Gisterenavond 23.30: Leah gaat flink gaan slapen
Gisterenavond 23.35: moeder belt
Gisterenavond zelfde tijdstip: Leah neemt met slaperige kop op
Gisterenavond zelfde tijdstip: Héééé, Leah, ja, we zijn iets aan het doen voor de reis naar Boedapest en we zouden je kaartnummer van je ID nodig hebben
"Wat, m'n rijksregisternummer of wat?"
"Nee, nee, kaartnummer"
*verbaasd dat dat zelfs bestaat*
*geeft kaartnummer*
"En zou je nou je zus eens willen geven?"
"Maar mam, die ligt te slapen."
"Ja, maar we zijn nu toch bezig, kan het echt niet?"
"Wel ja, liever niet, want die ligt te slapen" (inner me: bel toch eens op een treffelijk uur, vrouw)
"Maar mam, ..."
"Ja geef ze gewoon even oké"
oké dan. not my fault
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried