Het instituut voor moeilijk-opvoedbare-kinderen.
Alleen meisjes
Elk jaar worden er vele kinderen geboren, waaronder kinderen die volgens hun ouders nu al ''moeilijk opvoedbaar'' zijn. Vanaf hun tweede tot vijfde levensjaar kunnen de ouders hun dochters opgeven voor ''Het Instituut voor Moeilijk-Opvoedbare-Kinderen''. Volgens de brochure is het een mooie school en aardige leraressen, ze krijgen les in tafelmanier op later brave meisjes te worden. De meisjes kunnen niet naar huis, wel krijgen de ouders met kerst een foto opgestuurd. Natuurlijk worden er veel dochters afgezet en die lopen braaf naar binnen, maar nooit gaan ouders mee. Die vertrekken direct, en dat is maar goed ook...
De brochure liegt namelijk, de school ligt gelegen in een afgesloten, donker, moerassig gebied. Er is maar één oude weg die naar het gebouw toe lijd. In plaats van de dagelijkse lessen worden er andere gegeven... Tafelmanier, zilver poetsen, tafeldekken, thee inschenken en nog veel meer rare dingen. Elke jongedame krijgt een witte jurkje, een wit paar schoentjes en 2 extra witte strikjes. Dit moet gedragen worden en viezigheid wordt niet getolereerd door '''de vijf''. Het engste is nog wel de straffen. Hangen in de slaapkamers of opgesloten worden in de allerdiepste kelder... Weggaan? Onmogelijk. Je woont voor de rest van je leven in het instituut voor moeilijk opvoedbare kinderen.
Is hier animo voor?
[ bericht aangepast op 23 april 2017 - 13:10 ]
My bounty is as boundless as the sea, My love as deep; the more I give to thee, The more I have, for both are infite.
