• Lothar schreef:
    Personages
    Alienna Roderiquez – Natas
    Angel Wings – Alicia
    Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
    Bobbi Hoekstra - Natas
    Cecila Roderiquez – Marjanne
    Christina Blender - Marieke
    Cyrith Evans – Natas
    Daan Leeuwens
    Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
    Ellie de Vries - Rosanne
    Elsa Leeuwens – Marieke
    Flynn Aegean – Alicia
    Gail Lommers - Rosanne
    Helen Beekman - Rosanne
    Ilse Keuring – Marjanne
    James van Eck - Natas
    Jan "Slater " Roodenburg - Natas
    Jasper Gates - Natas
    Jelle Wings – Alicia
    Johan Leeuwens – Marjanne
    Joshua MontClaire – Marjanne
    Lee Broadsword – Natas
    Lotte Berkman - Natas
    Marije Leeuwens – Marjanne
    Mozart “Mosh” de Waal
    Natalee Birchmeier – Alicia
    Noa MontClaire – Alicia
    Racquel Huize - Marjanne
    Raine Ramp - Rosannne
    Roxy de Groot – Marjanne
    Sterre “Starr” Berkman - Natas
    Tommie Roodenburg - Natas
    Yenthe Huize - Marjanne


    Topic 1
    Topic 2
    Topic 3

    [ bericht aangepast op 22 april 2017 - 15:46 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Ringwraith schreef:
    Starr realiseerde zich dat ze Raine erg gemist had. Opeens wilde ze het feest verlaten, de tent inkruipen en zijn kleding uittrekken, maar dat verlangen zou nog even moeten wachten. Of ze moesten een ander plekje zoeken dan de tent. ‘Ja. Alles gaat helemaal zoals gepland.’ Ze keek verlangend naar hem op, hopend dat hij haar verlangen in haar ogen las.


    'Mooi. Je bent wel een leuk Olafje trouwens. Schattig,' zei hij plagerig. Hij gaf een kus op haar neus. 'Ik wil je vaker zien Starr. Nu is het vakantie en nu kan het. We ontlopen elkaar te veel. Ik vind dat maar niks.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Je bedoelt zodat ze kunnen fantaseren over me?' zei Helen peinzend. 'Heb jij al eens over me gefantaseerd?' vroeg ze. 'Ik heb wel een zwak voor blondjes.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Cordeliae schreef:
    DJ vond het lief dat hij dat zei en gaf hem een kus. 'Mijn moeder vroeg me laatst of ik geen interesse had om een rechtenstudie te gaan doen. Ze denkt dat ik meer potentie heb dan alleen administratieve klusjes doen en helpen met zaken voorbereiden.'
    'En wat zei jij?'
    'Ik zei dat ik het niet wist,' zuchtte DJ. 'Ik weet niet of ik nog een studie aan kan,' bekende ze. 'Ik ben te vaak met mijn gedachten ergens anders. Het zou niet werken,' mompelde ze. 'Ik mis mijn oude werk. Ik ben gewoon doelloos wat werk betreft. Ik weet echt niet wat ik wil of wat ik kan, met name.' Ze voelde zich daardoor zo'n nietsnut. 'Ik denk dat mijn moeder gewoon de controle wil houden over me. Ze wil helemaal niet dat ik bij haar en mijn vader kom werken.'

    ‘Ik denk dat je moet kijken naar wat je graag wilt doen. Volgens mij is dat niet iets met allerlei regeltjes uit je hoofd leren.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Catan schreef:
    (...)

    'Als je niet wilt, moet je het zeggen, hoor!' zei Racquel met een knipoog. Toen hij niet tegen haar in ging, sloeg ze haar armen om zijn nek en keek ze hem nieuwsgierig aan. 'Jij hoort ook bij die enorme vriendengroep, toch?'

    ‘Ja. Dat klopt.’ Toch voelde het wel een beetje gek om het een vriendengroep te noemen. De meeste van de groep beschouwde hij niet als een vriend. ‘Met wie ben jij hier?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cordeliae schreef:
    (...)

    'Mooi. Je bent wel een leuk Olafje trouwens. Schattig,' zei hij plagerig. Hij gaf een kus op haar neus. 'Ik wil je vaker zien Starr. Nu is het vakantie en nu kan het. We ontlopen elkaar te veel. Ik vind dat maar niks.'

    ‘Ja. Dat is zo. Ik had het gewoon druk met dit en zo.’ Het was maar een smoes, ze had zich er juist op gestort zodat ze iets te doen had. ‘Maar ik vind ook dat je wel tijd genoeg voor je vrienden moet hebben. Het is vast niet leuk voor Roxy als jullie constant bij Gail en mij zijn.’ Ze trok hem nog wat dichter tegen zich aan, zodat het zelfs een beetje pijn deed. ‘Vrienden zijn belangrijk.’
    Die van haar was ze immers kwijtgeraakt.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ringwraith schreef:
    Mosh keek om zich heen om te zien of er nog een meisje vrij was om mee te dansen. Vlakbij stond iemand met een Cinderellakostuum, inclusief masker, hij besloot haar op zijn galantst om een dans te vragen en maakte een buiging voor haar. ‘Mag ik van u een dans?’ vroeg hij in het Engels.


    Ilse had de hele avond in haar eentje bij de bar gestaan. Ze was door meerdere jongens al aangesproken, maar had ze telkens afgewezen en merkte dat de vele drankjes nu toch wel hun effect hadden achtergelaten. Toen ze weer werd aangesproken, wilde ze hem eigenlijk direct al afwijzen, maar toen ze zag dat het Mosh was, bleef ze even stil. Hij sprak Engels tegen haar en vroeg haar ten dans; dat zou hij nooit doen als hij haar herkend had. Haar outfit werkte. Ze stond even met haar mond vol tanden, maar toen hij haar hand aarzelend pakte, ging ze er toch op in. Ze wist niet eens waarom ze het deed, maar het voelde vertrouwd en dat had ze toch wel gemist. Ze had hém gemist - en dan niet de ruzies en problemen die ze hadden gehad, maar de momenten dat ze het wel heel fijn hadden gehad samen. En nu deed hij veel aardiger tegen haar dan ze gewend was - omdat hij dacht dat ze zichzelf niet was. Maar ze wilde eigenlijk ook even helemaal zichzelf niet zijn. Vanavond was ze Assepoester. En dit was haar bal.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Dat is het probleem juist. Ik weet niet wat ik wil. Ik heb ook geen echte talenten, zoals jij met je gitaar en je stem. Dat is gewoon magisch. Ik voel me zo leeg met het werk dat ik nu doe. Ik heb er geen plezier in. Ik mis de baby's. Er zal geen gezin zijn dat mij nog toevertrouwt met zijn of haar kind,' zei ze teleurgesteld. Het was allemaal haar eigen schuld. Iedere dag opnieuw werd ze gestraft voor haar fouten.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Cordeliae schreef:
    'Je bedoelt zodat ze kunnen fantaseren over me?' zei Helen peinzend. 'Heb jij al eens over me gefantaseerd?' vroeg ze. 'Ik heb wel een zwak voor blondjes.'

    ‘Nee, eigenlijk niet,’ antwoordde hij goudeerlijk. ‘Sorry. Dat moet je ego wel krenken. Maar ik ben dan ook wel het bandlid dat je het minst graag wilde betasten. Ik denk dat meer dan een dansje niet voor ons is weggelegd.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ringwraith schreef:
    (...)
    ‘Ja. Dat klopt.’ Toch voelde het wel een beetje gek om het een vriendengroep te noemen. De meeste van de groep beschouwde hij niet als een vriend. ‘Met wie ben jij hier?’


    'Mijn vader runt deze camping, dus ik ben hier eigenlijk alleen,' was haar antwoord. 'Het voordeel is dat je elk jaar nieuwe vrienden kunt maken. Het nadeel is dat geen van je vrienden langer dan vier weken blijft hangen.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Zo vaak zijn we niet bij elkaar,' vond Raine. 'We mogen best wat tijd met elkaar doorbrengen. Ik zie jou ook niet dagelijks als de vakantie voorbij is.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Jammer nou.' Helen streek even met haar vingers door Tommies blonde haar. 'Bevalt het bandleven nog? Ik zie je niet zo vaak meer sinds ik niet meer naar de concerten ga.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Catan schreef:
    (...)

    Ilse had de hele avond in haar eentje bij de bar gestaan. Ze was door meerdere jongens al aangesproken, maar had ze telkens afgewezen en merkte dat de vele drankjes nu toch wel hun effect hadden achtergelaten. Toen ze weer werd aangesproken, wilde ze hem eigenlijk direct al afwijzen, maar toen ze zag dat het Mosh was, bleef ze even stil. Hij sprak Engels tegen haar en vroeg haar ten dans; dat zou hij nooit doen als hij haar herkend had. Haar outfit werkte. Ze stond even met haar mond vol tanden, maar toen hij haar hand aarzelend pakte, ging ze er toch op in. Ze wist niet eens waarom ze het deed, maar het voelde vertrouwd en dat had ze toch wel gemist. Ze had hém gemist - en dan niet de ruzies en problemen die ze hadden gehad, maar de momenten dat ze het wel heel fijn hadden gehad samen. En nu deed hij veel aardiger tegen haar dan ze gewend was - omdat hij dacht dat ze zichzelf niet was. Maar ze wilde eigenlijk ook even helemaal zichzelf niet zijn. Vanavond was ze Assepoester. En dit was haar bal.

    Mosh trok haar mee de dansvloer op. Hij was nieuwsgierig naar het meisje achter het masker, dit had wel iets spannends. Door de gaten in het masker kon hij wel haar ogen zien, die een flikkering toonden die hij niet helemaal kon plaatsen. Hij twijfelde of hij haar dingen moest gaan vragen of gewoon van haar aanwezigheid en de muziek moest genieten. Uiteindelijk ging hij daar maar voor.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Ja, je scoort zeker punten voor de moeite,' knikte Ellie. 'Heb ik ook al punten gescoord ondertussen?'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Cecilia sloeg haar ogen neer. Het was maar goed dat het donker was, want haar gezicht moest nu de kleur van een tomaat hebben aangenomen en ze zweette enorm. Toch ging ze ietsje dichter naar hem toe, waardoor hun armen elkaar een klein beetje aanraakten, en daarna dwong ze zichzelf om haar armen om zijn nek te slaan. Ze hield toch zeker de langs mogelijke afstand tussen haar en Daan die mogelijk was, maar dit was al verder dan ze ooit met een jongen was gegaan en ze vond het doodeng.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Cordeliae schreef:
    'Dat is het probleem juist. Ik weet niet wat ik wil. Ik heb ook geen echte talenten, zoals jij met je gitaar en je stem. Dat is gewoon magisch. Ik voel me zo leeg met het werk dat ik nu doe. Ik heb er geen plezier in. Ik mis de baby's. Er zal geen gezin zijn dat mij nog toevertrouwt met zijn of haar kind,' zei ze teleurgesteld. Het was allemaal haar eigen schuld. Iedere dag opnieuw werd ze gestraft voor haar fouten.

    ‘Dat komt wel weer,’ stelde Jasper haar gerust. Hij gaf haar een kus. ‘Ieder mens krijgt een tweede kans. Zeker op zo’n jonge leeftijd.’ Een pijnscheut trok door zijn been. Hij grimaste. ‘Sorry, ik moet weer even zitten.’


    Every villain is a hero in his own mind.