... mijn bakkes onder verdoving. 
Gisteren stond Leah nog lollig op de minigolf in Deurne te werken, toen opeens ... mijn tand is gebarsten! Hoe? Geen idee. Waarom? Gods wraak, waarschijnlijk. Hoe dan ook - gebarsten. Maar Leah woont helemaal niet in omstreken van Antwerpen, neen, Leah woont op de parkerigste parking van heel Vlaanderen. Dat werd dus improviseren met tandarts.
Leah zit bij de tandarts en denkt "lost dit aub op thanks", maar dan opeens komt de tandarts aanzetten met het nieuwtje dat het blijkbaar nog een melktand was (godzijdank). "Ah ja oké, dan ga ik die trekken eh." Gelukkig, want Leah was bijna vergeten hoe fijn je smoel onder verdoving voelt.
Stand van zaken: ik heb nu drie gaten in mijn mond in plaats van twee (ik heb al twee tanden getrokken die er niet door willen komen), ik heb een vreselijk irritant gevoel in m'n smoel (sorry voor m'n woordgebruik, maar dat rijmde dus dat kon niet anders) en ik mag weer een afspraak maken met de orthodontist. Yes. Supertof. Leef aub met me mee. <3
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried
Ledecky
Veel beterschap gewenst, Leah! (: