Do you know this little feeling jumping in your stomach.
This little jumpscare, this heavy stone.
It always telss me when somebody betrayed me.
The problem is, I never listen.
I trust too much and so.
Every time I see you it cracks again.
Every time I want to trust again and have fun.
If it is just to see your smile shining bright.
But every time I see you I turn away.
Because I know I'll hurt myself again.
Because I know you don't deserve my forgiveness anymore.
And still, I looked you in the eyes and smiled, like nothing happend.
The thing is, you don't tear my heart in pieces, I do.
You won't know how much I needed your arms.
So when I could, I took them, again.
Knowing you would break my heart again.
Dit schreef ik gisteravond in mijn bed en ik twijfelde heel erg. Want ik heb haar nog niet vergeven, maar toch ook weer wel. Toch ben ik heel erg aan het twijfelen of ik daarmee nu echt het juiste doe, vooral niet na wat ik gisteravond heb geschreven. Dus heb ik besloten even alles van me af te schrijven en jullie advies te vragen.
Ik heb dus een goede vriendin(Of nou ja daar twijfel ik dus aan :')), laten we haar even Dora noemen voor haar privacy. Ze is echt een heel lief meisje en ik ken haar nu al vier jaar, maar ze kan nogal claimerig zijn. Dit werd me in de 2e al gauw duidelijk. Ze was niet echt iemand die het goed vond als je met anderen om ging en kon je dus nogal claimen. Dit was echter geen probleem want ik mocht haar graag in tegenstelling tot eigenlijk de rest van mijn klas, toch begon ik steeds beter bevriend te worden met een ander meisje (we noemen haar even Kira). Dora vond dit in het begin niet zo erg omdat zij ook wel bevriend was met Kira, maar zodra wij meer samen begonnen te doen zonder Dora begon ze jaloers te doen en voor dat ik het echt wist liet ze me vallen en gewoon keihard zitten. Hier heb ik toen best wel lang mee gezeten en heb ik me best wat avonden in slaap heb moeten huilen. Toch kwam ik er wel overheen en nu ben ik zit ik in de 4e weer bij haar in de klas.
We zijn weer best close geworden, maar nu kreeg ze eerst ruzie met een andere goede vriendin van me (niet Kira we waren ondertussen ook uitelkaar gegroeid). Daarmee zette ze mij al in een vrij lastige positie omdat ze vrij duidelijk maakte dat ze vond dat er partijen gekozen moesten worden en ik niet bereid was een van hen twee in de steek te laten. Ik besloot ze dan ook beide uit te nodigen 8 juli op mijn verjaardag. Hier ging het eigenlijk voornamelijk mis, want ze zei dat ze naar haar vader toe moest en daar niet weg zou mogen. Dit is niet echt een groot probleem en ik nam haar dan ook niets kwalijk, maar toen kreeg ik om elf uur 's avonds een snapchat van haar waarin ze zei dat ze bij haar vriendje. Nou dat vond ik niet echt leuk om te horen en ik was dan ook echt boos op haar en dat heb ik duidelijk gemaakt. [Ik zal later het whats app gesprek hier ook nog even neer zetten]. Nu doet ze erg haar best om het weer goed te maken en ik ben iemand die dat eigenlijk altijd meteen doet, ik heb een bloedhekel aan ruzies en vergeef daarom altijd iedereen meteen, iets wat velen zien als een goede eigenschap maar er wordt echt heel veel misbruik van gemaakt. Ik twijfel dus erg of ik haar wel moet vergeven.
Wat zouden jullie doen?
P.S. Ik hoop dat jullie het een beetje kunnen volgen want ik snap het als het allemaal een beetje vaag is ^^
"The stars replaced the emptiness of my heart."
