken, kan ik dan tenminste nog de hulpdiensten bellen om in te grijpen. Maar een mirakeloplossing geven waardoor hij er spontaan weer bovenop komt, kan ik inderdaad niet. Ik heb hem erop aangedrongen langs te gaan bij de huisarts in plaats van bij mij, omdat het zo gewoon niet meer verder kan, voor geen van beiden.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.