Facebook deelt wel eens oude herinneringen met mij. Op zich niet zoveel want ik zet niet veel op Facebook en ik word niet zoveel getagd gezien ik een meester ben in het ontwijken van foto's. :')
Maar nu kreeg ik dat scherm nog eens en vandaag is het precies een jaar geleden dat ik samen met mijn vriend de Great Breweries Marathon heb gewandeld. En als ik het terug bekijk, is de positiviteit waarmee ik iedere dag start, nog groter geworden! Ik word er echt blij van. ^^
Ondanks het hoge inschrijvingsgeld en de verre trip, hadden we ons ingeschreven voor de 25 km walk. De dag begon lekker zonnig. We waren heel vroeg vertrokken gezien we niet wisten hoe het verkeer ging zijn en omdat het een lange rit was, waren we nog vroeger vertrokken. Want ik heb een hekel aan te laat zijn en ik ben dan altijd bang dat er niet voldoende parkeerplaatsen zijn bijvoorbeeld en dan ben ik dus liever een uur te vroeg. Mijn vriend vond het allemaal niet erg, hij is dat van mij gewend en hij vond helemaal al niet erg dat we op een geweldige parking stonden, vlak voor de pendelbus (en waar de pendelbus ons ook terug af zou zetten).
Goed, we waren mooi op tijd. Het startschot van de marathon klonk toen wij aan het relaxen en rondwandelen waren op de site van de Duvelbrouwerij (de marathon startte een uur eerder dan de 25km). Daar is de foto ook gemaakt. We hadden al een T-shirt gehaald en we zagen deze stand staan, met 0 mensen rond. Wij zagen meteen dat het een photobooth was. Dus wij een paar foto's maken en meteen stond er een hele rij om foto's te maken, echt zot. Maar er waren ook superveel mensen op dit evenement afgekomen, 5500 lopers en wandelaars.
Een hele tijd later, na gerelaxed te hebben in de Vedett strandstoeltjes werd de start gegeven voor de 26km run en walk. Ondertussen was het al megaheet geworden. Het ging die dag in de 35°C worden. Ondanks dit de allereerste organisatie was, waren ze daar wel op voorbereid. Je kreeg sowieso al om de x-aantal kilometer een watertje, een AA-drink, een banaan of ander fruitje en speciaal voor de hitte hadden ze extra water om de x-aantal kilometer voorzien. Dat hadden ze wel goed gedaan (andere dingen ook niet, want het was de allereerste keer).
Wat hield die wandeling/loop nu in? Het parcours liep door de brouwerijen van Palm, Karmeliet en Duvel, vandaar de naam Great Breweries Marathon. Bij iedere doortocht door een brouwerij (echt supercool), kreeg je een biertje van die brouwerij. Bij de brouwerij van Palm was er Cornet, bij de brouwerij van Karmeliet was er Karmeliet of Kwak en op de stand van Duvel kon je kiezen tussen een Duvel en een Vedett.
Dusja,confession, ik ben een alcoholieker.
Nee, grapje haha. Ik apprecieer gewoon graag een biertje en mijn vriend ook. In dat opzicht ben ik een rasechte Belg, als het gaat over eten, dan ben ik minder Belg haha. :')
Maar ja, geweldige wandeling gemaakt met aankomst in de Duvelbrouwerij opnieuw. Ze hadden helaas heel de aankomst al afgebroken terwijl meer dan de helft van alle wandelaars van de 25km en marathon nog moesten binnenkomen. We kregen nog een bierpakket mee naar huis en daar was een winkeltje. Daar nog wat spulletjes gekocht voor mijn vader zijn verjaardag, fervente Palm-drinker.
Helaas verging de terugweg ons niet zo goed. Er waren geen busuren, dus het was gewoon wachten op de pendelbus. Tegen we aankwamen bij de straat zagen we een overvolle accordeonbus en besloten dat we wel op de volgende gingen wachten gezien er nog enkele mensen waren die bewust niet meer op de bus zich probeerden te proppen. Dus lekker in de volle zon, 35°C gewacht. Chance dat we bij het binnenkomen niet enkel een medaille kregen, maar ook een halve liter water. Ondertussen stonden alweer honderden mensen op de bus te wachten. Toen hij er eindelijk was, waren wij er als laatsten in, terwijl wij bij de eersten waren. Degenen die het langste hebben moeten wachten, moesten dus als laatsten instappen omdat iedereen voor ons was gaan staan. De busdeuren gingen maar amper dicht. De buschauffeur had aangegeven dat er eigenlijk geen bussen meer gingen rijden gezien iedereen zijn shift al afgelopen was. Dus we hadden veel geluk. Maar het was om te stikken op de bus. Op die kleine 20 vierkante centimeter die ik had om te staan was 0 lucht. Ik was echt aan het wegtrekken en voelde me een paar keer bijna flauw vallen. De buschauffeur zei toen nog tegen mij "je gaat toch niet flauwvallen hé? Want in mijn vorige 2 ritten was er ook altijd minstens 1 die is flauwgevallen en dat houdt heel de boel op." Yay, schuldgevoel. Maar toen werd er nog iemand anders meer onwel dan ik op de bus. Die moest er langs voor uit en dus iedereen die mee in het inkomhalletje stond, moest eruit voor die vrouw. En dat is mijn redding geweest. Had ik geen zuurstof gehad omdat ik buiten moest, dan had ik flauw gevallen. Dat groepje mensen ging verder wandelen naar de parking omdat het niet meer ver was. De rest kroop terug op de bus. Ik had nu 25 vierkante cm om te ademen, yay. Het werd terug erger met me, maar we waren net op tijd aan de parking. Poeh, wat was me dat een ritje!
Dus ondanks de fouten en foutjes voor een eerste keer organiseren, was het een fantastische dag. We hebben gewandeld in supermooie omgevingen, we hebben wat lekkers gedronken, maar vooral water. Het is echt een aanrader.
Dit jaar wordt het opnieuw georganiseerd. Zondag 18 juni is het zover, maar wij doen dit jaar niet mee. Door onze verhuis en mijn druk werkschema en training (geven)-schema waren we te ongetraind. Dus een gap year, maar volgend jaar zijn we weer van de partij!
Ja ja, dat was mijn throwback naar het avontuur van vorig jaar. ^^
Halen jullie veel herinneringen op via Facebook (of andere media)?
I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury